Bloggers

Πώς να τα βάλεις με τον Όσιμεν;

26.09.24 | 13:33

​Όταν παίζεις ένα τόσο απαιτητικό παιχνίδι, όπως αυτό που έπαιξε ο ΠΑΟΚ κόντρα στη Γαλατά, μέσα στην Τουρκία, απέναντι σε ένα κοινό φανατισμένο για ποδοσφαιρικούς αλλά και μη – ποδοσφαιρικούς λόγους και απέναντι σε μια ομάδα πραγματικά ποιοτική, τότε πρέπει να προσέξεις δυο βασικά πράγματα: το πρώτο είναι να είσαι «αλάνθαστος» ή τέλος πάντων να περιορίσεις τα λάθη στο ελάχιστο.

Και το δεύτερο, να τελειώσεις τις μεγάλες φάσεις που θα φτιάξεις, διότι η λογική λέει ότι οι πραγματικά καλές επιθετικές σου στιγμές θα είναι λιγοστές. Και ο ΠΑΟΚ, παρότι στάθηκε πολύ καλά μέσα στην Τουρκία, δεν κατάφερε να κάνει το πρώτο, διότι απέτυχε στο δεύτερο.

​Η Γαλατά ήταν καλύτερη στο πρώτο ημίχρονο, καμία αντίρρηση. Από τα μισά του πρώτου μέρους πήρε το απόλυτο κουμάντο του αγώνα, έφτιαξε ευκαιρίες έχοντας ποικιλία στην ανάπτυξή της, στρίμωξε τον ΠΑΟΚ, τον έβαλε στην περιοχή του και τον ζόρισε πολύ για περίπου ένα 20λεπτο.

Αλλά τη μεγάλη ευκαιρία του πρώτου ημιχρόνου, την είχε ο Κωνσταντέλλιας στο 45’. Εκεί, που αν πετύχεις γκολ, πας με προβάδισμα στα αποδυτήρια και αφήνεις τον αντίπαλο να βράζει στο ζουμί του στην ανάπαυλα και να ψάχνει να βρει τι άλλο πρέπει να κάνει για να γυρίσει το ματς.

Η μπάλα, «τιμωρεί»

​Κι εφόσον δεν σκόραρε ο ΠΑΟΚ στο 45’, μοιάζει σαν να τον τιμώρησε η μπάλα με το γκολ που πέτυχε η Γαλατά με το ξεκίνημα του δεύτερου μέρους. Αναμπουμπούλα στην περιοχή, κεφαλιά Όσιμεν, ο Μπάμπα προσπαθεί να διώξει και η μπάλα καταλήγει στα δίχτυα του Κοτάρσκι.

Κάποιος θα έλεγε ότι αυτή η άτυχη στιγμή για την άμυνα του ΠΑΟΚ, απέδωσε «ποδοσφαιρική δικαιοσύνη» για τις χαμένες ευκαιρίες των Τούρκων στο πρώτο μέρος – δεν πάει όμως έτσι.

Διότι και το να κλείνεις το πρώτο μέρος χάνοντας ένα ανεπανάληπτο τετ-α-τετ και να δέχεσαι γκολ με τέτοιο τρόπο στο ξεκίνημα της επανάληψης, συνιστά επίσης μια κάποιου είδους «αδικία».

Δεν θα μπορούσαν πολλές ομάδες

​Αυτό που μπορεί και πρέπει να κρατήσει ο ΠΑΟΚ, είναι η αντίδραση που έβγαλε από το γκολ και μετά. Δεν «μάσησε», δεν λύγισε, δεν επέτρεψε στη Γαλατά να κυριαρχήσει και να του βάλει… στα καπάκια και δεύτερο γκολ – αντίθετα βγήκε μπροστά οργανωμένα, απείλησε και τελικά ισοφάρισε, χωρίς να αφήνει ανοιχτούς «αεροδιαδρόμους» πίσω και να κινδυνεύει από τη «συμμορία του Όσιμεν».

Δεν θα μπορούσαν πολλές ομάδες, έτσι όπως κυλούσε ο αγώνας και με τόσο εχθρική ατμόσφαιρα, να βγάλουν τόσο σοβαρή αντίδραση και αυτό πιστώνεται στον Λουτσέσκου και τους παίκτες του.

​Κάπου εκεί, τη στιγμή που ο προπονητής του ΠΑΟΚ σχεδίασε πώς θα «παγώσει» ή θα «κλειδώσει» το παιχνίδι, πώς θα φρεσκάρει την ομάδα του και θα μπορέσει να πάρει – τουλάχιστον – τον έναν βαθμό συνέβησαν ταυτόχρονα δυο πράγματα: η μπάλα δεν βγήκε ποτέ εκτός ορίων, άρα οι παίκτες που ετοιμάζονταν να περάσουν ως αλλαγές στο γήπεδο δεν μπόρεσαν να μπουν.

Και σε μια φάση διαρκείας, οι Τούρκοι έπαιξαν «βόλεϊ» στην περιοχή του Κοτάρσκι και όταν η μπάλα μένει «ζωντανή» τόσα πολλά δευτερόλεπτα κοντά στην εστία, πολλαπλασιάζονται οι πιθανότητες να γίνει η ζημιά. Όπερ και εγένετο.

Στο χρονικό σημείο που μπήκε το γκολ, ήταν πλέον πολύ δύσκολο για τον ΠΑΟΚ να ανέβει ξανά και να γίνει απειλητικός: και η ψυχολογία είχε πέσει και τα πόδια πια δεν «άκουγαν» λόγω κούρασης.

Το τρίτο γκολ της Γαλατά, στο φινάλε των καθυστερήσεων και στο σημείο όπου ο ΠΑΟΚ έπαιζε με 10 λόγω του τραυματισμού του Ζίφκοβιτς, ήταν απλά ο επίλογος σε ένα έργο που δεν μπορούσε να έχει διαφορετικό σενάριο.

Ο Όσιμεν και οι άλλοι

​Τον γνωρίζαμε καλά τον Όσιμεν από τα πεπραγμένα του στη Νάπολι, αλλά η αλήθεια είναι πως δεν ξέραμε ποιον ακριβώς Όσιμεν θα δούμε: τον παιχταρά που φορτώνει τα αντίπαλα τέρματα ή το «τρελοκομείο» με την αλλοπρόσαλλη συμπεριφορά και τις αυτοκαταστροφικές τάσεις, που αντί να κάνει το καλοκαίρι μια μεταγραφή 100+ εκατομμυρίων σε μεγάλο πρωτάθλημα, «ξέπεσε» στο Τουρκικό πρωτάθλημα με τη μορφή δανεισμού;

Δεν ξέρω πώς θα κυλήσουν οι επόμενοι μήνες στην Τουρκία και ποιος Όσιμεν θα μπαίνει στο γήπεδο, ξέρω ότι αυτός που είδαμε στο ματς με τον ΠΑΟΚ προκαλεί τρόμο: ένα θηρίο, ένα στοιχείο της φύσης, που δεν τζαρτζάρεται, δεν κοντράρεται, δεν πέφτει, που μοιάζει ανίκητος στο ψηλό παιχνίδι, που έχει ξεπέταγμα, σουτ, τα πάντα.

Η επιτομή του killer σέντερ – φορ, ο οποίος ακόμα κι αν δεν σκόραρε, είναι ο άνθρωπος που κάνει τα πάντα να συμβούν στα δυο πρώτα και πιο σημαντικά γκολ της Γαλατά.

​Μοιάζει μεγάλη «πολυτέλεια» να παίρνεις τον Όσιμεν σε μια τουρκική ομάδα, που έχει ήδη Ικάρντι και Μπατσουαγί. Σύμφωνοι. Αλλά αν μπορείς οικονομικά να το υποστηρίξεις αυτό και παράλληλα να «κουλαντρίσεις» τον περίεργο χαρακτήρα αυτού του τόσο χαρισματικού και τόσο αυτοκαταστροφικού αυτού τύπου, τότε έχεις βάλει στην ομάδα έναν game-changer, έναν «ταύρο», που σαν κι αυτόν κυκλοφορούν ελάχιστοι στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο.