Στην Τούμπα κάνει «άλλον καιρό»

12.04.24 | 13:24

Αφού δεν «έπαθε Ντινάμο» ο ΠΑΟΚ, να πρέπει να κυνηγήσει ξανά ανατροπή από 2-0, πρέπει να θυμηθεί πόσο μεγάλη δύναμη παίρνει από το γήπεδο και τους οπαδούς του. Αλλά να παίξει και πολύ καλύτερα.

Το 76ο λεπτό, μπορεί να αποδειχθεί το πιο κομβικό στην προσπάθεια του ΠΑΟΚ να προκριθεί στους «4» του Conference: ο Κοτάρσκι κάνει ένα παντελώς αχρείαστο πέναλτι, σε μια φάση όπου δεν υπήρχε ουσιαστικός κίνδυνος για την εστία του, ένα λάθος που το συνειδητοποιεί το ίδιο ακριβώς δευτερόλεπτο, πιάνοντας το κεφάλι του με απόγνωση.

Εκείνη τη στιγμή, για τον γκολκίπερ, υπάρχουν δυο δρόμοι: ο ένας είναι να διατηρήσει την απόγνωσή του, ζωγραφισμένη στο πρόσωπό του κατά την εκτέλεση του πέναλτι, να σκέφτεται με ποιον τρόπο θα απολογηθεί στους συμπαίκτες και τον προπονητή του στα αποδυτήρια μετά τη λήξη και να δει τη μπάλα για δεύτερη φορά στα δίχτυα του.

Και ο δεύτερος, να διατηρήσει την ψυχραιμία και τη συγκέντρωσή του και να κάνει ό,τι καλύτερο μπορεί για να διορθώσει το δικό του λάθος.

Ο Κοτάρσκι, παρά το νεαρόν της ηλικίας του, κατάφερε το δεύτερο: τον βοήθησε προφανώς η πολύ κακή εκτέλεση του πέναλτι, αλλά κι εκείνος δεν «σάλταρε» προς κάποια γωνία, αλλά ουσιαστικά κάλυψε με τα πόδια του το ενδεχόμενο να πάει η μπάλα χαμηλά και στο κέντρο.

Και κάπως έτσι έμεινε το 1-0, που ναι μεν δίνει προβάδισμα στους Βέλγους, αλλά είναι πολύ πιο «μαλακό» και «γλυκόπιοτο» από το 2-0.

Δεν γίνεται κάθε φορά να κυνηγάει επικές ανατροπές

Αν κάποιος πει «έλα μωρέ, και 2-0 να ήταν πάλι θα το γύριζε ο ΠΑΟΚ στην καυτή Τούμπα, όπως το έκανε και με τους Κροάτες», καλό είναι να θυμάται ότι οι αποδόσεις του παρελθόντος δεν εξασφαλίζουν τις μελλοντικές κι ότι δεν γίνεται να «στριμώχνεσαι» κάθε φορά με την πλάτη στον τοίχο, περιμένοντας ότι κάθε φορά θα σπάσει ο τοίχος – μπορεί να «σπάσεις» εσύ.

Ναι, η Τούμπα είναι καμίνι. Ναι, η Μπριζ μοιάζει ομάδα κατώτερη της Ντινάμο, έχει έδρα «βελουτέ» (σε αντίθεση με τους Κροάτες) και δεν έχει συνηθίσει να παίζει σε γήπεδα που «βράζουν».

Ναι, η Μπριζ θα έρθει στη ρεβάνς χωρίς τρεις βασικούς παίκτες της. Ναι σε όλα αυτά. Αλλά δεν χρειάζεται να προκαλείς τη μοίρα σου και να ψάχνεις back-to-back υπερβάσεις για να προκριθείς, διότι η μπάλα δεν σου χρωστάει τίποτα.

Παρά την περιρέουσα ευθυμία, μην ξεχνάμε ότι ο ΠΑΟΚ έχασε. Διότι δεν έπαιξε καλά

Υπάρχει ένα διάχυτο κέφι, λόγω της απόκρουσης του πέναλτι και μια μεγάλη αισιοδοξία για ανατροπή στη ρεβάνς και πρόκριση – αυτό είναι καλό.

Το κακό είναι να «ξεχάσουν» στον ΠΑΟΚ ότι έχασαν και κυρίως ότι αυτό συνέβη διότι δεν έπαιξαν καλά, σχεδόν σε κανένα κομμάτι του αγώνα.

Ακόμα και στο διάστημα του δευτέρου ημιχρόνου, όπου ο ΠΑΟΚ «θύμισε ΠΑΟΚ», είχε γρήγορες αντεπιθέσεις, κυκλοφόρησε σωστά τη μπάλα και βγήκε μπροστά με ταχύτητα τόσο στη σκέψη, όσο και στα πόδια, οι προσπάθειές του έμειναν στη μέση: κάτι χάλαγε πάντα στην προτελευταία ή την τελευταία πάσα και η καλή ανάπτυξη δεν γινόταν μεγάλη φάση ή γκολ.

Αντίθετα το γκολ, το (χαμένο) πέναλτι και οι καλές ευκαιρίες του ματς, ήταν όλες για τους Βέλγους. Κι ας έμοιαζαν με μια ομάδα «άνευρη», με «χαμηλά οξέα και μηδέν λιπαρά»:

οι Βέλγοι «τιμώρησαν» τις αδυναμίες του ΠΑΟΚ, την κακή βραδιά του Μεϊτέ στον άξονα, τις ασυνεννοησίες στην άμυνα και το γεγονός ότι ο μόνος που τα έδωσε όλα από την μεσοεπιθετική γραμμή του ΠΑΟΚ, ήταν ο φιλότιμος Σαμάτα – ο Τανζανός όμως δεν είναι game-changer.

Μπορεί να δώσει μάχες, να κερδίσει αρκετές, να τραβήξει παίκτες πάνω του, να πιάσει τα αντίπαλα σέντερ – μπακ, αλλά χρειάζεται βοήθειες. Τις οποίες δεν πήρε ούτε από τον Ζίφκοβιτς, ούτε από τον Τάισον ή κάποιον από τα κεντρικά χαφ ή τα πλάγια μπακ, που ούτως ή άλλως δεν ανέβηκαν και πολλές φορές ψηλά.

Η ρεβάνς της Τούμπας είναι μια χρυσή ευκαιρία για τον ΠΑΟΚ να γράψει Ιστορία και να προκριθεί στους «4».

Αρκεί να μην πιστέψει κανείς ότι όλη τη δουλειά θα την κάνει η καυτή Τούμπα: ο ΠΑΟΚ πρέπει να είναι πολύ καλύτερος απ’ ό,τι ήταν στον πρώτο αγώνα, να παίξει μπάλα, να επιβάλει τον ρυθμό του από νωρίς και να κυνηγήσει το γκολ με σύνεση, χωρίς να αφήσει χώρους στην άμυνά του και χωρίς να δώσει δικαιώματα στους Βέλγους