Παναθηναϊκός: Η νίκη… χρυσάφι, η διακοπή που δεν αλλάζει πολλά και η ανάγκη για αυταπάρνηση
11.11.24 | 12:23
Αγχώθηκε, πάλεψε κι ας μην του έβγαινε το ματς όπως ήθελε, αλλά κατάφερε να πάρει το υπέρ πολύτιμο τρίποντο – όπως αποδείχτηκε λίγο αργότερα – με τη Λαμία.
Ο Παναθηναικός δεν είναι στα καλύτερά του φεγγάρια, όμως οι ως τώρα απώλειες δεν δημιούργησαν μη αναστρέψιμες καταστάσεις.
Όλοι περίμεναν ο Παναθηναϊκός , μετά την Τζουργκάρντεν, να μπει με το «μαχαίρι στα δόντια» στο ΟΑΚΑ. Όμως είδαμε ένα… φλατ πρώτο ημίχρονο, συνέχεια της Σουηδίας.
Με δύο άστοχα σουτ και δύο καλές φάσεις (Ουνάϊ – Πελίστρι ) μόλις. Ματς χωρίς συνεργασίες, απειλές κυρίως, προϊόν ατομικών ενεργειών. Κάποια πράγματα δεν βγαίνουν όπως πρέπει στον Παναθηναϊκό αυτή την εποχή. Κι ας αρχίσουμε από εκεί για να πάμε παρακάτω….
Η γκολάρα του Μπακασέτα έκοψε το «γόρδιο δεσμό» της άμυνας της «διαβασμένης» Λαμίας. Καλοστημένη από τον Λεωνίδα Βόκολο η ομάδα της Φθιώτιδας επιβεβαίωσε τον κανόνα ότι οι «μικροί» φέτος κάνουν ζημιές, εάν δεν προσέξεις!
Ψήγματα της φιλοσοφίας του
Εύκολο ματς δεν υπάρχει, εφόσον «εσύ» δεν το κάνεις να φαίνεται πιο εύκολο. Όμως το τρίποντο δίνει ανάσες και τη κυριότερο. Η ομάδα παρέμεινε σε τροχιά κορυφής, μόλις 2 βαθμούς από τους πρωτοπόρους. Σε απόσταση βολής και αυτό σε κάνει να αισιοδοξείς.
Αρκετοί στέκονται στη διακοπή πρωταθλήματος για ένα «reload it». Όμως ας μην περιμένουμε και θαύματα. Γιατί με τον Γεντβάι τραυματία και 11 διεθνείς απόντες, μοιρασμένους σε Ουρουγουάη, Σλοβενία , Σερβία, Ισλανδία, Ελλάδα, κτλ, ο Βιτόρια θα μπορέσει να περάσει ψήγματα της φιλοσοφίας του στο dna των εναπομείναντων παικτών. Αφού αρκετές βασικές μονάδες θα απουσιάζουν. Κάτι είναι κι αυτό από το τίποτα αλλά δεν θα αρκεί.
Παράλληλα ευσεβής πόθος παραμένει η άνοδος της απόδοσης των πράσινων σε ομαδικό και ατομικό επίπεδο, αφού διαθέτουν ποιοτικό υλικό, καθώς η διοίκηση μπόλιασε το σύνολο με ποιοτικές μεταγραφές.
Όμως στο ποδόσφαιρο μπορεί κάτι να φαίνεται απλό αλλά συνήθως δεν είναι τόσο απλό. Ο Παναθηναϊκός έχει καλούς παίκτες. Όμως χρειάζεται τον μαέστρο που θα τους κάνει να παίζουν σαν ορχήστρα. Αυτό είναι το στοίχημα.
Εκτός από σκληρή δουλειά, έχω την αίσθηση πως το έμψυχο δυναμικό οφείλει να βάλει πολύ από το «είναι του» στο παιχνίδι του Παναθηναϊκού. Να αλλάξει τσιπάκι στην επανέναρξη των αγωνιστικών υποχρεώσεων. Στην κυριακάτικη εκπομπή του Monobala ο έμπειρος Θοδωρής Ζαγοράκης είπε τα πράγματα στο ίδιο μήκος κύματος. Υπάρχει μια -ανησυχητική – ηρεμία.
Η ομάδα δεν πρέπει να είναι «soft» αλλά πιο «aggressive» αν θέλει να μπει σε μονοπάτια πρωταθλητισμού. Να βγει ποδοσφαιρικός εγωισμός είναι το ζητούμενο. Πέραν της σκληρής δουλειάς που θέλει χρόνο, ίσως το δεύτερο ζητούμενο να αποδειχτεί καθοριστικότερο στην επίτευξη των «πράσινων» στόχων. Κάθε ομάδα βγάζει το μέταλλο της στα δύσκολα και ένα νέο σύνολο καλείται να βγάλει το δικό του, με τη βοήθεια του προπονητή. Όχι μόνο με τον προπονητή!
ΥΓ: Ακούσα πρόσφατα μια ωραία ομιλία του προπονητή του Πανιώνιου στο βόλεϊ πραγματικά εξαιρετική. « Δεν θα επιτρέψουμε σε κανέναν τόνισε, να αμφισβητήσει ότι είμαστε καλή ομάδα.
Ότι έχουμε καλό υλικό και φτάσαμε να έχουμε το καλύτερο της τελευταίας πενταετίας. Φτάσαμε ως εδώ με σκληρή δουλειά. Θα κοιτάξετε το διπλανό σας στα μάτια και θα παίξετε με αυταπάρνηση και για εκείνον, σαν να μη υπάρχει αύριο! Θα θυσιαστείτε για τους συμπαίκτες σας. Κάπως έτσι πρέπει να είναι το πνεύμα και στον Παναθηναϊκό για να διακριθεί.