Bloggers

Παναθηναϊκός: Το «όνειρο» του Βιτόρια

31.03.25 | 19:47

Θα περίμενε κανείς μετά από τόσες μέρες προετοιμασίας για το playoffs, ότι θα δει μια ομάδα συγκεντρωμένη και αποφασιστική. Έναν προπονητή που θα είχε προετοιμάσει άρτια τους παίκτες του, τόσο αγωνιστικά όσο και ψυχολογικά. Ότι θα είχαν βρει στον Παναθηναϊκό ένα κίνητρο να παλέψουν για τη δεύτερη θέση, για να αποδείξουν ότι η διαφορά των δέκα βαθμών από τον Ολυμπιακό ήταν πλασματική, για να αποδείξουν ότι στα μεγάλα παιχνίδια – ελληνικά ντέρμπι και ευρωπαϊκά παιχνίδια – ,μπορούν να είναι ανταγωνιστικοί. Θα περίμενε κανείς πολλά πράγματα αλλά χρειάστηκε να περάσει σκάρτο ένα λεπτό για να προσγειωθούμε στη σκληρή πραγματικότητα.

Το λάθος του Ντραγκόφσκι είναι αποκλειστικά δικό του αλλά αντανακλά όλη την πνευματική κατάσταση μιας ομάδας, που ώρες – ώρες δεν ξέρει πού πατά και πού βρίσκεται:  το δεύτερο γκολ έρχεται από ένα πούλημα της μπάλας στο κέντρο και ο Παναθηναϊκός – που παίζει με τρεις κεντρικούς αμυντικούς – βλέπει τον Τσικίνιο να προχωρά ανενόχλητος και να σκοράρει. Και τα άλλα δυο γκολ, μπαίνουν με κεφαλιές από το ύψος της μικρής περιοχής, με την πράσινη άμυνα να μη μπορεί να κάνει ούτε τα βασικά, να μαρκάρει δηλαδή πρώτα και πάνω απ’ όλα τους αντίπαλους επιθετικούς, πρώτα τον Γιάρεμτσουκ και μετά τον Κωστούλα.

Η έμπνευση του Βιτόρια που δεν βγήκε

Δεν ξέρω τι έμπνευση είχε ο Ρουί Βιτόρια, που κατέβασε τον Παναθηναϊκό με συνταγή και σχηματισμό β’ ημιχρόνου στη Φλωρεντία, πιστεύοντας ότι είχε βρει το κλειδί που ανοίγει την πόρτα της επιτυχίας. Κάποιος ίσως έπρεπε να του θυμίσει ότι σε εκείνο το ματς ο Παναθηναϊκός, παρά την καλή εικόνα του δευτέρου ημιχρόνου, έχασε και μάλιστα με 3-1. Να του πει επίσης ότι σε εκείνο το καλό ημίχρονο, ο Παναθηναϊκός έφαγε γκολ στη μια καλή επίθεση των γηπεδούχων και επίσης να του θυμίσει ότι η Φιορεντίνα απλά φρόντισε να υπερασπιστεί ένα σκορ που της έδινε πρόκριση.

Ο Ρουί Βιτόρια έκανε τις επιλογές του για να «ξαφνιάσει» τον Μεντιλίμπαρ και τελικά μάλλον ξάφνιασε τη δική του ομάδα. Διότι ο Παναθηναϊκός, δεν ξέρει να παίζει άμυνα, δεν μπορεί να κρατήσει το μηδέν, δεν μπορεί να πατήσει πάνω στην καλή του αμυντική λειτουργία και να ψάξει κάτι καλό μπροστά, οπότε είτε βάλει τέσσερις στην άμυνα, είτε πέντε, είτε… οκτώ, αυτό το πράγμα – φέτος τουλάχιστον – δεν αλλάζει. Με άλλα λόγια, ο Παναθηναϊκός μια χαρά πήγε και έβαλε 2 γκολ στο «Καραϊσκάκης», είχε δοκάρι και ευκαιρίες και για άλλο. Δυο γκολ στην έδρα του Ολυμπιακού, δεν βάζουν πολλές ομάδες. Αλλά έφαγε 4 κι αυτό είναι το πρόβλημα που δεν λύνεται, τουλάχιστον όχι με τους υπάρχοντες παίκτες, στην κατάσταση που βρίσκονται.

Δεν είναι ωραίο να αποδίδονται ευθύνες ατομικά σε ένα ομαδικό σπορ – όλοι ευθύνονται σε μια ήττα. Αλλά δεν γίνεται να μην σταθείς στον Ντραγκόφσκι – και δεν είναι μόνο το λάθος στο πρώτο λεπτό. Ο καλύτερος τερματοφύλακας της περσινής σεζόν (που έπαιζε δανεικός), «ανάγκασε» τον Παναθηναϊκό να τον αποκτήσει με μεταγραφή, αλλά από ένα σημείο της φετινής χρονιάς δείχνει να έχασε το μυαλό του: η αποβολή του και το πέναλτι στις Σέρρες ήταν το σημείο καμπής, ακολούθησαν κι άλλα παιχνίδια γεμάτα νεύρα, ενώ επιπλέον, χωρίς γενικά να τρώει «φάβες», περίπου ό,τι πάει μέσα, «γράφει». Στο ίδιο μήκος κύματος ο Γέντβαϊ, που πάντως έχει τη δικαιολογία της μακράς απουσίας και ο Αράο που δεν έχει μάλλον κανένα ελαφρυντικό: νιώθω ότι ο Βραζιλιάνος έχει πάρει απόφαση ότι το καλοκαίρι θα επαναπατριστεί, ίσως είναι πικραμένος που δεν του έγινε πρόταση ανανέωσης και με την απόδοσή του τον τελευταίο καιρό εκθέτει και τον εαυτό του και τον προπονητή του και την ομάδα.

Η δύσκολη συνέχεια

Ο Παναθηναϊκός κόντρα στον Ολυμπιακό, ήθελε να κάνει διάφορα πράγματα στο γήπεδο, που φανερά δεν μπορούσε να κάνει: να θωρακίσει την άμυνά του, να κρατήσει το μηδέν, να βάλει μπελάδες στην αντίπαλη άμυνα με την παρουσία δυο επιθετικών, να κυριαρχήσει στο χορτάρι. Γι’ αυτό θυσίασε από την αρχική 11άδα ο Βιτόρια τους δυο πρώτους του σκόρερ φέτος, Τζούριτσιτς και Τετέ κι όταν τελικά τους πέρασε στο ματς, δεν μπορούσαν κάνουν και πολλά. Αλλά τα play-offs έχουν και (δύσκολη) συνέχεια.

Το επόμενο ματς είναι εντός έδρας κόντρα στην άλλη «πικραμένη» της πρεμιέρας, την ΑΕΚ. Και είναι ξεκάθαρο πως όποιος χάσει, «χάνεται»: δεν είναι μόνο το βαθμολογικό κομμάτι, αλλά και το ψυχολογικό και οι αντιδράσεις των φίλων των δυο ομάδων, που μοιάζουν να είναι στα όριά τους. Οπότε ο Παναθηναϊκός θα πρέπει (για μια ακόμα φορά…) να καθαρίσει το κεφάλι του και να πάει σε ένα ακόμα ντέρμπι χωρίς πειραματισμούς, χωρίς «εκπλήξεις», χωρίς πράγματα που δεν έχει δουλέψει σχεδόν καθόλου μέσα στη χρονιά, ώστε να κάνει ό,τι καλύτερο μπορεί. Με ήττα, ακόμα και με ισοπαλία, τα πράγματα θα γίνουν ακόμα πιο ζόρικα, όχι απλά για τη δεύτερη θέση, αλλά γενικά – ακόμα και για την παραμονή πολλών και διάφορων για την επόμενη χρονιά, ακόμα και του προπονητή, ο οποίος σίγουρα έχει χάσει αρκετούς πόντους το τελευταίο διάστημα.