Η δέσμευση του αναπληρωτή προέδρου της ΕΠΟ Νίκου Τζώρτζογλου ότι θα εισάγει στην Επιτροπή Δεοντολογίας το πειθαρχικό μέρος της υπόθεσης της δολοφονίας Λυγγερίδη, δημιουργεί νέα δεδομένα.
Καταρχήν ο Πειθαρχικός Κώδικας της Ομοσπονδίας έχει εναρμονιστεί με αυτόν της FIFA και προβλέπει τη δυνατότητα της Εκτελεστικής Επιτροπής της ΕΠΟ να παρεμβαίνει αυτεπαγγέλτως σε παρόμοια ζητήματα.
Όταν πλήττεται η φήμη του ποδοσφαίρου, η ΕΠΟ είναι υποχρεωμένη να παρέμβει. Στην υπόθεση των αιματηρών επεισοδίων του Ρέντη υφίσταται τελεσίδικο και αμετάκλητο παραπεμπτικό βούλευμα το οποίο οδηγεί στο εδώλιο πέντε ποδοσφαιρικούς παράγοντες του Ολυμπιακού.
Είναι προφανές ότι υπάρχουν επαρκείς ενδείξεις για συμπεριφορά που βλάπτει την ακεραιότητα και τη φήμη του ποδοσφαίρου. Αυτό ακριβώς προβλέπει το άρθρο 1 του Κώδικα Δεοντολογίας της ΕΠΟ, όπως και το άρθρο 13 με τους γενικούς κανόνες συμπεριφοράς. Μάλιστα το άρθρο 23 εξειδικεύει, απαγορεύοντας τη χρήση σωματικής και ψυχικής βίας.
Η πρωτοβουλία έπρεπε να είχε ληφθεί από την ίδια Επιτροπή Δεοντολογίας, η οποία αποτελείται από τακτικούς δικαστές. Εχει δικαίωμα να παρεμβαίνει αυτεπαγγέλτως για οτιδήποτε υποπίπτει στην αντίληψή της. Προς το παρόν δεν το έκανε. Εφόσον το κάνει είτε ο αναπληρωτής πρόεδρος της ΕΠΟ είτε η Εκτελεστική Επιτροπή της Ομοσπονδίας, τότε η Επιτροπή Δεοντολογίας είναι υποχρεωμένη να ερευνήσει την υπόθεση.
Μάλιστα στο άρθρο 33 του σχετικού κώδικα καθορίζονται τα καθήκοντα του ερευνητικού τμήματος της Επιτροπής, το οποίο καλύπτεται από διάταξη που καταλαμβάνει και εκκρεμείς υποθέσεις ενώπιον πειθαρχικών οργάνων της ΕΠΟ ή των εισαγγελικών και ανακριτικών αρχών. Πόσο μάλλον που στη συγκεκριμένη υπόθεση θα καθίσουν στο εδώλιο ποινικού δικαστηρίου πέντε ποδοσφαιρικοί παράγοντες του Ολυμπιακού.
Στο λογικό ερώτημα «είναι δυνατόν η ΕΠΟ να ζητήσει τη διερεύνηση ενός θέματος για το οποίο είναι κατηγορούμενος ο ex officio αντιπρόεδρός της;», η απάντηση είναι απλή: Με αυτόν τον κώδικα κατηγορήθηκαν και καταδικάστηκαν πειθαρχικά τόσο ο πρώην πρόεδρος της FIFA Ζεπ Μπλάτερ, όσο και ο πρώην πρόεδρος της UEFA Μισέλ Πλατινί. Το εντυπωσιακό είναι ότι και οι δυο τους απηλλάγησαν στο ποινικό δικαστήριο και παρά ταύτα η πειθαρχική ποινή παρέμεινε. Αυτή είναι η καλύτερη απόδειξη ότι η πειθαρχική έρευνα στο ποδόσφαιρο είναι απολύτως ανεξάρτητη από την ποινική.
Υπάρχει και κάτι ακόμη: Πριν ενάμιση χρόνο, στη Βουλή των Ελλήνων, ψηφίστηκε με πρωτοφανή και ευρύτατη διακομματική πλειοψηφία ο νέος νόμος για την αθλητική βία. Εδωσε υπεραρμοδιότητες στη ΔΕΑΒ, στην οποία προεδρεύει ο επίτιμος εισαγγελέας Εφετών Ευάγγελος Καίσαρης. Μία από τις κατηγορίες που αντιμετωπίζουν τα πέντε μέλη της διοίκησης του Ολυμπιακού είναι η υποκίνηση αθλητικής βίας.
Αρα η δυνατότητα της ΔΕΑΒ να παρέμβει είναι δεδομένη. Το ερώτημα είναι γιατί δεν το κάνει. Επίσης υπάρχει δυνατότητα του αναπληρωτή υπουργού Αθλητισμού Γιάννη Βρούτση να εισάγει οποιοδήποτε σχετικό θέμα στη ΔΕΑΒ. Ούτε αυτός το κάνει!
Η δημόσια δέσμευση Τζώρτζογλου αποκτά πολύ μεγαλύτερη αξία γιατί καταδεικνύει τη θεσμική ανεξαρτησία μιας διοίκησης και μιας επιτροπής. Αντιπαρέρχεται την τάση του ωχαδερφισμού και την αντίληψη πως «όλα πάλι θα κουκουλωθούν». Τελικά για να λειτουργήσουν οι θεσμοί στη χώρα, χρειάζεται να λειτουργήσουν και τα πρόσωπα.
