Bloggers

Παναθηναϊκός: Ένα μεγάλο θαυμαστικό κι ένα πελώριο ερωτηματικό

05.12.24 | 16:00

Δεν έχει κανένα νόημα η κουβέντα «ο Παναθηναϊκός πλήρωσε για να υπάρχει VAR στο Περιστέρι και το VAR τον έσκισε». Πολύ καλά έκανε ο Παναθηναϊκός, διότι αυτά που πρεσβεύει και ζητάει σε κάθε παιχνίδι, δικό του και όχι μόνο, είναι η ισονομία, η ποδοσφαιρική δικαιοσύνη και η απαίτηση τα παιχνίδια να κρίνονται μέσα στο γήπεδο και όχι σε διαδρόμους, σκοτεινά γραφεία και νεόδμητες παράγκες.

Πλήρωσε ώστε να υπάρχει VAR, διότι πίστευε και πιστεύει ότι έτσι θα χτυπηθεί η καχυποψία, ότι οι άνθρωποι που πληρώνονται για να εργάζονται ως διαιτητές δεν θα παριστάνουν τους διαιτητές αλλά θα κάνουν τη δουλειά τους, ότι δεν θα προσπαθούν να μας βγάλουν όλους τρελούς. Ούτως ή άλλως, ο Παναθηναϊκός έχει επιλέξει να είναι μακριά από τα κέντρα αποφάσεων, το κουμάντο στις ΕΠΣ και την ΚΕΔ και όλο αυτό το γαϊτανάκι αστειότητας του ελληνικού ποδοσφαίρου.

Όλα τα παραπάνω όμως δεν σημαίνει ότι επιτρέπεται και ότι θα επιτρέψει να τον αντιμετωπίζουν σαν «το χαζό της παρέας» και να νομίζουν κάποιοι ότι μπορούν να γελάνε μαζί του. Η διαιτησία του Τσιμεντερίδη και ο ρόλος του Παπαδόπουλου στο VAR, είναι ύποπτα πράγματα.

Και θα είχε ενδιαφέρον να ακούσουμε τι θα είχε να πει ο κύριος Λανουά, που σε άλλες περιπτώσεις είναι λαλίστατος αλλά όταν αφορά στον Παναθηναϊκό, συνήθως γίνεται «Μουγκοθόδωρος».

Η αγωνιστική αντίδραση

Ξεκινάω με το αγωνιστικό κομμάτι και όχι με τις διαιτητικές ανοησίες, διότι αξίζει στην ομάδα και στην αντίδραση που έβγαλε να είναι αυτό το πρώτο πράγμα που θα συζητήσουμε. Δεν είναι καθόλου μα καθόλου εύκολο για μια ομάδα, που έρχεται από μια γκέλα πριν λίγες μέρες, να βρίσκεται από πολύ νωρίς πίσω στο σκορ και να βλέπει τον διαιτητή και το VAR να την κοροϊδεύουν μέσα στα μούτρα της, να μπορέσει να σταθεί στα πόδια της και να γυρίσει το ματς.

Αλλά μοιάζει σαν να πείσμωσε απ’ όλα αυτά που σφυρίζονταν και δεν σφυρίζονταν στον αγωνιστικό χώρο, σαν να έφαγε μερικά χαστούκια και ξύπνησε. Η ομάδα του Βιτόρια άφησε τη νωθρότητα – με την οποία μπήκε στο ματς – στην άκρη, πήρε την κατοχή της μπάλας, επιτέθηκε με πλάνο, ισοφάρισε πριν βγει το ημίχρονο και στην επανάληψη έβαλε και δεύτερο γκολ και πήρε αυτό που άξιζε. Ενδεχομένως όχι με το σκορ που άξιζε, αλλά όπως και να έχει, κέρδισε και έκανε τη ζωή της λίγο πιο εύκολη για την πρόκριση, ενόψει του δεύτερου αγώνα με τον Ατρόμητο.

Ο Βιτόρια, αυτή τη φορά, ήταν πιο «διαβασμένος» αλλά και πιο «ψυλλιασμένος». Ξεκίνησε το ματς με πολλές αλλαγές, αλλά η ομάδα του είχε ξεκάθαρο σχέδιο για το πώς έπρεπε να αναπτυχθεί και να επιτεθεί. Και αυτή τη φορά, δεν χαλάρωσε ούτε ο ίδιος, ούτε οι παίκτες του στο τέλος, όπως συνέβη πριν λίγες μέρες στο ματς πρωταθλήματος: οι αλλαγές που έκανε και οι οδηγίες που έδωσε, «ζητούσαν» ένταση, κατοχή της μπάλας, έλεγχο του ρυθμού και τρίτο γκολ, στην περίπτωση που δινόταν η ευκαιρία. Η αλήθεια είναι ότι δόθηκε η ευκαιρία, σφυρίχτηκε το πέναλτι, αλλά ο Παπαδόπουλος στο VAR, άφαντος σε όλο το ματς, ξύπνησε από τη χειμερία του νάρκη απλά και μόνο για να φωνάξει το διαιτητή να δει μια ξεκάθαρη φάση και να μετατρέψει ένα πέναλτι σε επιθετικό φάουλ.

Ανίκανοι ή στημένοι;

Τους αφήνουμε να διαλέξουν μόνοι τους οι διαιτητές, διότι ένα από τα δυο ισχύει. Δεν εξηγείται αλλιώς αυτό το ρεσιτάλ χυδαιότητας που είδαμε σε ολόκληρο το πρώτο ημίχρονο και σε κομμάτια του δεύτερου. Ένα πάτημα πάνω στον Ουναϊ μέσα στην αντίπαλη περιοχή, βαφτίστηκε «θέατρο» και έφερε κίτρινη κάρτα στον Ουναϊ – το VAR δεν τον κάλεσε καν το δει. Ένα μαρκάρισμα «του θανάτου» στον Ουναϊ, έφερε κίτρινη αντί για κόκκινη στον αντίπαλο – στο VAR προφανώς έτρωγαν σουβλάκια, διότι ούτε τώρα κάλεσαν τον διαιτητή να το δει, μπας και αναβαθμίζει την κάρτα σε κόκκινη. Σε εκτέλεση φάουλ όπου η μπάλα ΔΕΝ κύλαγε, ο Τσιμεντερίδης γύρισε τη φάση πίσω, την ώρα που οι «πράσινοι» προσπαθούσαν να πιάσουν την άμυνα του Ατρομήτου στον ύπνο. Μέσα σε όλα αυτά τα γελοία περιστατικά, ο ρεφ έβγαλε και δυο κόκκινες στον πάγκο του Παναθηναϊκού, διότι προφανώς θεωρούσε ότι τα έκανε όλα τέλεια και κανείς δεν είχε δικαίωμα να διαμαρτύρεται.

Έκανε κι άλλα ο Τσιμεντερίδης, πέρα από το πέναλτι στον Τετέ, που το βάφτισε επιθετικό φάουλ, μετά την παρέμβαση του φωστήρα Παπαδόπουλου στο VAR: Επέτρεψε ένα σκληρό, συχνά αντιαθλητικό παιχνίδι στους γηπεδούχους, διότι όταν βλέπεις μια, δυο, τρεις, ότι κάρτες δεν βγαίνουν από το τσεπάκι ή όταν βγαίνουν έχουν κίτρινη και όχι κόκκινη απόχρωση, νιώθεις ότι έχεις το δικαίωμα να κάνεις τα πάντα και να μείνεις ατιμώρητος. Τελικά, «τιμωρός» ήταν το ποδόσφαιρο το ίδιο, ο τρόπος που έπαιξε και νίκησε ο Παναθηναϊκός κόντρα σε αντίξοες, επικίνδυνες και ύποπτες συνθήκες. Μόνο που δεν μπορείς πάντα να νικάς όταν η κατάσταση είναι τέτοια – αν δεν δοθεί μια άμεση και δραστική λύση σε τέτοιου είδους συμπεριφορές, θα υπάρξουν στο μέλλον απώλειες βαθμών ή προκρίσεων, που θα στοιχίσουν. Και τότε κάποιοι απλά θα γελάνε με τις δίκαιες «πράσινες» διαμαρτυρίες, που – παραδοσιακά – πέφτουν στο κενό.