Ισόπαλο το ντέρμπι στη Λεωφόρο, ένα παιχνίδι που θα μπορούσε να είχε κερδίσει ο Παναθηναϊκός, αν «βάσταγε» 5 λεπτά ακόμα και θα μπορούσε να είχε κερδίσει ο Ολυμπιακός, αν ήταν πιο εύστοχος στις καλές ευκαιρίες που έφτιαξε.
Το τελικό 1-1 κανέναν δεν κάνει να κλαίει με μαύρο δάκρυ και κανέναν δεν κάνει να χαμογελά: οι «πράσινοι» πολύ θα ήθελαν να έχουν κερδίσει, να έχουν μειώσει την απόσταση από την κορυφή και να ελπίζουν ότι θα κερδίσουν το ματς που χρωστάνε από τον ΟΦΗ και θα πλησιάσουν στο -3 από την κορυφή παρά το κακό ξεκίνημα.
Αλλά, από την άλλη απέφυγαν μια δεύτερη συνεχόμενη ήττα πρωταθλήματος, που θα γιγάντωνε τη γκρίνια και θα έβαζε επιπλέον… βαρίδια στα πόδια ενόψει πρεμιέρας στο Europa League και Αγρινίου την επόμενη αγωνιστική.
Και οι «κόκκινοι» πολύ θα ήθελαν να έχουν κερδίσει και να απολαμβάνουν τη μοναξιά της κορυφής, αλλά ΑΕΚ και ΠΑΟΚ επίσης έφεραν ισοπαλίες. Ο Ολυμπιακός δεν έχασε στο πρώτο ντέρμπι της χρονιάς και η εικόνα του, μετά από το ευρωπαϊκό ματς με την Πάφο, ήταν πολύ καλή από τη στιγμή που βρέθηκε πίσω στο σκορ και μέχρι το τέλος της αναμέτρησης.
Το από δω και πέρα, έχει άλλα δεδομένα για τις δυο ομάδες: ο Ολυμπιακός μοιάζει να πατά καλά, ο Μεντιλίμπαρ έχει ένα πλούσιο ρόστερ το οποίο μοιάζει διατεθειμένος να αξιοποιήσει και να εκμεταλλευτεί μέχρι το βάθος του, οι παρεμβάσεις του από τον πάγκο λειτουργούν ευεργετικά για την ομάδα του και σιγά – σιγά (ξανα)μαθαίνει πώς να διασπά καλά οργανωμένες άμυνες.
Το έκανε στα πρώτα ματς του πρωταθλήματος, δεν το έκανε με την Πάφο, το μισο-έκανε με τον Παναθηναϊκό, όταν οι «πράσινοι» κλείστηκαν για να προστατεύσουν το 1-0.
Όσο για τον Παναθηναϊκό, το δικό του «από δω και πέρα», έχει πολλά ερωτηματικά και «άγνωστους Χ».
Τα προβλήματα, μοιάζουν περισσότερα από τις λύσεις
Όταν ο Ρουί Βιτόρια ανέλαβε τον Παναθηναϊκό πριν από έναν περίπου χρόνο, είχε όλα τα ελαφρυντικά του κόσμου: παίκτες που δεν διάλεξε εκείνος, προετοιμασία που έκανε άλλος, ψυχολογία που ήταν «στα πατώματα», συμμετοχή στο «ταπεινό Conference».
Και παρόλο που η ομάδα που διαχειρίστηκε δεν «θάμπωσε», πήρε ψήφο εμπιστοσύνης να την τρέξει από την αρχή του καλοκαιριού, με τα δικά του «θέλω», να κάνει την προετοιμασία, να εισηγηθεί τις μεταγραφές και να φτιάξει ένα σύνολο που θα είναι και αποτελεσματικό αλλά και ελκυστικό.
Αποτέλεσμα; Ο Παναθηναϊκός πέρασε τα ευρωπαϊκά του «τεστ» αλλά «κόπηκε» στα ελληνικά του διαγωνίσματα, μην καταφέρνοντας να παρουσιάσει ούτε ουσία, ούτε θέαμα, ούτε νίκες. Και μπορεί να έφυγε ο Βιτόρια, αλλά η ομάδα είναι «δική του», όπως η ομάδα που ανέλαβε εκείνος πέρυσι ήταν του Ντιέγκο Αλόνσο.
Κι αυτό σημαίνει ότι ο Κόντης τώρα που μιλάμε κι όποιος έρθει στη συνέχεια, έχει «κληρονομήσει» μια ομάδα αλλουνού, με προβλήματα που κάνουν «μπαμ».
Πρώτο πρόβλημα που χτυπάει στο μάτι, το έλλειμμα έντασης, τρεξιμάτων και φυσικής κατάστασης στο τελευταίο κομμάτι των τριών αγώνων του πρωταθλήματος. Στα ευρωπαϊκά ματς δεν το είδαμε αυτό, ο Παναθηναϊκός φάνηκε να τα καταφέρνει σε όλο το κομμάτι των παιχνιδιών, ακόμα και στο εκτός έδρας με τη Σαχτάρ που έπαιξε παράταση, αλλά όταν τέλειωσε η Ευρώπη και ξεκίνησαν οι εγχώριες υποχρεώσεις, η ομάδα φάνηκε σαν να ξεμένει από μπαταρία μετά το 75’.
Το είδαμε στο δεύτερο ημίχρονο με τον Λεβαδειακό, το είδαμε με την Κηφισιά όταν προηγήθηκε με 2-1, το είδαμε στο ντέρμπι με τον Ολυμπιακό. Και σε συνδυασμό με τη – δεδομένη πλέον – αδυναμία των «πράσινων», να κλειδώσουν ένα ματς όταν προηγούνται βάζοντας ένα γκολ ακόμα, ή να «σβήσουν» το ματς «τρώγοντας τη μπάλα», τους έχει φέρει σε αυτή τη δυσχερή θέση, να έχουν μόλις δυο βαθμούς σε τρία παιχνίδια.
Το δεύτερο πρόβλημα, ήταν και παραμένει το δημιουργικό και εκτελεστικό κομμάτι, που δείχνει αδούλευτο ή μονοκόμματο ή προβλέψιμο ή «φτωχό».
Με εξαίρεση κάποια διαστήματα στα δυο ματς με τους Ρέιντζερς, ένα διάστημα εντός με τη Σάμσουνσπορ και ένα ημίχρονο με το Λεβαδειακό, ο Παναθηναϊκός δημιουργεί λίγες ευκαιρίες και σκοράρει με το σταγονόμετρο. Ο Ντέσερς έχει βάλει δυο γκολ σε δυο παιχνίδια που ξεκίνησε βασικός, αλλά για να σκοράρει πρέπει να φτάσει η μπάλα σε αυτόν και αυτό συμβαίνει σπάνια.
Ο Χρήστος Κόντης, τη δεδομένη χρονική στιγμή, μπορεί να κάνει συγκεκριμένα πράγματα. Δεν μπορεί να κάνει κάποιου είδους προετοιμασία προφανώς, στα τέλη Σεπτέμβρη, ούτε κάποια μεταγραφή.
Αυτό που μπορεί να κάνει, είναι να εμπλουτίσει όσο γίνεται το επιθετικό πλάνο, βάζοντας και άλλες «ιδέες» και αυτοματισμούς, ώστε να δημιουργεί περισσότερες καταστάσεις η ομάδα του.
Και κάτι άλλο που πρέπει να κάνει, ενόψει του απαιτητικού προγράμματος που ακολουθεί και θα είναι γεμάτο από εγχώριους και ευρωπαϊκούς αγώνες, είναι να μεγαλώσει το rotation, διότι μόνο έτσι υπάρχει ελπίδα να αντέξει η ομάδα στα συνεχόμενα ματς και να πάρει αποτελέσματα τέτοια, που θα τονώσουν την ψυχολογία της.
