Intime

Bloggers

Παναθηναϊκός: Πλέον κερδίζει «με τη φανέλα»

09.01.25 | 15:31

Γράφει: Κώστας Βαϊμάκης

Είναι σε τόσο «καλό φεγγάρι» ο Παναθηναϊκός τον τελευταίο καιρό, που όλοι ήταν σίγουροι ότι η ρεβάνς με τον Ατρόμητο δεν θα έκρυβε δυσάρεστες εκπλήξεις για τους «πράσινους», παρά το άδειο ΟΑΚΑ και το εκτεταμένο rotation. Και η αλήθεια είναι ότι η ψυχολογία και η καλή φόρμα καμιά φορά παίζουν «καλύτερη μπάλα» από τα πόδια των παικτών: λίγες εβδομάδες πριν, ακόμα κι αν ο Παναθηναϊκός πήγαινε να παίξει τη ρεβάνς με 2-1 υπέρ του στο πρώτο ματς, οι περισσότεροι θα είχαν μια αγωνία μη γίνει καμία στραβή, μην φάει ο Παναθηναϊκός κανένα γκολ στην αρχή και μετά τρέχει, μην βρει κανέναν καινούργιο τρόπο να τα κάνει μαντάρα.

Στη ρεβάνς όμως με τον Ατρόμητο, στην κατάσταση που είναι η ομάδα, με το σερί νικών που τρέχει και τη νίκη επί του ΠΑΟΚ που προηγήθηκε, τα δεδομένα πλέον είναι διαφορετικά. Κι ας έλειπαν μερικοί από τους καλύτερους και πιο φορμαρισμένους παίκτες του: εκτός αποστολής Ιωαννίδης, Τετέ και Τζούρισιτς, αυτοί δηλαδή που σκοράρουν και πασάρουν καλύτερα από κάθε άλλον φέτος, που απασχολούν περισσότερο τις αντίπαλες άμυνες. Η δουλειά έγινε από νωρίς και έγινε σωστά, με τα γκολ του Πελίστρι και του Μπακασέτα, κάτι που επέτρεψε στον Παναθηναϊκό να μην σπαταλήσει μεγάλα αποθέματα ενέργειας στο δεύτερο ημίχρονο, ενόψει του δύσκολου αγώνα στις Σέρρες.

Ένα ακόμα μεγάλο «συν» του Βιτόρια

Μέσα σε όλα αυτά που έχει φτιάξει και «μαστορέψει» ο Ρουί Βιτόρια, προστέθηκε ακόμα ένα: η ομάδα του, έχει κατακτήσει κάτι πολύ σημαντικό, να μπορεί δηλαδή να παίζει το ποδόσφαιρο του προπονητή της, όποιοι κι αν παίζουν κι όποιοι κι αν απουσιάζουν. Ο Γερεμέγεφ ας πούμε δεν είναι Ιωαννίδης, ούτε ο Μαντσίνι Τετέ ή Τζούρισιτς, ο Κώτσιρας δεν είναι Βαγιαννίδης και ο Σένκεφλεντ δεν είναι Ίνγκασον, αλλά όσο ακολουθούν το πλάνο του προπονητή, τότε παίζουν σαν «Παναθηναϊκός»: η ομάδα έχει αρχή, μέση και τέλος, οι παίκτες γνωρίζουν τη θέση και το ρόλο τους στο γήπεδο και κάνουν σωστά τα πράγματα που πρέπει για να κερδίζουν.

Απλό είναι το ποδόσφαιρο και υπάρχουν τα παιχνίδια αυτά, όπου δεν χρειάζεσαι τους καλύτερους παίκτες του ρόστερ αλλά τη σωστή νοοτροπία και τον επαγγελματισμό όλων, για να κάνεις τη δουλειά σωστά.
Η χαλάρωση του δεύτερου ημιχρόνου, ήταν φυσιολογική και ο Παναθηναϊκός πρώτα έχασε μια μεγάλη διπλή ευκαιρία, μετά έκανε ένα γκολ – δώρο στον Ατρόμητο και μετά «έσβησε» το ματς και κλείδωσε με άνεση την πρόκριση. Δεν υπήρχε άλλωστε κανένας λόγος να τρέξουν περισσότερο ή να ρισκάρουν κι άλλον τραυματισμό, έχοντας ήδη δει Ουναϊκ και Γέντβαϊ να αποχωρούν με προβλήματα.

Η ιδιαίτερη περίπτωση Πελίστρι

Ένας από τους καλύτερους παίκτες του Παναθηναϊκού στο «καλό» πρώτο ημίχρονο, ήταν ο Φακούντο Πελίστρι. Με γκολ, ευκαιρίες, τρεξίματα και πολλή διάθεση. Καθόλου τυχαίο δεν ήταν αυτό, ούτε συμπτωματικό: ο Πελίστρι έχει ταλέντο, χρειάστηκε χρόνο προσαρμογής, έχασε έδαφος λόγω απουσίας και είδε τον συμπατριώτη του προπονητή και αυτόν που τον έφερε να αποχωρεί. Κυρίως όμως, σε αυτό το ματς, έπαιξε στην «καλή του θέση», αυτή του δεξιού ,μεσοεπιθετικού, που είναι συνήθως «καπαρωμένη» από τον Τετέ. Και είναι φανερό ότι αυτή είναι η θέση όπου αισθάνεται πιο άνετα να αγωνίζεται και είναι πιο αποτελεσματικός, κάτι που θα πρέπει να αξιολογήσει ο Βιτόρια και να δει πώς θα χειριστεί: θα δοκιμάσει κάποια στιγμή να διατηρήσει τον Πελίστρι δεξιά και να δοκιμάσει τον Τετέ στην απέναντι πλευρά, ή θα επιμείνει ώστε ο Πελίστρι να «μάθει» να παίζει εξίσου καλά και αριστερά, ώστε να μην έχει η ομάδα του μια και μόνη αξιόπιστη επιλογή από εκείνη την πλευρά τον Τζούρισιτς;

Μεταγραφών το ανάγνωσμα

Από τις Σέρρες θα λείψει ο Μπακασέτας και ο Μλαντένοβιτς λόγω καρτών. Κι αν η απουσία του Μπακασέτα θα καλυφθεί από τον Ουναϊ (με δεδομένο ότι ο τραυματισμός του δεν ήταν κάτι σοβαρό), την απουσία του Μλαντένοβιτς θα κληθεί να καλύψει ο Μαξ. Όχι και η μεγαλύτερη ασφάλεια του κόσμου, από έναν παίκτη που έχει προσφέρει ελάχιστα και τις λιγοστές φορές που τον είδαμε, δεν μας «έβγαλε τα μάτια». Αν λοιπόν δεν μπορέσει να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις ούτε αυτού του αγώνα, αν δεν μπορεί να προσφέρει κάτι θετικό ούτε καν σε ένα από τα λιγοστά παιχνίδια που δεν είναι διαθέσιμος ο Μλαντένοβιτς, τότε ο Παναθηναϊκός πρέπει να δει στα σοβαρά τι θα κάνει στη θέση αυτή. Διότι θα είναι τεράστιο ρίσκο να πάει όλο τον δρόμο, με τόσα ματς, ουσιαστικά με ένα αριστερό μπακ.

Σε ό,τι έχει να κάνει με τη θέση του αμυντικού χαφ, είναι φανερό ότι ο Βιτόρια πρώτα κοιτάζει αν μπορεί να βρει λύσεις εκ των έσω, προτού κοιτάξει «εκ των έξω»: ο Αράο έμεινε εκτός και παρότι η λογική επιλογή έμοιαζε να είναι ο Μαξίμοβιτς, ο προπονητής θέλησε να δοκιμάσει στη θέση αυτή τον Τσέριν. Όχι το πιο αντιπροσωπευτικό ή απαιτητικό ματς για να βγάλει ασφαλή συμπεράσματα, αλλά αφενός ο Τσέριν παίζει κάπου εκεί στην Εθνική του, άρα την ξέρει τη θέση, αφετέρου ο Μαξίμοβιτς είναι πολύ καλός τον τελευταίο καιρό παίζοντας στο «8». Κι επειδή δεν είναι σαφές αν ο Παναθηναϊκός θα κινηθεί το Γενάρη για «εξάρι», ο Βιτόρια δοκιμάζει πρόσωπα και πράγματα, ώστε να καταλήξει τι έχει ανάγκη περισσότερο η ομάδα.

Μιλώντας για «ανάγκη», ξεκάθαρη ανάγκη για απόκτηση επιθετικού μπορεί να μην υπάρχει, αλλά κακό δεν θα ήταν αν μπορούσε να φύγει ο Σπόραρ (που ούτε θέλει πλέον, ούτε μπορεί) και να αποκτηθεί κάποιος που και να θέλει και να μπορεί. Επίσης, που να μπορεί – αν χρειαστεί – να παίξει και πλάγια ή πίσω από το φορ, ώστε να δώσει μερικές επιπλέον επιλογές στον προπονητή, διότι όπως είπαμε, είναι πολλά τα παιχνίδια που ακολουθούν σε τρεις διοργανώσεις.