Συνεχίστε να υποτιμάτε τον ΠΑΟΚ
20.05.24 | 18:58
Πρώτος στην κανονική διάρκεια, πρώτος και στα playoffs. Καλύτερη επίθεση και άμυνα στην κανονική διάρκεια, καλύτερη επίθεση και άμυνα και μετά το τέλος των playoffs. Ένας «τρελός» Πόντιος στην ηγεσία του, ακόμα και αν βρίσκεται εκατοντάδες χιλιόμετρα μακριά από την Τούμπα. Ένας «στρατιώτης» του συλλόγου και συνάμα «στρατηγός» στον πάγκο του. Μία καλοδουλεμένη πολεμική «μηχανή», με ποδοσφαιριστές που ήξεραν τον ρόλο τους και ήταν έτοιμοι ανά πάσα στιγμή να ριχτούν στη «μάχη». Με «ασπίδα» και «δόρυ» τον κόσμο του, που έπαιξε… μεγάλη μπάλα τόσο στην Τούμπα όσο και στα γήπεδα εντός και εκτός των ελληνικών συνόρων που του επέτρεψαν να βρεθεί.
Η ιστορία «έγραψε»: Ο ΠΑΟΚ στέφθηκε Πρωταθλητής Ελλάδας για τη σεζόν 2023-24, πανάξια και με αδιαμφισβήτητο τρόπο, παρουσιάζοντας το πιο όμορφο ποδόσφαιρο στο σύνολο της χρονιάς και ρίχνοντας διαδοχικά στο καναβάτσο την ΑΕΚ, τον Ολυμπιακό, τον Παναθηναϊκό και τον Άρη, χωρίς παράλληλα να έχει ευνοηθεί σε ΟΥΤΕ ΕΝΑ φετινό παιχνίδι.
MVP ολόκληρη η ομάδα
Το πόσο τεράστιο είναι το φετινό κατόρθωμα του ΠΑΟΚ, φαίνεται και από ότι δεν υπάρχει ξεκάθαρη απάντηση στο ερώτημα «ποιος ήταν ο MVP στον δρόμο για τον τίτλο». Μία εύκολη απάντηση θα ήταν «ο Ράζβαν Λουτσέσκου». Σε επίπεδο ποδοσφαιριστών όμως, αυτοί που έκαναν τη διαφορά δεν είναι ένας, δεν είναι δύο, δεν είναι καν τέσσερις.
Ο Ντομινίκ Κοτάρσκι, ο Κωνσταντίνος Κουλιεράκης, ο Τόμας Κεντζιόρα, ο Μπάμπα Ράχμαν, ο Σουαλιό Μεϊτέ, ο Στέφαν Σβαμπ, ο Αντρίγια Ζίβκοβιτς, ο Τάισον, ο Γιάννης Κωνσταντέλιας και ο Μπράντον Τόμας έκαναν… πράγματα και θαύματα κατά τη διάρκεια της σεζόν και αποδείχθηκαν καθοριστικοί σε παιχνίδια «τελικούς», ενώ το στίγμα τους άφησαν ο Γιόαν Σάστρε, ο Γιόνι Ότο στο τελευταίο ντέρμπι με τον Παναθηναϊϊκό όπως και ο Αντρέ Βιεϊρίνια, ο Κίριλ Ντεσπόντοφ, οι Τόμας Μουργκ, Μάγκομεντ Οζντόεφ μέχρι τα μέσα της σεζόν, ακόμα και ο Χάρης Τσιγγάρας που ήταν καθοριστικός στις τρεις διαδοχικές ευρωπαϊκές καλοκαιρινές προκρίσεις του «δικεφάλου», χωρίς τις οποίες ενδεχομένως ο ΠΑΟΚ να μην έφτανε εδώ που έφτασε.
Η πρόκληση του repeat και το μεγάλο όνειρο
Από σήμερα, οι ποδοσφαιριστές του ΠΑΟΚ είναι… ελεύθεροι υπηρεσίας, με όσους εξ αυτών παραμείνουν στην Τούμπα και τη νέα σεζόν, να έχουν έναν μήνα για να ξεκουράσουν μυαλό και σώμα, πριν επιστρέψουν στη διάθεση του Ράζβαν Λουτσέσκου για τις «μάχες» που έπονται σε Ελλάδα και Ευρώπη.
Φυσικά, ο όγκος δουλειάς που πρέπει να γίνει με όσο το δυνατόν λιγότερες άστοχες επιλογές σε ότι αφορά τη δόμηση του νέου ρόστερ, είναι πολύ μεγάλος. Ο ΠΑΟΚ – που μεταξύ άλλων ενδεχομένως και να χρειαστεί να πορευτεί χωρίς τον Μάκη Γκαγκάτση – έχει αρκετές «εκκρεμότητες» και θα κληθεί να δυναμώσει ακόμα περισσότερο, έχοντας μπροστά του και την πρόκληση του… repeat αλλά και το (άπιαστο μέχρι στιγμής) όνειρο στο League Stage του νέου Champions League.
Xρόνος υπάρχει, αλλά επουδενί… άπλετος. Η παρουσία των Ιβάν Σαββίδη και Ράζβαν Λουτσέσκου σαφέστατα και αποτελούν εγγύηση για το αύριο του «δικεφάλου», όπως είναι σχεδόν βέβαιο και το ότι ΑΕΚ, Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός θα κοιτάξουν να εξαλείψουν τις αδυναμίες τους προς την κατεύθυνση να «ρίξουν» τον ΠΑΟΚ από την κορυφή.
Εάν πάντως κάποιοι δεν πάρουν τον «δικέφαλο» του Βορρά στα… σοβαρά από το ξεκίνημα της σεζόν, το πρόβλημα θα είναι δικό τους και όχι των «ασπρόμαυρων».
Υ.Γ.1: Τουλάχιστον ο Ηλίας Σπάθας περίμενε και… ενάμισι λεπτό πριν “κιτρινίσει” τον Πάμπλο Γκαρσία στην άνευ προηγουμένου “σφαγή” του ΠΑΟΚ στο “Κλεάνθης Βικελίδης” στις 14 Μαρτίου 2010. Ο Ισραηλινός Όρελ Γκρίνφιλντ θέλησε να… κρυφτεί, αλλά η χαρά να «κιτρινίσει» τον Γιάννη Μιχαηλίδη για ένα φάουλ που δεν έκανε ποτέ, τον εξέθεσε από το… 18ο δευτερόλεπτο, ενώ εκτέθηκε ανεπανόρθωτα με την απόφασή του να αποβάλλει με δεύτερη κάρτα τον Μιχαηλίδη και να μην αποβάλλει τον Βερστράτε για το αντιαθλητικό χτύπημα στον Γιάννη Κωνσταντέλια.
Υ.Γ.2: Ήμουν από αυτούς που μέχρι πριν λίγες ώρες είχα σε εκτίμηση τον Άκη Μάντζιο. Η συμπεριφορά του ωστόσο στο χθεσινοβραδινό παιχνίδι, ήταν το λιγότερο αδικαιολόγητη. Απόλυτα θεμιτό να θέλεις να “κόψεις” το Πρωτάθλημα από τον ΠΑΟΚ, όχι όμως να πανηγυρίζεις με αυτόν τον τρόπο ένα γκολ της ομάδας σου, κοιτάζοντας τον πάγκο του αντιπάλου σου και να “χτυπιέσαι” όπως δεν θα “χτυπιόταν” ο Πεπ Γκουαρντιόλα εάν έχανε τελικό Champions League στο τελευταίο δευτερόλεπτο.