Ολυμπιακός: Μία ιστορία για τον Ιμπόρα
04.07.25 | 20:01
Τέλος σε μία σπουδαία καριέρα έβαλε ο Βιθέντε Ιμπόρα. Στα 37 του χρόνια αποφάσισε να κρεμάσει τα ποδοσφαιρικά του παπούτσια, αλλά για τον κόσμο του Ολυμπιακού θα είναι πάντα μία μορφή που δεν θα ξεχαστεί ποτέ. Ο Ισπανός μέσος ήταν από τους μεγάλους πρωταγωνιστές της πορείας των Πειραιωτών προς την κατάκτηση του Conference League.
Ποιος θα ξεχάσει την κεφαλιά που παίρνει στο κέντρο του γηπέδου και η μπάλα καταλήγει στον Έσε για να βγάλει τη σέντρα για το κεφάλι του Ελ Κααμπί κι εκείνος να κάνει το 1-0; Πολύ περισσότερο ποιος θα ξεχάσει το απλωμένο του κορμί στο 120’ που στερεί από τη Φιορεντίνα την ισοφάριση; Ένας παίκτης που όταν μπήκε στην εξίσωση για τον Ολυμπιακό «έδεσε» την ομάδα, της έδωσε ασφάλεια και σιγουριά.
Ο Ιμπόρα των τεσσάρων Europa League και του ενός Conference League έβαλε τέλος σε μία τεράστια καριέρα. Και τώρα που σταμάτησε το ποδόσφαιρο έχει ενδιαφέρον να θυμηθούμε μία ιστορία που ίσως δεν την ξέρουν και πολλοί. Πρώτα απ’ όλα ο Ιμπόρα μαζί με τον Κίνι ήταν οι πρώτες μεταγραφές της εποχής Κορδόν, Μαρτίνεθ. Άκουσε πάρα πολλά από την πρώτη στιγμή. Απαξιώθηκε όσο λίγοι και φτάσαμε στη μεταγραφική περίοδο του Ιανουαρίου όταν του ζητήθηκε να βρει ομάδα και να φύγει.
Ο Ισπανός δεν ήταν άνθρωπος που δημιουργούσε προβλήματα στα αποδυτήρια και αυτό πρόβαλλε για να συνεχίσει στην ομάδα μέχρι τη λήξη του συμβολαίου του. Από τη στιγμή που δεν βρέθηκε λύση παρέμενε παραγκωνισμένος μέχρι που εμφανίστηκε ο Χοσέ Λουίς Μεντιλίμπαρ, εκεί στα μέσα Φεβρουαρίου του 2024. Όταν μπήκε στον Ρέντη ο Βάσκος το πρώτο πράγμα που έκανε ήταν να αναρωτηθεί γιατί δεν παίζει ο Ιμπόρα. Τον ήξερε καλά και φυσικά του φάνηκε περίεργο που ήταν εκτός ομάδας.
Το μήνυμα του «Μέντι» σαφέστατο προς πάσα κατεύθυνση. «Εγώ αυτόν τον θέλω και με εμένα θα παίζει», είπε ο Βάσκος προπονητής. Ήταν από τις πρώτες στιγμές που έδειξε ότι στην ομάδα θα επιβάλλει το δικό του νόμο. Αν και σε πολλούς φάνηκε παράξενο τελικά ο Ιμπόρα πήρε φανέλα βασικού με τον Μεντιλίμπαρ και η συνέχεια της ιστορίας είναι γνωστή. Πέρσι τέτοια εποχή, μάλιστα έγινε τεράστια προσπάθεια να μείνει γι’ ακόμα μία χρονιά. Δεν έμεινε ο Ιμπόρα γιατί ήθελε να γυρίσει στην αγαπημένη του Λεβάντε και εκεί να γραφτεί το τέλος όπως και έγινε.
Η περίπτωση του θα μας θυμίζει για πάντα ότι δεν πρέπει να βιαζόμαστε να βγάλουμε συμπεράσματα και πως καλό θα είναι να κρίνονται οι παίκτες σε κανονικές συνθήκες.