Φωτογραφία: Intime

Παναθηναϊκός

Τακτική ανάλυση: Η πίεση και οι μεταβάσεις, έφεραν τον Παναθηναϊκό μια «ανάσα» μακριά από την ιστορική πρόκριση επί του Άγιαξ

16.08.24 | 13:57

Γράφει: Θάνος Κονταξής

Ο Παναθηναϊκός του Ντιέγκο Αλόνσο τα πήγε εξαιρετικά σε 120 λεπτά αγώνα, πίεσε ακατάπαυστα, έτρεξε στις επιθετικές μεταβάσεις αλλά τελικά «λύγισε» μετά από 34 πέναλτι από τον Άγιαξ, σε μια ιστορική βραδιά στο Άμστερνταμ.

Παναθηναϊκός και Άγιαξ προσέφεραν έναν εντυπωσιακό και συνάμα ιστορικό αγώνα σε όλους τους ουδέτερους και μη φιλάθλους. Οι «πράσινοι» του Ντιέγκο Αλόνσο μπήκαν στο γήπεδο με συγκεκριμένο πλάνο και το τήρησαν καθ’ όλη τη διάρκεια των 120 λεπτών.

Από την άλλη οι Ολλανδοί, ήταν καλύτεροι στο μεγαλύτερο κομμάτι του ματς, είδαν τον Ντραγκόφσκι να πραγματοποιεί σπουδαία εμφάνιση και στο τέλος να τους χαμογελάει και η τύχη καθώς ήταν αυτοί που πήραν την πρόκριση μετά από 34 πέναλτι.

Οι αλλαγές σε σχέση με το πρώτο ματς και το ξεκάθαρο πλάνο του Αλόνσο

Ο Παναθηναϊκός παρατάχθηκε στο χθεσινό παιχνίδι με μια αλλαγή από το ματς της Αθήνας ή καλύτερη με μια μεγάλη επιστροφή. Αυτή του Φώτη Ιωαννίδη στο βασικό σχήμα αντί του Γερεμέγεφ. Στον αντίποδα, ο Φαριόλι δεν άλλαξε τίποτα βάζοντας τους ίδιους 11 ακόμα κι αν οι Μπερχβάιν και Μπρόμπεϊ ήταν διαθέσιμοι κανονικά.

Η επιστροφή του Ιωαννίδη σήμανε και την αλλαγή φιλοσοφίας στο σύστημα και τις συνήθειες της ομάδας. Είδαμε αυτό που πάνω-κάτω θα δούμε όλη τη σεζόν από τον Παναθηναϊκό, με βασικό εκφραστή όλων των επιθετικών προσπαθειών της ομάδας τον αρχηγό της.

Η ομάδα του Αλόνσο θέλησε να αμυνθεί σε high block και ασκούσε μεγαλύτερη πίεση κάθε φορά που η μπάλα έφτανε στους Μπάας ή Πασβίερ, καθώς κανένας από τους δύο δεν κατέχει καλή τεχνική ικανότητα. Κάθε φορά, η ομάδα γυρνούσε σιγά-σιγά πίσω και συνήθως κατέληγε σε ένα mid block με τη διάταξη να μοιάζει σε 4-3-3 με τον Μπακασέτα να «χαμηλώνει» στα δεξιά.

Ο Αράο για ακόμα μια φορά ήταν αυτός που έπαιρνε την πρώτη μπάλα για το ξεκίνημα του build up από την άμυνα ενώ πολλές φορές ήταν εκείνος που εκτελούσε και τα ελεύθερα. Ο Παναθηναϊκός έδειξε αρκετή διάθεση να χτίσει παιχνίδι, κάτι δύσκολο όταν το κάνεις μέσα στο γήπεδο του Άγιαξ. Όταν αυτό δεν έβγαινε, η πρώτη επιλογή όλων ήταν φυσικά ο Ιωαννίδης. Όλα τα γεμίσματα είχαν ως στόχο τον Έλληνα φορ με σκοπό να κατεβάσει την μπάλα και να φτιάξει παιχνίδι.

Πολλές φορές, ο Ιωαννίδης «χαμήλωνε» για να πάρει την μπάλα με πλάτη και να ξεφύγει από το στενό μαρκάρισμα του Σούταλο που του είχε γίνει… κολλιτσίδα σε όλο το ματς. Κάτι ακόμα που παρατηρήθηκε ήταν οι τριάδες που προσπαθούσε να φτιάξει ο ΠΑΟ κυρίως από τα δεξιά με Μπακασέτα, Μαντσίνι και Ιωαννίδη, ωστόσο δεν το είδαμε πολλές φορές, μάλλον επειδή ο Άγιαξ κατάφερε να κλείσει αυτούς τους χώρους.

Το εξαιρετικό 20λεπτο του Παναθηναϊκού και η προσαρμογή του Άγιαξ

Στο πρώτο 20λεπτο, η παρουσία του Παναθηναϊκού ήταν πραγματικά ενθαρρυντική. Μπορούσε με σχετική ευκολία να φτάσει κοντά στην περιοχή των γηπεδούχων με καλές αποστάσεις και καλό passing game. Ο Ιωαννίδης έβρισκε χώρους κι έτσι έφτιαχνε παιχνίδι για εκείνον και τους συμπαίκτες του ενώ η ομάδα κρατούσε την κατοχή της μπάλας και δεν βιαζόταν.

Έκτοτε όμως, ο Άγιαξ προσαρμόστηκε, αφόπλισε τον Παναθηναϊκό και απέκτησε αυτοπεποίθηση. «Έσπαγε» την πίεση πιο εύκολα, έβρισκε χώρους στα μεσοδιαστήματα για να τρέξει στην επιθετική μετάβαση λόγων των μεγάλων αποστάσεων των γραμμών των «πρασίνων» ενώ η υπερφόρτωση των πλευρών, του έδινε την ευλυγισία να επιχειρεί link up plays με διάφορους παίκτες και τρόπους.

Κάπως έτσι, το πρώτο ημίχρονο τελείωσε με τον Άγιαξ να μετράει σχεδόν 1.5 xG, με τον Άκπομ να έχει σπαταλήσει τις μεγαλύτερες ευκαιρίες. Ο «Αίαντας» στην ουσία προσαρμόστηκε. Έκλεισε τους διαδρόμους προς τον Ιωαννίδη, έβαλε τον Φιτζ-Τζιμ να κατεβαίνει χαμηλά και να βοηθάει τον Χέντερσον στο χτίσιμο των επιθέσεων ενώ οι Ρενς και Χάτο έπαιζαν ακόμα πιο κλειστά κι όχι σαν κλασικά μπακ, φορτώνοντας τους κεντρικούς διαδρόμους του γηπέδου.

Το απόφαση του Φαριόλι που του στοίχισε και ο Παναθηναϊκός που εκμεταλλεύτηκε την ευκαιρία

Στο δεύτερο μέρος ο Φαριόλι πήρε μια απόφαση. Τοποθέτησε τους Τέιλορ και Φιτζ-Τζιμ ακόμα πιο κοντά στον Άκπομ με σκοπό να δημιουργήσουν σύγχυση με τις κάθετες κινήσεις τους στη μετάβαση της ομάδας. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να μείνει μόνος ο Χέντερσον στο build up play και να γίνει πιο δύσκολη η ανάπτυξη των Ολλανδών. Η αλήθεια είναι πως ο Άγιαξ, έφτιαξε κάμποσες στιγμές σπάζοντας την πίεση αλλά και δέχθηκε ακόμα περισσότερες στο δεύτερο ημίχρονο από τις ανακτήσεις και τις επιθετικές μεταβάσεις του Παναθηναϊκού.

Οι «πράσινοι» πίεζαν έντονα και σωστά και σπαταλούσαν ευκαιρίες αλλά στο 89’ λυτρώθηκαν με το γκολ του Τετέ.

Στην παράταση ο ρυθμός έπεσε. Ο Άγιαξ δεν μπορούσε να δημιουργήσει ενώ ο Παναθηναϊκός έδειχνε, ίσως και ασυναίσθητα, πως προτιμούσε να πάει το ματς στα πέναλτι από το χάσει στον έξτρα χρόνο. Έτσι κι έγινε, με το ματς να οδηγείται στα πέναλτι και τον Άγιαξ να παίρνει την πρόκριση με 13-12.

Κάτι τελευταίο που αξίζει να σημειωθεί, είναι πως όλες οι αλλαγές του Ντιέγκο Αλόνσο βοήθησαν. Με εξαίρεση ίσως του Γερεμέγεφ, που φυσικά ήταν σαν αναγκαστική καθώς ο Ιωαννίδης δεν μπορούσε να βγάλει το 90λεπτο. Ο Βιλένα κράτησε μπάλες ενώ ήταν καθοριστικός στο γκολ με την κίνησή του, ο Τετέ σκόραρε, ο Ζέκα έπεφτε και έκοβε όποια φάση μπορούσε, ο Μαξίμοβιτς ήταν καλός δημιουργικά ενώ ο Βαγιαννίδης «έσβησε» τον αρτίστα Χοντς. Σε αυτή τη μάχη των αλλαγών μεταξύ Αλόνσο και Φαριόλι, ο Ουρουγουανός κέρδισε κατά κράτος.

Οι αριθμοί υποδηλώνουν πως ο Παναθηναϊκός έπαιξε στα ίσια τον Άγιαξ…

Με εξαίρεση της διαφοράς στα expected goals (2.29 έναντι 1.74), οι υπόλοιποι αριθμοί δείχνουν πως ο ΠΑΟ έβαλε δύσκολα στον Άγιαξ και τον έπαιξε στα ίσια. Οι γηπεδούχοι είχαν μόλις 100 πάσες παραπάνω σε 120 λεπτά αγώνα (636 αντί 527) ενώ το ποσοστό ευστοχίας ήταν παρόμοιο (87% αντί 86%). Ο Άγιαξ είχε επίσης μόλις δύο ανακτήσεις μπάλας παραπάνω (94-92), 7 σουτ στο στόχο έναντι 4 των Παναθηναϊκού (και οι δύο έκαναν 18 τελικές) ενώ η κατοχή έδειξε 57-43 υπέρ των Ολλανδών.

Η εικόνα του αγώνα μπορεί να μην ήταν η καλύτερη για τον Παναθηναϊκό, ειδικά μεταξύ 20’ και 45’, αλλά αυτή η εμφάνιση μπορεί να βάλει τις βάσεις για την υπόλοιπη σεζόν για τους «πράσινους» και σίγουρα να δώσει ελπίδες στην ομάδα ενόψει των αγώνων με τη Λανς.