Bloggers

Παναθηναϊκός: Μια νίκη βγαλμένη από τις… φαντασιώσεις του Βιτόρια

14.04.25 | 17:56

Πρέσινγκ στη μεσαία γραμμή. Σχεδόν αλάνθαστη αμυντική λειτουργία. Γρήγορο passing – game. Ανάπτυξη χωρίς περιττές καθυστερήσεις και ανούσιο κράτημα της μπάλας. Τρανζίσιον σε κάθε φάση όπου η αντίπαλη άμυνα είναι σε ανισορροπία. Υψηλά ποσοστά αποτελεσματικότητας, στις ευκαιρίες που δημιουργεί η ομάδα.

Αυτά πάνω – κάτω είναι όλα αυτά που θέλει να εφαρμόσει και θέλει να βλέπει ο Ρουί Βιτόρια από την ομάδα του, ειδικά στα παιχνίδια «υψηλής επικινδυνότητας», στα ντέρμπι εντός και εκτός έδρας και στα δυνατά ευρωπαϊκά παιχνίδια. Και για πρώτη φορά από τότε που ανέλαβε, είδε ακριβώς αυτό που θέλει – το σχεδόν τέλειο παιχνίδι.

Έχει κερδίσει κι άλλα ντέρμπι ο Βιτόρια – και για την κανονική περίοδο και το προηγούμενο ματς για τα play-offs κόντρα στην ΑΕΚ. Αλλά ποτέ με τέτοιον πειστικό, κρυστάλλινο και αδιαμφισβήτητο τρόπο: ο Παναθηναϊκός σε αυτό το παιχνίδι, ήταν σχεδόν αλάνθαστος με τους παίκτες να εφαρμόζουν κατά γράμμα ό,τι ακριβώς τους ζητήθηκε – με μοναδική μουτζούρα το λάθος του Σιώπη που έφερε το μοναδικό γκολ του ΠΑΟΚ. Ήταν όμως τέτοια η εμφάνιση της ομάδας και τόσο καλή η παρουσία του Σιώπη για ένα ακόμα παιχνίδι, που το χειροκρότημα που ακολούθησε το λάθος του δεν ήταν καθόλου μα καθόλου «προσχηματικό» ή «της παρηγοριάς», αλλά απόλυτα ειλικρινές. Είχαν «χορτάσει» όλοι, για πρώτη φορά μετά από καιρό, από μια γεμάτη και ολοκληρωμένη εμφάνιση.

Οι προβολείς πάνω στον Ουναϊ

Όπως και στο ματς του ΟΑΚΑ κόντρα στον ΠΑΟΚ για την κανονική περίοδο, έτσι και τώρα, ο Ουναϊ μας χάρισε στιγμές ποδοσφαιρικής μαγείας. Τότε, είχε πετύχει ένα πανέμορφο γκολ στο τέλος του αγώνα, χαρίζοντας στον Παναθηναϊκό τη νίκη. Τώρα, έβαλε δυο γκολ και ξεχαρβάλωσε με το τακουνάκι την άμυνα του ΠΑΟΚ, δίνοντας τη δυνατότητα στο Βαγιαννίδη να σεντράρει με ακρίβεια για το κεφάλι του Σβιντέρσκι.

Ο Μαροκινός είναι παιχταράς και είναι και «μυστήριο τρένο» – γι’ αυτό και δεν στέριωσε στη Μαρσέιγ, παρά τα άπειρα κιλά μπάλας που ξέρει. Στην καλή του μέρα, όταν έχει κέφι και διάθεση, μπορεί να κάνει άνω – κάτω ολόκληρη την αντίπαλη άμυνα και σε συνδυασμό με τους άλλους τεχνίτες μεσοεπιθετικούς, τον Τζούριτσιτς, τον Πελίστρι, τον Τετέ, να βάλουν μπόλικο χρώμα στο «γκρίζο» του Παναθηναϊκού. Το πρόβλημα όμως είναι πως ο Ουναϊ δεν δείχνει συνέχεια την ίδια διάθεση, από παιχνίδι σε παιχνίδι είναι σαν να βλέπεις κάποιον άλλον τύπο, ενώ έχει διαστήματα που ψάχνεις και δεν τον βρίσκεις ακόμα και μέσα στον ίδιο αγώνα.

Δεν πρέπει να υπάρχει πιο αντιφατικός παίκτης από τον Ουναϊ, ούτε κάποιος άλλος που να προκαλεί τόσο ανάμεικτα συναισθήματα: στα καλά του παιχνίδια, όπως ήταν αυτό κόντρα στον ΠΑΟΚ, λες ότι είναι σχεδόν λογικό και «πρέπον» να συζητήσει ο Παναθηναϊκός με τη Μαρσέιγ, να διαπραγματευτεί την τιμή αγοράς του και να προσπαθήσει να τον αποκτήσει, ακόμα και αν τα εκατομμύρια φαντάζουν πολλά. Και στα παιχνίδια που εξαφανίζεται και δεν κόβει ούτε με βαλέ, σκέφτεσαι ότι είναι μεγάλη σπατάλη και υπερβολή να δαπανήσει η ομάδα ένα σκασμό χρήματα, για έναν παίκτη που περίπου «παίζει όποτε θέλει». Η απάντηση τελικά, είναι μια: αν βρεθεί ένας τρόπος να πειστεί ο παίκτης να μείνει εδώ με την ψυχή του και όχι «με το στανιό», αν υπάρχουν τα επιχειρήματα (ποδοσφαιρικά και μη) που θα τον κάνουν να γουστάρει να παραμείνει και να γίνει ο ηγέτης αυτής του Παναθηναϊκού, τότε προφανώς αξίζει και τον κόπο και το κόστος. Διαφορετικά ο Παναθηναϊκός κινδυνεύει να αγοράσει και να κρατήσει έναν «διπολικό ποδοσφαιριστή», που τη μια θα είναι ο καλύτερος του γηπέδου και την άλλη θα αναρωτιέσαι τι έπαθε και δεν έχει καμία διάθεση να κάνει το παραμικρό. Δύσκολη και ακριβή απόφαση, με μπόλικο ρίσκο…

Πλέον ο Παναθηναϊκός είναι σε θέση οδηγού

Η νίκη επί του ΠΑΟΚ, σε συνδυασμό με την ήττα της ΑΕΚ από τον Ολυμπιακό, έδωσε στους «πράσινους» ένα προβάδισμα τόσο βαθμολογικό, όσο και ψυχολογικό. Αλλά για να μπορέσει ο Παναθηναϊκός να κεφαλοποιήσει τη νίκη του επί του ΠΑΟΚ, πρέπει να μην χάσει στην Τούμπα – διαφορετικά η νίκη του ΟΑΚΑ θα «σβηστεί». Και με δεδομένο ότι τα δυο τελευταία παιχνίδια, θα είναι στην OPAP Arena και στο ΟΑΚΑ κόντρα στον Ολυμπιακό, καταλαβαίνει κανείς ότι το ματς της Τούμπας είναι σημαντικό για το κυνήγι της δεύτερης θέσης τόσο για τον Παναθηναϊκό, όσο και για τον ΠΑΟΚ.

Για να μπορέσει ο Παναθηναϊκός να φύγει από τη Θεσσαλονίκη με βαθμό ή βαθμούς και να βρεθεί πιο κοντά στη δεύτερη θέση, πρέπει να κάνει ένα παρόμοια «τέλειο» παιχνίδι, όπως έκανε και στο ΟΑΚΑ, με την ίδια προσοχή στα μετόπισθεν και την ίδια ταχύτητα σκέψης μπροστά. Πρέπει να φανεί αποτελεσματικός στις ευκαιρίες που θα δημιουργήσει – οι οποίες δεν αναμένεται να είναι και πολλές – ώστε να σκοράρει, διότι η λογική λέει ότι δύσκολα θα κρατήσει ξανά το «μηδέν» πίσω.

Ανάμεσα σε όλα τα άλλα, θα αναγκαστεί να παίξει χωρίς τον τιμωρημένο Μλαντένοβιτς, κάτι που σημαίνει ότι θα «χαλάσει» η αμυντική του τετράδα που δείχνει να συνεννοείται καλά και επίσης κάτι που σημαίνει ότι είτε θα δούμε τον Μαξ στο αριστερό άκρο της άμυνας, ένα πλάσμα πιο μυθικό από τον Μινώταυρο, τον Κένταυρο και τον Πήγασο, είτε ότι θα σκαρφιστεί κάτι διαφορετικό ο Βιτόρια, «βαφτίζοντας» ως αριστερό μπακ κάποιον άλλον για να γίνει η δουλειά. Και η αλήθεια είναι, πως απ’ όσα έχουμε δει ως τώρα από τον Μαξ, μοιάζει καλύτερη επιλογή για τη θέση αυτή ακόμα και ο Λοντίγκιν, παρά ο Γερμανός…