Οι τέσσερις πρώτες προκλήσεις που θ’ αντιμετωπίσει ο Γκαγκάτσης

07.06.24 | 15:25

Ο Βρετανός συγγραφέας Άρθουρ Κλαρκ είχε πει ότι «ένας πολιτικάντης σκέφτεται τις επόμενες εκλογές. Ένας πολιτικός, τις επόμενες γενιές».

Οι εκλογές της ΕΠΟ τελείωσαν, πριν καν αρχίσουν. Αυτοί που «πήραν το μαγαζί» τον Μάϊο του 2021, το έχασαν μέσα από τα χέρια τους χωρίς να το καταλάβουν.

Αυτό συνέβη αφενός επειδή υποτίμησαν τον Ιβάν Σαββίδη και τον ΠΑΟΚ, αφετέρου επειδή θεωρούσαν το εκλογικό σώμα «δεδομένο» και ως τέτοιο το αντιμετώπιζαν.

Ο Μάκης Γκαγκάτσης θα είναι ο επόμενος πρόεδρος της ΕΠΟ με τετραετία θητεία.

Η παρουσία του συμπίπτει με μια περίοδο άνθισης του ελλαδικού επαγγελματικού ποδοσφαίρου τα αίτια της οποίας δεν μπορεί να αναζητηθούν στη μεταφυσική.

Η για πρώτη φορά στην ιστορία ταυτόχρονη παρουσία τεσσάρων οικονομικά εύρωστων και κοινωνικοπολιτικά ισχυρών ιδιοκτητών στις ισάριθμες μεγαλύτερες ομάδες της χώρας, είναι αυτή που πυροδοτεί τον ανταγωνισμό.

Το νέο γήπεδο της ΑΕΚ σε συνδυασμό με την αγωνιστική ισχυροποίησή της, η ιστορική κατάκτηση του πρώτου ευρωπαϊκού τροπαίου από τον Ολυμπιακό, η πρόθεση του Παναθηναϊκού να ξοδέψει εκατομμύρια ευρώ για να πάρει το πρωτάθλημα, το σωστά δομημένο, σταθερό και επιτυχημένο πρότζεκτ του ΠΑΟΚ, αποτελούν εχέγγυα για τη δημιουργία όλο και πιο ισχυρών και ανταγωνιστικών ομάδων.

Αυτό που πρέπει να αναδιαρθρωθεί είναι το περιβάλλον στο οποίο το παιχνίδι θα παίζεται, ώστε να είναι δίκαιο, αδιάβλητο και αμερόληπτο.

Εδώ έρχεται και «κουμπώνει» ο Γκαγκάτσης.

Από τις 23 Ιουλίου θα έρθει αντιμέτωπος με μια νέα πραγματικότητα που θα πρέπει να διαχειριστεί άμεσα και αποτελεσματικά.

Τα άμεσα προς διευθέτηση θέματα είναι τα εξής:

Α. Διαιτησία

Η ανασυγκρότηση της Κεντρικής Επιτροπής Διαιτησίας είναι πρώτο ζητούμενο. Η εξαγγελία για πρόεδρο της ΚΕΔ σε συνεργασία με την UEFA (ακούγεται ήδη το όνομα του Ιταλού Ριτσόλι) είναι προς τη σωστή κατεύθυνση.

Παράλληλα ίσως θα πρέπει να εξεταστεί, αλλά σε νέα βάση, η «λύση» της επαγγελματικής διαιτησίας.

Στο κομμάτι της διαιτησίας εντάσσεται και η αδήριτη ανάγκη της συνέχισης της λειτουργίας του VAR. Η σύμβαση με την ανάδοχο εταιρεία λήγει τον ερχόμενο Σεπτέμβριο.

Β. Εθνική ομάδα

Η Εθνική ομάδα δεν είναι μόνο η «βιτρίνα του ποδοσφαίρου». Αποτελεί προϊόν της ΕΠΟ, που από το 2014, με μικρές αναλαμπές, έχει φθίνουσα πορεία.

Δεδομένου ότι οι αγώνες της Εθνικής στο Nations League αρχίζουν τον Σεπτέμβριο και από τα τέλη του περασμένου Μαρτίου η ομάδα είναι χωρίς προπονητή, η άμεση επιλογή του καθίσταται αναγκαία.

Το πρόσωπο που θα επιλεγεί θα πρέπει να έχει τη δυνατότητα να ξαναφέρει την Εθνική στις τελικές φάσεις του Μουντιάλ και του ευρωπαϊκού πρωταθλήματος. Στόχος, που όπως είναι αναμφίβολα ρεαλιστικός.

Παράλληλα, πρέπει με προσεκτικές επιλογές, σταθερά βήματα και καλή οργάνωση, να περατωθεί το μεγάλο έργο της δημιουργίας αθλητικού κέντρου των Εθνικών ομάδων.

Πρόκειται για μια παλιά, «πονεμένη ιστορία».

Για έναν στόχο που καμία διοίκηση μέχρι σήμερα, όχι μόνο δεν κατάφερε να υλοποιήσει, αλλά σχεδόν, ούτε καν να ξεκινήσει.

Γ. Κανονισμοί – Σχέσεις με κυβέρνηση

Οι κανονισμοί του ποδοσφαίρου αποτελούσαν ανέκαθεν την «αχίλλειο πτέρνα» (μαζί με την διαιτησία βεβαίως) για την αξιοπιστία της ΕΠΟ και του ποδοσφαίρου.

Η συνολική αναμόρφωσή και η εναρμόνιση με αυτούς των υπερεθνικών συνομοσπονδιών, αποτελεί επιτακτική ανάγκη.

Άλλωστε στα «κενά» και στις «αδυναμίες» που υπάρχουν στους κανονισμούς του ποδοσφαίρου, «πάτησε» η κυβέρνηση και υποκατέστησε επί της ουσίας τα πειθαρχικά όργανα του ποδοσφαίρου, με τη ΔΕΑΒ.

Οι σχέσεις με την (εκάστοτε) κυβέρνηση πρέπει να περάσουν σε νέα φάση από την οποία θα αποκλειστεί η πολεμική ρητορική και όχι μόνο και θα επικρατήσει το κλίμα συνεργασίας.

Η περίοδος δείχνει να είναι ευνοϊκή.

Δ. Αναδιοργάνωση της ΕΠΟ

Τα τρία τελευταία χρόνια η ΕΠΟ διοικούνταν «παρά φύσιν». Ο πρόεδρος και η εκτελεστική επιτροπή, είχαν υποταχθεί ή και παρακαμφθεί, σε πολλές περιπτώσεις, από τον εκτελεστικό διευθυντή, ο οποίος με όπλο το καταστατικό και απολαμβάνοντας την ανοχή τους, εν τοις πράγμασι διοικούσε την ομοσπονδία.

Πρόσφατο χαρακτηριστικό παράδειγμα τα όσα κωμικοτραγικά έγιναν με τις σουίτες του τελικού του Conference League.

H επαναφορά της εξουσίας στον πρόεδρο και στην εκτελεστική επιτροπή, η επιλογή νέου εκτελεστικού διευθυντή από τον ίδιο τον πρόεδρο, ώστε να μπορεί να συνεργάζεται και όχι να βρίσκεται σε μια διαρκή κούρσα υπονόμευσης μαζί του, η δημιουργία «γραφείου προέδρου» με πρόσωπα της εμπιστοσύνης του και η αντικατάσταση όσων βρίσκονται σήμερα καίρια πόστα και η παρουσία τους κρίθηκε ανεπαρκής, είναι εκ των ων ουκ άνευ.

Ο Μάκης Γκαγκάτσης έχει πλέον μεγάλη διοικητική εμπειρία από τον ΠΑΟΚ.

Γνωρίζει άριστα κι αυτός και οι συνεργάτες του τη λειτουργία της ΕΠΟ, στην εκτελεστική επιτροπή της οποίας μετέχει από το 2017, αλλά και τον τρόπο που λειτουργεί συνολικά το ποδόσφαιρο επαγγελματικό και ερασιτεχνικό.

Γνωρίζει ότι κατά τη θητεία του ίσως κληθεί να πάρει ή να αντιμετωπίσει αποφάσεις, που ίσως δυσαρεστήσουν την αγαπημένη του ομάδα, όπως συνέβη και επί της προεδρίας Γραμμένου.

Γνωρίζει, τέλος, και τη φράση του Θουκυδίδη: «Οι καιροί ου μενετοί».