UEFA CHAMPIONS LEAGUE

To «αστέρι» που θα καθοδηγεί τον Λουίς Ενρίκε και στην «Allianz Arena»: Η κόρη του Σάνα!

Κάποιοι βλέπουν μόνο έναν τελικό. Σαν κι αυτόν που θα κλείσει την χρονιά 2024/2025, τον μεγάλο καταληκτικό αγώνα του Champions League, ανάμεσα σε Παρί Σεν Ζερμέν και Ίντερ στην «Allianz Arena» του Μονάχου.  Άλλοι, πάλι, έναν τίτλο που κρίνεται.

Για τον προπονητή των νταμπλούχων Γαλλίας, Λουίς Ενρίκε, όμως, είναι κάτι πολύ περισσότερο. Το βράδυ της 31ης Μαΐου 2025 θα είναι η στιγμή που μια καρδιά θα βρει ξανά ρυθμό. Μια καρδιά που θα χτυπά και θα έχει όνομα, το όνομα ενός μικρού κοριτσιού.

Η Σάνα, η κόρη του Ισπανού τεχνικού, το φως της ζωής του. Έξι χρόνια αφότου έφυγε, είναι ακόμα δίπλα του. Όχι με βήματα, αλλά με ανάσες. Όχι με φωνή, αλλά με σιωπή.

Κρατά τη σημαία της Παρί, όπως κρατούσε εκείνη της Μπαρτσελόνα.

Μόνο που αυτή τη φορά δεν είναι για μια ομάδα. Είναι για μια υπόσχεση. Για μια μνήμη. Για την αγάπη που επιμένει να ζει — ακόμα και όταν όλα γύρω μοιάζουν να λυγίζουν.

Το όνομά της ήταν Σάνα.

Ήταν η μικρότερη κόρη του Λουίς Ενρίκε. Γεννήθηκε τον Νοέμβριο του 2009. Ο ίδιος την αποκαλούσε «ανεμοστρόβιλο» ήταν «εκπληκτική».

Ήταν 5 ετών όταν η Μπαρτσελόνα του πατέρα της νίκησε τη Γιουβέντους στον τελικό του Champions League της σεζόν 2014-15.

Στις 29 Αυγούστου 2019, πέθανε.

«Υπάρχει μια σκηνή, προς το τέλος του ντοκιμαντέρ No Tenéis Ni P** Idea* («Δεν Έχετε Καμία Γ***η Ιδέα»), της συγκλονιστικής τριμερούς παραγωγής για τον Λουίς Ενρίκε που προβλήθηκε φέτος στην Ισπανία και στη Γαλλία, που σε καθηλώνει.»

 

 

Διαδραματίζεται σε ένα φιλανθρωπικό δείπνο για τη Fundación Xana, το ίδρυμα που δημιούργησαν ο προπονητής και η σύζυγός του, Ελένα Κουγιέλ, στο όνομα της κόρης τους. Εκεί βρίσκεται και ο πρώην αρχηγός της Μπαρτσελόνα, Κάρλες Πουγιόλ. Επίσης, ο Καταλανός τραγουδιστής Ζοάν Νταουσά, ο οποίος ερμηνεύει έναν συγκινητικό ύμνο αφιερωμένο στη Ξάνα.

Κάποια στιγμή, ο Λουίς Ενρίκε χαιρετά μια ομάδα κοριτσιών στην εφηβεία και τις μητέρες τους. Συζητούν, αστειεύονται. Μετά από λίγα δευτερόλεπτα, καταλαβαίνεις ποια είναι αυτά τα κορίτσια: ήταν οι φίλες της Ξάνα.

Ήταν στην ίδια ηλικία με εκείνη. Τώρα είναι μεγαλύτερες.

Η Σάνα διαγνώστηκε με οστεοσάρκωμα, μια σπάνια μορφή καρκίνου των οστών, όταν ήταν εννέα ετών. Τότε, ο Λουίς Ενρίκε ήταν προπονητής της Εθνικής Ισπανίας· εγκατέλειψε τη θέση του μόλις έγινε σαφής η σοβαρότητα της κατάστασης.

Για πέντε μήνες, η Ξάνα νοσηλευόταν στο παιδιατρικό νοσοκομείο Sant Joan de Déu στη Βαρκελώνη. Πέρασε τις τελευταίες της ώρες στο σπίτι, περιστοιχισμένη από μέλη της οικογένειάς της.

«Αυτές οι στιγμές ήταν πολύ σκληρές, αλλά ταυτόχρονα πολύ συγκινητικές, πολύ προσωπικές», λέει ο Λουίς Ενρίκε στο ντοκιμαντέρ.

Λάμπει όταν περιγράφει την προσωπικότητα της Σάνα, τη χαρά που έφερε στη ζωή του και στις ζωές τόσων άλλων. Αξιοσημείωτο είναι ότι δεν υπάρχει ίχνος θυμού ή πικρίας στη φωνή του. Αυτά τα συναισθήματα θα ήταν απολύτως δικαιολογημένα μπροστά σε τέτοιο πόνο και απώλεια, αλλά εδώ φαίνεται να απουσιάζουν. Αντίθετα, ο Λουίς Ενρίκε παρουσιάζει μια εικόνα γαλήνης, εξίσου θαυμαστή όσο και συγκινητική.

 

 

«Οι πιο αρνητικές εμπειρίες στη ζωή σου είναι εκείνες που σου διδάσκουν τα περισσότερα», λέει. «(Ίσως να σκέφτεστε,) “Μα το μικρό σου κορίτσι, η κόρη σου, πέθανε εννέα ετών…”
Η κόρη μου ήρθε και έζησε μαζί μας για εννέα υπέροχα χρόνια. Έχουμε χίλιες αναμνήσεις από εκείνη.

Μπορεί να με ρωτήσεις αν θεωρώ τον εαυτό μου τυχερό ή άτυχο. Εγώ θεωρώ ότι ήμουν τυχερός. Πολύ τυχερός».

Έξι χρόνια μετά τον θάνατο της Σάνα, ο Λουίς Ενρίκε κουβαλά την κόρη του μέσα του — όχι απλώς ως ανάμνηση, αλλά ως παρουσία.

«Θα είσαι το αστέρι που καθοδηγεί την οικογένειά μας», έγραψε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης μετά τον θάνατό της. «Η ενέργειά της είναι ακόμη πολύ έντονα μαζί μας», είπε κατά την παρουσίαση της Fundación Xana.

Στο ντοκιμαντέρ, είναι ακόμη πιο σαφής: «Η Σάνα μας παρακολουθεί ακόμα», λέει.

Αυτή δεν είναι μια ποδοσφαιρική ιστορία, αλλά το ποδόσφαιρο υπάρχει εκεί μέσα.

Το Σάββατο, ο Λουίς Ενρίκε θα οδηγήσει την Παρί Σεν Ζερμέν στον τελικό του Champions League απέναντι στην Ίντερ. Θα είναι ο δεύτερος του τελικός ως προπονητής. Έχει περάσει μία δεκαετία από τότε που εκείνος και η Σάνα πανηγύρισαν μαζί τη νίκη της Μπαρτσελόνα στο Βερολίνο. Δεν είναι περίεργο που αυτές οι αναμνήσεις είναι ζωντανές στο μυαλό του.

«Αυτή είναι μια απίστευτη ανάμνηση», είχε πει σε συνέντευξη Τύπου πριν τον αγώνα με τη Λανς, τον Ιανουάριο. «Έχω μια καταπληκτική φωτογραφία της, να καρφώνει μια σημαία της Μπαρτσελόνα στο χορτάρι.

Θέλω να μπορέσω να κάνω το ίδιο με μια σημαία της Παρί Σεν Ζερμέν. Η κόρη μου δεν θα είναι εκεί με φυσική παρουσία, αλλά θα είναι πνευματικά, και αυτό έχει μεγάλη σημασία για μένα».

 

 

Όταν τον ρώτησαν πώς βρίσκει τη δύναμη να συνεχίζει μετά τον θάνατο της Σάνα, απάντησε: «Έχω το κίνητρο να συνεχίσω να προχωράω μπροστά, να αντιμετωπίζω ό,τι κι αν μου φέρει η ζωή».

Αυτό, άμεσα, σημαίνει μια βραδιά λογαριασμού — τόσο για εκείνον προσωπικά, όσο και για την ομάδα του.

Μόνος του, θα ήταν υπερβολικά βαρύ, ακόμη και για έναν τόσο έμπειρο προπονητή.

Αλλά ο Λουίς Ενρίκε δεν είναι μόνος. Θα έχει δίπλα του, το «φύλακα-άγγελό του», την κόρη του Σάνα…