Ο καλύτερος παίκτης του Παναθηναϊκού στην Τούμπα, ήταν ο προπονητής του

15.02.24 | 13:56

Για να μπορέσει μια ομάδα να κερδίσει ένα ντέρμπι – ειδικά εκτός έδρας – πρέπει να κάνει αυτό που λέμε ένα «τέλειο παιχνίδι»: να είναι τακτικά πειθαρχημένη, να είναι συμπαγής στις γραμμές της, να μείνει πιστή στο πλάνο και κυρίως να μην έχει υστερήσαντες.

Ούτε παίκτες, ούτε τον προπονητή της. Και ο Παναθηναϊκός τα έκανε όλα αυτά όπως ακριβώς έπρεπε στην Τούμπα – κυρίως είχε ένα σωρό διακριθέντες, τόσο στο χορτάρι, όσο και στον πάγκο. Τι έκανε ο Φατίχ Τερίμ και «διακρίθηκε» στο ματς; Καταρχάς, παρέταξε μια ομάδα χωρίς καινοτομίες και πειραματισμούς, με παίκτες που γνωρίζονται μεταξύ τους, έχουν χημεία και δίδυμα που έχουν παίξει και ξαναπαίξει μαζί. Αράο και Γέντβαϊ στο κέντρο της άμυνας. Τσέριν και Πέρεθ στον άξονα. Κώτσιρα και Παλάσιος από δεξιά. Μλαντένοβιτς και Μπερνάρ από αριστερά.

Όλο αυτό, έδωσε ομοιογένεια και αυτοματισμούς στην ομάδα και οι όποιες ανορθογραφίες στο ξεκίνημα του αγώνα – όπως η απροσεξίες ή η αδυναμία του Μλαντένοβιτς να περιορίσει τον Ζίφκοβιτς – διορθώθηκαν άμεσα με την παρέμβαση του προπονητή: από τη στιγμή που ο Τερίμ έβαλε τις φωνές στον Σέρβο, η αριστερή πλευρά του Παναθηναϊκού σταμάτησε να μπάζει.

Η επίδραση του Τερίμ

Ομολογώ ότι δεν έχω ξαναδεί προπονητή, που να έχει τόσο μεγάλο θετικό αντίκτυπο σε μια ομάδα, μέσα σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα. Έχουμε δει ομάδες να βελτιώνονται με την έλευση ενός νέου προπονητή, αλλά συνήθως αυτό είναι πρόσκαιρο: κάνουν μερικά καλά παιχνίδια «με την αύρα του νέου προπονητή», κάποιοι παίκτες σκίζονται για να αποδείξουν ότι κακώς ήταν τόσο καιρό εκτός πλάνων και λίγο καιρό μετά βγαίνουν ξανά στο χορτάρι όλες οι παθογένειες και κακοτεχνίες που την ταλαιπώρησαν και την οδήγησαν στην αλλαγή προπονητή.

Ο Παναθηναϊκός δεν εμφάνισε τέτοια συμπτώματα, διότι στην ουσία δεν είχε «παθογένειες» με τον Ιβάν Γιοβάνοβιτς στον πάγκο. Ήταν μια ομάδα πειθαρχημένη, καλά δουλεμένη και με «καλά αποδυτήρια» όταν την ανέλαβε ο Τερίμ.

Δεν ήταν ούτε «διαλυμένη», ούτε αγύμναστη, ούτε εκτός στόχων. Η απόφαση της διοίκησης ήταν να αλλάξει προπονητή, διότι έκρινε ότι με αυτόν τον τρόπο θα «μεγαλώσει το ταβάνι της» και θα κάνει το ξεπέταγμα που δεν μπόρεσε να κάνει με τον Γιοβάνοβιτς και το αποτέλεσμα ήταν να παραλάβει ο Τερίμ μια «κανονική ομάδα», μια καλή ομάδα και να προσπαθήσει να την κάνει καλύτερη μέσα σε dt.

Την έκανε καλύτερη την ομάδα ο Φατίχ Τερίμ; Αυτό είναι υποκειμενικό και θα κριθεί σε βάθος χρόνου αλλά το σίγουρο είναι ότι την έκανε πιο αποτελεσματική. Ένας Παναθηναϊκός που δεν είχε κερδίσει ντέρμπι όλη τη χρονιά, κέρδισε τον Ολυμπιακό στο πρωτάθλημα, τον απέκλεισε στο κύπελλο, κέρδισε τον ΠΑΟΚ στο κύπελλο, έφερε ισοπαλία με την ΑΕΚ στην «Αγία Σοφία» δεχόμενος το γκολ της ισοφάρισης στις καθυστερήσεις και έχασε μόνο από τον ΠΑΟΚ στο πρωτάθλημα στην Τούμπα.

Όχι και άσχημος απολογισμός, ειδικά αν λάβουμε υπόψιν μας πόσο βαρύ ήταν το πρόγραμμα του Παναθηναϊκού τον τελευταίο ενάμιση μήνα, πόσους τραυματισμούς και απουσίες είχε και επιπλέον ότι ο Τερίμ έπρεπε να δοκιμάσει πρόσωπα και πράγματα στο γήπεδο, τσεκάροντας και τεστάροντας και τους νέους παίκτες και τους ήδη υπάρχοντες, σε συνθήκες αγώνων και όχι στις προπονήσεις. Και μάλιστα σε αγώνες που «έκαιγαν», στο κύπελλο με τον Ατρόμητο και μετά με τον Ολυμπιακό, στο πρωτάθλημα σε ένα απαιτητικό πρόγραμμα, χωρίς περιθώρια απωλειών, διότι θα μπορούσε εύκολα να εκτροχιαστεί.

Οι επόμενες μέρες τι θα φέρουν;

Η υπόλοιπη κανονική διάρκεια του πρωταθλήματος δεν έχει ντέρμπι για τον Παναθηναϊκό, άρα αν δείξει την ίδια προσοχή και σοβαρότητα, μπορεί να κάνει το απόλυτο και να μπει στα play-offs ακόμα και πρώτος, με ό,τι μπορεί να σημαίνει αυτό για την ψυχολογία και τη διάθεσή του.

Η ρεβάνς του κυπέλλου παραμένει μια δύσκολη αποστολή, αλλά το 0-1 της Τούμπας του δίνει το προβάδισμα – αρκεί να μην μπει κανείς στο γήπεδο με τη σκέψη «παίζουμε για δυο αποτελέσματα»: ο Παναθηναϊκός πρέπει να μπει πεινασμένος για τη νίκη, ώστε να μην δώσει σε κανένα σημείο του αγώνα την αίσθηση στον Λουτσέσκου ότι βολεύεται και με την ισοπαλία. Και τέλος, η επιστροφή όλων σχεδόν των παικτών – και του Ιωαννίδη οσονούπω – θα δώσει στον προπονητή την ευχέρεια να κάνει το rotation που επιθυμεί κι όχι αυτό που του επιβάλλει το ιατρικό δελτίο.