Το ντέρμπι των στιγμών και ο «μεγάλος» μικρός Μουζακίτης
06.02.25 | 11:54
SHARE IT
Το πρώτο ημίχρονο του αιώνιου ντέρμπι στο Κύπελλο διέφερε αρκετά συγκριτικά με εκείνο του πρωταθλήματος στο οποίο ο Ολυμπιακός είχε μπει με το πόδι στο γκάζι.
Αυτή την φορά ο Παναθηναϊκός εμφανίστηκε πολύ πιο έτοιμος, πολύ πιο διαβασμένος. Οι πράσινοι κέρδιζαν δεύτερες μπάλες, μην επιτρέποντας στους γηπεδούχους να βρουν άμεσες επιθέσεις.
Λίγες οι καλές στιγμές εκατέρωθεν. Θα μπορούσε να το βάλει ο Ελ Κααμπί στο 14’, θα μπορούσε να το βάλει και ο Ουναΐ στο 36’. Ένα ακόμη μεταξύ τους ντέρμπι στο οποίο ο ρυθμός του ματς δεν ξέφυγε από τα όρια, με το 0-0 στα πρώτα 45’ να φαντάζει δίκαιο.
Ο βραχυκυκλωμένος Ολυμπιακός απέναντι στο πλάνο του Βιτόρια
Ο Ολυμπιακός δεν αισθανόταν άνετα στο γήπεδο, μην μπορώντας να πατήσει πάνω στο manual του Mentiball.
Σαν να είχε βραχυκυκλώσει, συνθήκη ασυνήθιστη για τους ερυθρόλευκους σε ματς υψηλών απαιτήσεων. Γεγονός για το οποίο ευθύνεται ο τρόπος, με τον οποίο επιλέγει να αντιμετωπίσει τα μεγάλα ματς ο Ρούι Βιτόρια.
Σε ένα ακόμη παιχνίδι απέναντι σε μεγάλο αντίπαλο ο Πορτογάλος τεχνικός επεδίωξε να κλείσει το ρυθμό. Να το οδηγήσει στις στιγμές και να πατήσει στην ποιότητα των παικτών του.
Θα μπορούσε να δικαιωθεί αν ο Πελίστρι αντιδρούσε πιο ψύχραιμα στο 52’ απέναντι στον Πασχαλάκη. Ο Ουρουγουανός δεν το έκανε και κάπου εκεί ο Παναθηναϊκός, ξεκίνησε να χάνει την ισορροπία του.
Η ώθηση των Κωστούλα, Βέλντε και οι δεύτερες σκέψεις
Ο Κωστούλας ήρθε από τον πάγκο και έδωσε την προβλεπόμενη ώθηση στους ερυθρόλευκους. Το ίδιο και ο Βέλντε. Ο Ολυμπιακός έγινε πλέον πιο ορμητικός.
Ξεκίνησε να φέρνει το ματς στα δικά του μέτρα και να αισθάνεται πλέον πολύ πιο άνετα σε σχέση με το πρώτο ημίχρονο. Από την άλλη ο Βιτόρια άλλαξε τον άξονα του με τους Σιωπή και Μπακασέτα να περνούν στο ματς αντί των Μαξίμοβιτς και Ουναΐ.
Παρά τις αλλαγές ωστόσο, το τριφύλλι έχασε σε ταχύτητα και ψυχραιμία, αδυνατώντας να κρατήσει πλέον την μπάλα.
Παρεπιπτόντως η αλλαγή του Μαροκινού αλλά και αυτή του Ιωαννίδη έδειξαν πως στο μυαλό του Βιτόρια έχει μεγάλη σημασία και το ματς της Κυριακής με τον Άρη.
Όταν σε έναν τέτοιο ματς κάνεις δεύτερες σκέψεις, συνήθως στο τέλος χάνεις.
Ο Μουζακίτης μεγαλώνει και ζει το όνειρό του
Από την άλλη ο άξονας του Ολυμπιακού με Έσε και Μουζακίτη αγωνιζόταν πλέον στα γνωστά υψηλά του στάνταρ και έμοιαζε όσο περνούσε η ώρα να ανεβάζει ταχύτητα.
Παρ’ όλα αυτά το ματς εξακολουθούσε να ισορροπεί στις στιγμές. Ο Ελ Κααμπί αστόχησε στο πέναλτι, ο Τζούρισιτς δεν βρήκε δίχτυα σε μία απίθανη ενέργεια και όλα έδειχναν παράταση.
Ένα άγγιγμα του Μουζακίτη ωστόσο έγραψε το τελευταίο κεφάλαιο του ντέρμπι και χάρισε στους γηπεδούχος την πρόκριση στα ημιτελικά.
Ένα μαγικό 14μερο για τον 18χρονο μέσο που περιελάμβανε μία ασίστ κόντρα στην Πόρτο, το γκολ νίκης στη Λιβαδειά αλλά και το μπάζερ μπίτερ πρόκρισης κόντρα στον αιώνιο αντίπαλο.
Ένας έφηβος που ζει το όνειρό του, μέσα σε λίγους μήνες “μεγάλωσε” απότομα και πλέον γίνεται όλο και πιο απαραίτητος αλλά και αναντικατάστατος στα πλάνα του Μεντιλίμπαρ. Και ακόμα είναι στην αρχή.
