Πόσο μεγάλη ήταν η φόρα, πόσο το πήδημα μικρό
30.03.25 | 18:10
Καυχιέται το αρμόδιο για τον αθλητισμό υπουργείο για τα συνολικά 260 εκατομμύρια, που από το 2022 έχουν διατεθεί στον επαγγελματικό και ερασιτεχνικό αθλητισμό από την φορολόγηση των παικτών των τυχερών παιγνίων.
Η με αυτόν τον τρόπο οικονομική ενίσχυση του αθλητισμού από την πολιτεία, η οποία ως συνταγματική υποχρέωση έχει μόνο την ενίσχυση του ερασιτεχνικού και όχι του επαγγελματικού αθλητισμού, ικανοποίησε ένα πάγιο αίτημα της αθλητικής κοινότητας και υπό αυτό το πρίσμα πιστώνεται στην κυβέρνηση.
Ωστόσο, χρηματοδότηση των ομάδων συνδέθηκε από την πρώτη στιγμή με κριτήρια και προϋποθέσεις, ώστε αφενός μεν τα χρήματα να “επιστρέφουν” στον αθλητισμό, αφετέρου δε να αποκλείονται από τη χρηματοδότηση ομάδες, που στήνουν αγώνες, τιμωρούνται για επεισόδια, αποχωρούν από το πρωτάθλημα.
Όμως τα κριτήρια και οι προϋποθέσεις αυτές, βρίσκονται σε μια διαδικασία απίσχνανσης. Σε διαρκή – άτακτη – υποχώρηση.
Πρώτα και κύρια η κυβέρνηση φρόντισε να αποσυνδέσει τη χρηματοδότηση των ομάδων, από τυχόν οφειλές στο δημόσιο, σε τράπεζες και ιδιότες, θεσπίζοντας για ένα ακόμη έτος το “ακατάσχετο”.
Δεύτερον, δεν εφάρμοσε ως κριτήριο χρηματοδότησης τη “ρήτρα παραβατικότητας”, που η ίδια ψήφισε και διαφήμιζε. Η ισχύς της “ρήτρας παραβατικότητας” στην οποία θα ενέπιπταν όσες ομάδες καταδικάστηκαν τελεσίδικα για επεισόδια, μεταφέρθηκε για του χρόνου.
Τρίτον, με ΚΥΑ, που υπεγράφη προ ημερών και αφορά τις χρηματοδοτήσεις που έγιναν για το 2023 και 2024, οι ομάδες απαλλάχθηκαν από την υποχρέωση να διαθέτουν μέρος των χρημάτων που λαμβάνουν από το “στοίχημα” στην ανάπτυξη των φυτωρίων τους και να συντηρούν τις αθλητικές εγκαταστάσεις τους.
Τέταρτον, με την ίδια ΚΥΑ ήρθη ο όρος σύμφωνα με τον οποίον οι ομάδες που λαμβάνουν χρηματοδότηση πάνω από 3.000 ευρώ θα πρέπει να έχουν έσοδα, από τηλεοπτικά δικαιώματα, εμπορικά κ.α., που να αντιστοιχούν τουλάχιστον στο 1/3 της χρηματοδότησής τους.
Από την άλλη, η σύνδεση της χρηματοδότησης των ομάδων με την μη ύπαρξη “χειραγωγημένων αγώνων” δεν έχει οδηγήσει σε “επιστροφή χρημάτων”, αφού καμία ομάδα δεν έχει τιμωρηθεί από την αθλητική δικαιοσύνη.
Βλέπουμε λοιπόν ότι στο θέμα των κριτηρίων και των προϋποθέσεων χρηματοδότησης, το αρμόδιο υπουργείο κάνει ένα βήμα μπρος και δύο πίσω.
Με άλλα λόγια, παραφράζοντας τον Κώστα Ουράνη, η φόρα στο θέμα των κριτηρίων και των προϋποθέσεων χρηματοδότησης των ομάδων από το στοίχημα, ήταν μεγάλη, αλλά το πήδημα, δηλαδή το αποτέλεσμα, είναι μικρό.
Κι όμως υπάρχουν ανοιχτά μέτωπα στο αθλητισμό, στα οποία το αρμόδιο υπουργείο θα μπορούσε να δείξει ενδιαφέρον, και να χρησιμοποιήσει τη χρηματοδότηση ως μοχλό πίεσης.
Για παράδειγμα, ο ΠΣΑΠΠ υποστηρίζει ότι τα χρέη στους ποδοσφαιριστές αγγίζουν τα 26 εκατομμύρια ευρώ.
Στην έρευνα της κρατικής ΕΠΑΘΛΑ, στο ερώτημα “ποιοι παράγοντες θεωρείτε πως θα µπορούσαν να αποθαρρύνουν τη χειραγώγηση αγώνων;”, το 52,1% των αθλητών απαντάει “οι καλύτερες πληρωμές” και το 39,7% απαντάει “οι έγκαιρες πληρωμές”.
Θα μπορούσε, επομένως, να μπει ως όρος χρηματοδότησης μιας ομάδας η μη ύπαρξη οφειλών σε αθλητές.
Όπως συμβαίνει με τις οφειλές που έχουν οι ομάδες (Ηρακλής και ΠΑΣ Γιάννινα εν προκειμένω) στα στάδια που χρησιμοποιούν ως έδρες.
Αυτές οι αποφάσεις θέλουν τόλμη και διάθεση παρεμβατικής πολιτικής, που να μην ενδιαφέρεται ποιους θα δυσαρεστήσει και να μην υπολογίζει το κόστος από τυχόν αντιδράσεις.