Παναθηναϊκός: Το μεγάλο πάθος στο «γράμμα ζωής» του Ντιέγκο Αλόνσο
10.06.24 | 20:02
SHARE IT
Ο νέος προπονητής του Παναθηναϊκού, Ντιέγκο Αλόνσο, λατρεύει το ποδόσφαιρο από τότε που θυμάται τον εαυτό του.
Συγκινείται, κλαίει, παθιάζεται, βιώνει έντονες καταστάσεις από την άκρη του πάγκου.
Βλέπετε, ήταν αυτό που ήθελε να κάνει από μικρό παιδί, όταν με τους φίλους του έπαιζαν ποδόσφαιρο στις μικρές αλάνες του Μοντεβίδεο, όπου γεννήθηκε στις 16 Απριλίου 1975.
Ζούσε τόσο έντονα τις στιγμές με τη «στρογγυλή θεά», αργότερα, τόσο ως παίκτης, αλλά και ως προπονητής, που μιλώντας στο «Τhe Coaches Voice» (σ.σ. μια διαδικτυακή πλατφόρμα όπου οι προπονητές τοπ επιπέδου και μάνατζερ ποδοσφαίρου απ΄ όλο το κόσμο μπορούν να συζητούν τις προπονητικές τους μεθόδους και να μοιράζονται εμπειρίες από τη πορεία τους στο ποδόσφαιρο) είχε παραδεχθεί πριν αναλάβει την Πατσούκα (2014-2018):
«Για μένα ήταν κάτι εντελώς καινούργιο. Είχα κερδίσει τίτλους στην καριέρα μου ως παίκτης. Αλλά δεν είχα βιώσει ποτέ το συναίσθημα που ένιωσα όταν κέρδισα για πρώτη φορά το CONCACAF Champions League ως προπονητής.
Όταν είσαι παίκτης, απολαμβάνεις τη νίκη με διαφορετικό τρόπο.
Πρώτον, επειδή παίζεις σημαντικό ρόλο στον αγωνιστικό χώρο. Εργάζεσαι για να αναπτύξεις την απόδοσή σου για να δείξεις ότι είσαι αρκετά καλός για να βρίσκεσαι εκεί σε μια τόσο μεγάλη… σκηνή. Βασικά, παίζεις ποδόσφαιρο.
Αλλά όταν κερδίζεις ως προπονητής, όλη αυτή η αδρεναλίνη που έχει συσσωρευτεί στη γραμμή του γηπέδου απλά απελευθερώνεται.»
Λάτρευε την προπονητική ακόμη κι ως παίκτης
Ο Ντιέγκο Αλόνσο ξεκίνησε στα 21 του χρόνια να παίζει επαγγελματικό ποδόσφαιρο στην Μπέλα Βίστα της Ουρουγουάης.
Τότε, όπως παραδέχθηκε ο ίδιος «συνειδητοποίησα ότι η θέση μου ήταν στον πάγκο ως προπονητής»!
Και σε όλη την καριέρα του ως ποδοσφαιριστής, απόλαυσε την κάθε στιγμή, γνωρίζοντας από την αρχή το μεγάλο του πάθος.
«Κάθε φορά που με ρωτούν, λέω πάντα ότι ήμουν αρκετά τυχερός ώστε να είμαι ένας προπονητής που έπαιζε επίσης ποδόσφαιρο», είχε πει ο Αλόνσο και με το σκεπτικό αυτό επικεντρώθηκε με εντελώς διαφορετικό τρόπο στις προπονήσεις από τους υπόλοιπους συμπαίκτες του.
Τον ενδιέφερε περισσότερο η δουλειά των προπονητών με τους οποίους συνεργαζόταν, τους «έκλεβε» όλα τα καλά στοιχεία, προσπαθούσε να αφήσει στην άκρη τα αρνητικά.
Έπαιρνε ότι μπορούσε από τις κινήσεις του τεχνικού επιτελείου, από τις προετοιμασίες πριν από τους αγώνες, ενώ ασχολούνταν και με την φυσική προετοιμασία της ομάδας.
«Έγραφα κάθε προπόνηση που έκανα, μέχρι που μια μέρα τα πέταξα όλα στον κάδο. Γιατί; Διότι είχα συνειδητοποιήσει ότι αυτό που έκανα ήταν άχρηστο. Η προπόνηση πρέπει να είναι αυτό που θέλουμε από μια εμπειρία, όχι από ένα αντίγραφο κάποιου άλλου», παραδέχθηκε ο Ουρουγουανός.
Ζει έντονα τα ματς, συγκινείται, κλαίει
Βιώνει έντονες καταστάσεις στη διάρκεια των αγώνων από τον πάγκο.
Οι στιγμές που τον έχουν σημαδέψει αρκετές.
Ο ίδιος δεν έχει ξεχάσει τα συναισθήματα που τον κυρίευσαν μετά τη λήξη του αγώνα με την Μοντερέι, πριν κατακτήσει τον τίτλο της Κλαουσούρα με την Πενιαρόλ:
«Ζούσα την απόλυτη συγκίνηση. Πήγα να αγκαλιάσω τα μέλη του τεχνικού μου επιτελείου. Δεν θυμάμαι πραγματικά τι είπαμε, αλλά πρέπει να ήταν λόγια ευφορίας.
Σε εκείνη την τρελή πορεία, η χαρά μου έφερε ποτάμια δακρύων. Η κατάκτηση αυτού του τροπαίου ήταν το ευτυχές τέλος της σκληρής δουλειάς ενός έτους», είχε πει ο Αλόνσο.
Το Α και το Ω είναι οι σχέσεις του με τους παίκτες
Αυτό που διακρίνει τον Ντιέγκο Αλόνσο είναι οι προσωπικές σχέσεις που επιδιώκει να αποκτά με τους ποδοσφαιριστές του ακολουθώντας κάποιους βασικούς κανόνες που έχει θέσει.
Το πρώτο που επιδιώκει είναι να έχει πάντα διάλογο μαζί τους, ό,τι κι αν συμβαίνει, είτε μετά από επιτυχία, είτε από αποτυχία της ομάδας.
«Η θεωρία μου σε αυτές τις συζητήσεις, είναι ότι όλα εξαρτώνται από την ομάδα και τους παίκτες» παραδέχεται.
Δεν λέει τα ίδια πράγματα σε όλους, δεν επαναλαμβάνει την ίδια ομιλία.
«Η δουλειά του προπονητή είναι να ξέρει τι θα πει και, σε κάθε δεδομένη στιγμή, σε ποιον να το πει» ένα από βασικά του «μοτο» .
Κάθε φορά που μιλά με έναν παίκτη προσπαθεί να ενισχύσει μια συγκεκριμένη πτυχή του.
«Θέλω να τον ενθαρρύνω να πετύχει έναν στόχο ή να τον εντάξω στη δυναμική της ομάδας, αν νιώθει ότι βρίσκεται εκτός αυτής», ισχυρίζεται ο νέος τεχνικός του «τριφυλλιού».
Ζητά από τους ποδοσφαιριστές να είναι έτοιμοι για το αναπάντεχο, γι΄ αυτό που δεν μπορεί να συμβεί.
«Αυτό σημαίνει ότι δεν μπορείς να χαλαρώσεις ούτε στιγμή, πρέπει να ζεις συνεχώς» παραδέχεται ο Ουρουγουανός τεχνικός.
Του αρέσει να είναι δίκαιος με όλους
«Δεν συζητώ καν με τους συνεργάτες μου τυχόν προβλήματα που μπορεί να ανακύψουν. Όταν θέτω ένα θέμα ή, προκύπτει κάποιο, δεν λέω ποτέ τη γνώμη μου. Ακούω τους άλλους και μετά το λύνουμε»
Θέλει οι παίκτες του να έχουν τη δική τους άποψη, κι από εκεί και πέρα να δημιουργείται συζήτηση μεταξύ τους
Εξηγεί το γιατί: «Μιλάω με τους παίκτες μου για να μάθω πώς θα έλυναν ένα συγκεκριμένο πρόβλημα».
Το όραμα για το παιχνίδι δεν είναι δικό του, αλλά όλης της ομάδας
Θεωρεί πως «η τέχνη του προπονητή πρέπει να είναι ότι το όραμα για το παιχνίδι ανήκει σε όλους. Αλλά ποτέ, επιβάλλοντάς το. Αυτό, με τη σειρά του, οδηγεί στο να το μοιράζεται με την ομάδα, ώστε να μπορούν να βρουν τα κατάλληλα εργαλεία για την επίλυση ενός προβλήματος. Αυτή είναι η δυναμική μου στα αποδυτήρια».
Ένας προπονητής πρέπει πάντα να κάνει περισσότερα για να κάνει καλύτερη την ομάδα του
«Με τα όπλα που έχουμε στο οπλοστάσιό μας, θα πρέπει να κάνουμε ότι καλύτερο μπορούμε απέναντι σε έναν αντίπαλο που δυνητικά μπορεί να είναι πιο δυνατός από εμάς».
Πως αντιλαμβάνεται το επάγγελμα του προπονητή
Για τον Ντιέγκο Αλόνσο η επόμενη μέρα μίας μεγάλης επιτυχίας ή, αντίστοιχα μίας αποτυχίας δεν αλλάζει πολλά πράγματα, σε ό,τι έχει να κάνει με την φιλοσοφία του, το πώς βλέπει να πράγματα από την θέση του πάγκου.
Αυτό που σκέφτεται είναι το πώς θα κερδίσει την επόμενη πρόκληση που θα έχει μπροστά του με την ομάδα του.
«Η αλήθεια είναι ότι αυτό δεν αποτελεί εγγύηση για την επιτυχία. Αλλά είναι ο τρόπος που αντιλαμβάνομαι εγώ αυτό το επάγγελμα».
Με αυτή την φιλοσοφία πορεύεται από τότε που αποφάσισε τι ήθελε να κάνει στη ζωή του, με αυτή θα συνεχίσει να πορεύτεται και στο «τιμόνι» του Παναθηναϊκού με ένα και μοναδικό στόχο: «να κερδίζει».
