Intime

Bloggers

Παναθηναϊκός: Πάμε σαν άλλοτε

12.05.25 | 17:57

Γράφει: Κώστας Βαϊμάκης

Ο Παναθηναϊκός αποχαιρέτισε μια (ακόμα) γλυκόπικρη χρονιά, με μια ανώδυνη ήττα από τον Ολυμπιακό στο ΟΑΚΑ, σε μια βραδιά που είχε έντονα συναισθήματα για το «αντίο» του Ζέκα, ενός παίκτη που αγάπησε την ομάδα και τη χώρα μας, αγαπήθηκε από τον κόσμο του Παναθηναϊκού και όχι μόνο, έγινε Έλληνας, έπαιξε στην Εθνική, πήγε στην Κοπεγχάγη και ξαναγύρισε για να κλείσει την καριέρα του στην ομάδα της καρδιάς του. Το δεύτερο πέρασμά του από τον Παναθηναϊκό αδίκησε τον παίκτη Ζέκα, αφού ήταν εμφανές ότι δεν μπορούσε να σταθεί πλέον σε υψηλό επίπεδο, αλλά όχι τη συνολική του προσφορά, το ήθος και την προσωπικότητά του. Και μακάρι να αναλάβει κάποιο πόστο στην ΠΑΕ, καθώς «νιώθει» τι σημαίνει Παναθηναϊκός πιο πολύ από τους περισσότερους ανθρώπους του ποδοσφαίρου.

Πέρα από το Ζέκα που σταμάτησε το ποδόσφαιρο και τιμήθηκε όπως του άξιζε, υπάρχουν και παίκτες που σταματάνε από την ομάδα, θα έπρεπε να τιμηθούν επίσης αλλά δυστυχώς κάτι τέτοιο δεν έγινε: ο Σένκεφελντ και ο Ρούμπεν Πέρεθ πρόσφεραν πολλά, άκουσαν πολλά και φεύγουν από την ομάδα όχι με τον τρόπο που τους αρμόζει. Ας τους αποχαιρετίσουμε λοιπόν επίσης με την αγάπη που τους αξίζει, διότι «έβαλαν πλάτη» σε δύσκολες μέρες και έδωσαν ό,τι καλύτερο μπορούσαν. Πέρα απ’ αυτούς τους τρεις, υπάρχουν και διάφοροι άλλοι που δεν θα συνεχίσουν στην ομάδα, είτε διότι τελειώνουν τα συμβόλαιά τους και δεν θα ανανεωθούν, όπως είναι ο Αράο, είτε διότι θα γίνει προσπάθεια να αποχωρήσουν με πώληση, δανεισμό ή ως ελεύθεροι. Το ποιοι και πώς, θα το δουν οι άνθρωποι της διοίκησης σε συνεργασία με τον προπονητή, που θα είναι – όπως φαίνεται – ο Ρουί Βιτόρια. Κι ας βάλουμε έναν αστερίσκο στον Μάγκνουσον, που επέστρεψε μετά από σχεδόν δυο χρόνια στην αγωνιστική δράση και μας θύμισε, μέσα σε λίγα λεπτά και με μια έξοχη διαγώνια μεταβίβαση, πόσο σημαντικός είναι όταν είναι υγιής. Ο ίδιος έχει πει ότι επιθυμεί να παραμείνει και να πληρώνεται με το παιχνίδι, οπότε θα δούμε τι θα γίνει.

Μια ήττα που δεν άξιζε

Ο Ολυμπιακός, έκανε σε ένα ακόμα παιχνίδι αυτό που ξέρει να κάνει καλύτερα από κάθε άλλον στην Ελλάδα: να κερδίζει ακόμα κι όταν δεν παίζει καλά, να βάζει γκολ ενώ ο αντίπαλός του έχει κλασσικές ευκαιρίες, να είναι κυνικός, αποτελεσματικός και ικανός να παίρνει «επαγγελματικές νίκες». Ο παναθηναϊκός είχε σχεδόν όλες τις καλές ή κλασσικές ευκαιρίες του ματς, αλλά μια το δοκάρι, την άλλη ο Τζολάκης, την παράλλη η αστοχία των παικτών του ή το «κακό σημάδι» του Γερεμέγεφ, που είχε μπροστά του πάνω από 7 μέτρα τέρμα και έστειλε τη μπάλα πάνω στο κεφάλι του Τζολάκη, επέτρεψαν στον Ολυμπιακό να βρει το γκολ με το πέναλτι που κέρδισε ο Γιάρεμτσουκ και μετέτρεψε σε γκολ ο Ελ Κααμπί.

Ο Παναθηναϊκός από τη δική του πλευρά, ήταν πολύ καλύτερος και από το ματς στην OPAP Arena όπου κέρδισε και φυσικά απ’ αυτό στην Τούμπα όπου έχασε. Θα έλεγα ότι έκανε ένα παιχνίδι παρόμοιο με αυτό κόντρα στον ΠΑΟΚ, όπου κέρδισε με 3-1 αλλά του έλειψε η αποτελεσματικότητα αυτή τη φορά, σε σύγκριση με εκείνο το παιχνίδι, όπου σχεδόν κάθε αντεπίθεση κατέληγε στα δίχτυα του Κοτάρσκι. Ειδικά στο πρώτο ημίχρονο, που ήταν το πιο καλό του και παρότι η ανάπτυξή του ήταν μονόμπατη, αποκλειστικά από δεξιά με Τετέ και Βαγιαννίδη, κατάφερε να βάλει πολλά προβλήματα στην άμυνα του Ολυμπιακού, αλλά γκολ δεν βρήκε. Στην επανάληψη, παρά το γεγονός ότι ο Ολυμπιακός ήταν ελαφρώς βελτιωμένος σε σχέση με το πρώτο μέρος και μετά το γκολ που πέτυχε, είχε ένα διάστημα που κυριάρχησε, ο παναθηναϊκός είχε δυο κλασσικές ευκαιρίες, μια με το δοκάρι του Σφιντέρσκι και άλλη μια με τον Γερεμέγεφ, για να πάρει τουλάχιστον τον έναν βαθμό που άξιζε βάσει απόδοσης και προσπάθειας.

Όλα κινούνται γύρω από τον Ουναϊ

Είναι πολλά τα 10 εκατομμύρια που φέρεται να αξιώνει η Μαρσέιγ, για να πουλήσει το Μαροκινό. Πολλά για τον Παναθηναϊκό, νορμάλ για άλλες ευρωπαϊκές ομάδες, «ψίχουλα» για ομάδες από την Αραβία. Οπότε στον Παναθηναϊκό πρέπει να βάλουν κάτω τα οικονομικά στοιχεία, να λάβουν υπόψιν την εισήγηση του προπονητή και να ρωτήσουν τον παίκτη τι πραγματικά θέλει, προκειμένου να δουν τι θα κάνουν με έναν ποδοσφαιριστή, που μοιάζει ο ιδανικός για να χτιστεί μια ομάδα γύρω του. Και σε ό,τι έχει να κάνει με τα χρήματα, θυμίζω ότι το περασμένο καλοκαίρι οι «πράσινοι» έδωσαν 7 εκατομμύρια για τον Τετέ και 6 για το 50% των δικαιωμάτων του Πελίστρι, οπότε ίσως μπορεί να γίνει μια ανάοογη διαπραγμάτευση, που θα αφήνει ποσοστό μελλοντικής μεταπώλησης στη Μαρσέιγ και θα κάνει πιο βατή την απόκτησή του.

Φυσικά, πολλά θα εξαρτηθούν κι από δυο ακόμα παραμέτρους: η πρώτη είναι αν θα πουληθεί κάποιος ή κάποιοι παίκτες και με τι ποσά. Και η δεύτερη, είναι αν θα καταφέρει να εξασφαλίσει την παρουσία του σε κάποιον ευρωπαϊκό όμιλο ο Παναθηναϊκός, κάτι που μπορεί να το πετύχει αν περάσει τον δεύτερο προκριματικό γύρο του Τσάμπιονς Λιγκ, όπου έχει πολύ καλές πιθανότητες να μπει ως «ισχυρός» και να μην βρει απέναντί του κάποιο μεγάλο όνομα. Όλα αυτά τα δεδομένα και τις παραμέτρους τα συζητάμε σήμερα, λίγες ώρες μετά το τέλος των play-offs, χωρίς φυσικά να γνωρίζουμε πώς θα είναι η ομάδα της επόμενης σεζόν, με ποιο ρόστερ, ποιες αποχωρήσεις, ποιες πωλήσεις και ποιες μεταγραφές, ενώ απλά εικάζουμε ότι θα συνεχίσει με τον ίδιο προπονητή. Άρα έχουμε πολλές «άγνωστες λέξεις», που καλό είναι να γίνουν «γνωστές», όσο το δυνατόν πιο γρήγορα, καθώς οι μέρες ξεκούρασης είναι συγκεκριμένες και η προετοιμασία θα φτάσει πολύ πιο γρήγορα απ’ ό,τι πιστεύουμε.