Οι δυο άξονες της ΑΕΚ και η ελπίδα της Κυριακής

16.05.24 | 22:00

Δεν είναι απλό για έναν οργανισμό να πηγαίνει απότομα από το μηδέν στο εκατό. Όταν η επιτυχία από την αποτυχία απέχει τόσο λίγο όσο η χρονική απόσταση από την ΑΕΚ του 21-22 μέχρι την ΑΕΚ του 22-23, είναι φυσιολογικό να σε μπερδέψει ως προς τη διαδικασία.

Η ΑΕΚ του Αλμέιδα πέτυχε απότομα πέρυσι, με αποτέλεσμα η πρώτη διαφαινόμενη αποτυχία της να πάρει τίτλο να γίνεται μη διαχειρίσιμη στα μάτια αρκετών οπαδών της. Η πραγματικότητα όμως στη συγκεκριμένη ιστορία έχει δυο άξονες.

Πρώτος άξονας: Το θετικό σκέλος

Η ΑΕΚ των ημερών Αλμέιδα είναι μια ομάδα σταθερά ανταγωνιστική. Στην ουσία είναι η μοναδική μόνιμη εγχώρια πρωταγωνίστρια των δυο σεζόν που ο Αργεντίνος βρίσκεται στην άκρη του «κιτρινόμαυρου» πάγκου. Πέρσι πρωταγωνίστρια απέναντι στον Παναθηναϊκό, φέτος πρωταγωνίστρια στην κούρσα με τον ΠΑΟΚ.

Και τις δυο φορές η ΑΕΚ ήταν παρούσα στην κούρσα, πέρυσι το πήρε, φέτος η τύχη της εξαρτάται από τον Άρη. Όπως και να έχει, όμως, ήταν και είναι εκεί. Είναι το συγκεκριμένο επίτευγμα μικρό; Φυσικά και όχι. Αρκεί να ρίξει κανείς μια ματιά για να θυμηθεί ποια ήταν η τελευταία φορά που η ΑΕΚ διεκδίκησε την κατάκτηση δεύτερου συνεχόμενου πρωταθλήματος, προκειμένου να αντιληφθεί ότι αυτό συνέβη για τελευταία φορά πριν από 30 ολόκληρα χρόνια.

Δεύτερος άξονας: Το αρνητικό σκέλος

Όλα τα παραπάνω ισχύουν και αποτελούν παράσημο της ΑΕΚ και του τρόπου παιχνιδιού επί Αλμέιδα. Η συγκεκριμένη συνταγή έβαλε ξανά την ομάδα στον χάρτη του ανταγωνισμού, της έδωσε μια ξεκάθαρη αγωνιστική ταυτότητα και προκάλεσε αρκετές συζητήσεις γύρω από τα επιτεύγματα της στο χόρτο. Και αυτό είχε χρόνια να συμβεί.

Κάνουν όμως όλα τα παραπάνω τη σεζόν της ΑΕΚ σούπερ-ντούπερ; Όχι. Υπάρχουν αδυναμίες, αστοχίες και αρκετά τρωτά σημεία. Οι 22 χαμένοι βαθμοί σε ματς που η ομάδα προηγήθηκε είναι ένα αντικείμενο για προβληματισμό. Συνήθως οι ομάδες που πρωταγωνιστούν κάνουν οι ίδιες ανατροπές. Στη φετινή ΑΕΚ συνέβη το αντίθετο…

Ένα άλλο αντικείμενο προβληματισμού είναι το γεγονός ότι το απρόβλεπτο ποδόσφαιρο που έφερε ο Αλμέιδα στην Ελλάδα σιγά-σιγά διαβάστηκε. Οι ομάδες του ανταγωνισμού ανέβασαν την ένταση τους, ήρθαν πιο κοντά στην ΑΕΚ και την αντιμετώπισαν φέτος πιο εύκολα σε σχέση με πέρσι.

Η εικόνα σταθερής ανωτερότητας της ΑΕΚ στα -περισσότερα- ντέρμπι άρχισε να ξεθυμαίνει και φτάσαμε στο σημείο να υστερεί η ομάδα σε σχέση με τον αντίπαλο, όπως συνέβη με τον Ολυμπιακό. Όλα αυτά είναι θέματα προς επίλυση, ωστόσο δεν είναι το τέλος του κόσμου ούτε είναι κάτι που δε θα συνέβαινε κάποια στιγμή. Έτσι είναι το ποδόσφαιρο, έχει πάνω και κάτω, ενώ υπάρχουν αντίπαλοι που ανεβαίνουν εκείνοι όταν κατεβαίνεις εσύ. Το θέμα είναι να βρεις τη λύση και να επαναφέρεις την κατάσταση στο σημείο που τη θες.

Προηγείται η Κυριακή που θα κρίνει τον τίτλο

Όπως και να έχει, όλα τα παραπάνω είναι πραγματικά στοιχεία μιας ολόκληρης διαδρομής που βγαίνει μέσα από μια περίεργη -από πολλές απόψεις- σεζόν. Όλα αυτά αφορούν παραμέτρους που χρήζουν βελτίωσης ενόψει του καλοκαιριού και προφανώς το τεχνικό τιμ και ο σύλλογος είναι σε θέση να τα γνωρίζουν καλύτερα σε σχέση με το πόσο ορατά είναι για όλους εμάς τους απ’ έξω. Μέχρι τότε, όμως, υπάρχει η Κυριακή η οποία θα κρίνει οριστικά τον πρωταθλητή. Γιατί το πρωτάθλημα δεν έχει τελειώσει ακόμα…