STOIXIMAN SUPERLEAGUE

Το «τίκι-τάκα» του Πεπ πέθανε, ζήτω το ποδόσφαιρο του Μεντιλίμπαρ

Το ποδόσφαιρο αλλάζει και μάλιστα με ραγδαίους ρυθμούς.

Όποιος δεν το καταλαβαίνει, δεν το αντιλαμβάνεται, τότε θα μένει πίσω και θα βλέπει τον διπλανό του να τον προσπερνάει.

Έτσι είναι τα πράγματα. Όχι μόνο στην Ελλάδα, σε όλη την Ευρώπη.

Το ποδόσφαιρο γίνεται πιο αθλητικό, πιο γρήγορο, με εντάσεις, έχει περάσει σε δεύτερη μοίρα το «τίκι-τάκα», το συνεχές passing game της σχολής Πεπ, που σε κοίμιζε και μπήκε στην εποχή του άμεσου παιχνιδιού. Όχι τώρα, είναι 1-2 χρόνια που συμβαίνει αυτό.

Και όποιος προπονητής πρεσβεύει αυτό το μοντέλο, αυτό το στυλ, έχει ελπίδες να παρουσιάσει ομάδες θελκτικές στο μάτι του φιλάθλου και κυρίως αποτελεσματικές.

Η λογική του Μεντιλίμπαρ δεν έχει αρχές…Πεπ

Δεδομένα ένας από τους πιο πετυχημένους και αποδεκτούς παγκοσμίως προπονητές των τελευταίων πολλών ετών είναι ο Πεπ Γκουαρδιόλα.

Βασική αρχή στο παιχνίδι του, «εμείς την κατοχή, εμείς δίνουμε το ρυθμό, εμείς κρατάμε την μπάλα και όταν τη χάνουμε τρέχουμε να την ανακτήσουμε για να κάνουμε ξανά το παιχνίδι μας».

Αυτό το στυλ έφερε επιτυχίες, τίτλους, το μιμήθηκαν πολλοί, κάποιοι επιτυχώς, και κάποιοι όχι τόσο. Αυτό το μοντέλο, απέχει πολύ από αυτό που παρουσιάζει στον Ολυμπιακό του ο Μεντιλίμπαρ.

Ο Βάσκος αφήνει την μπάλα στον αντίπαλο, του ζητάει να ανέβει ψηλά στο γήπεδο, να επιχειρήσει να δημιουργήσει. Και όταν το κάνει ορμάει σαν λύκος και σου παίρνει το σκαλπ.

Κλέβει μπάλα, παίζει με τη μία, 1-2 πάσες και μετά φάτσα με το γκολ ο Ελ Κααμπί, ο Γιάρεμτσουκ, ακόμη και ο Όρτα, ο Πάλμα, ο Τσικίνιο, ο Κωστούλας.

Όλα τα θηρία είναι εκεί κοντά έτοιμα να ορμήξουν. Ζούγκλα…

Ταχύτητα, αθλητικότητα και ανοικτό γήπεδο

Η σύγχρονη τάση στο ποδόσφαιρο επιβάλλει να έχεις παίκτες με ταχύτητα, με έντονη αθλητικότητα και πλάνο προπονητικό να ανεβαίνεις ψηλά στο γήπεδο, να πρεσάρεις στο επιθετικό τρίτο, να κλείνεις το οπτικό πεδίο των κατά κανόνα άτεχνων αμυντικών, να υποχρεώνεις στο λάθος και τελικά να απειλείς με πιθανότητες στα xGoals πάνω από 2…Ότι είδαμε δηλαδή από τον Ολυμπιακό στο 6-0 με την ΑΕΚ.

Ναι, του βγήκαν πολλά πράγματα, ναι η ΑΕΚ έπαιξε με μεγαλύτερη αφέλεια από ότι θα έπρεπε, αλλά η κεντρική ιδέα είναι μία: Πάρτε την μπάλα εσείς, εγώ θα σας πρεσάρω, θα σας αναγκάσω στο λάθος και μετά έχω την ποιότητα να πασάρω σωστά και να σκοράρω με συνέπεια.

Ο Αστέρας έπαιξε πιο έξυπνα από την ΑΕΚ στο Καραϊσκάκη. Και γι’ αυτό δεν την πάτησε.

Άφησε την μπάλα στον Ολυμπιακό, έκλεισε τους χώρους του και μετά άφησε τα προβλήματα για επίλυση στον Μεντιλίμπαρ. Δεν τα έλυσε.

Τι κάνει ο ανταγωνισμός;

Η ΑΕΚ του Αλμέιδα τον πρώτο χρόνο είχε αυτές τις αρχές. Νταμπλ. Ο περυσινός ΠΑΟΚ είχε κάποια από αυτά τα στοιχεία, αν και ο Λουτσέσκου αρέσκεται να κρατάει αρκετά την μπάλα.

Ο Παναθηναϊκός του Βιτόρια έχει τα εργαλεία να το κάνει αυτό, Τετέ και Πελίστρι, όμως είναι απελπιστικά μόνοι. Έχει λιγότερους αθλητικούς παίκτες από όσο επιτάσσει το μοντέρνο ποδόσφαιρο.

Προσοχή, όχι λιγότερο καλούς ποιοτικά. Είναι εξαιρετικό το ρόστερ του Παναθηναϊκού σε ποιοτικά χαρακτηριστικά.

Υστερεί όμως φανερά σε αθλητικότητα, γι’ αυτό και οι «ψαράδες» από την Ισλανδία του έβαλαν σοβαρά προβλήματα. Με ομάδες που τρέχουν ή έστω πάνε να τον παίξουν στο χώρο, ο Παναθηναϊκός έχει μεγάλο θέμα.

Ναι, σίγουρα οι ερυθρόλευκοι πήραν φέτος 2-3 ματς με εύνοια από διάφορους παράγοντες, όμως η βασική τους αρχή ήταν να παίξουν άμεσο ποδόσφαιρο. Και αυτό τους δικαιώνει σε βάθος χρόνου.

Η φετινή ΑΕΚ του Αλμέιδα προσπαθεί αρκετά να παίξει έτσι, καθώς αυτό αρέσει στον προπονητή της. Όμως δεν έχει τόσο γρήγορους και συνεπείς στο μαρκάρισμα παίκτες πλέον.

Λαμέλα, Πιερό, Μαρσιάλ δεν είναι αυτό. Και μοιραία παίζει ένα υβρίδιο αυτού του στυλ, άλλοτε επιτυχημένα, άλλοτε όχι.

Θέλει γνώση και εργαλεία

Στην Ελλάδα στεκόμαστε πολύ στο αποτέλεσμα της μιας βραδιάς και δεν βλέπουμε τη μεγάλη εικόνα. Η ΑΕΚ φυσικά και μπορεί να νικήσει τον Ολυμπιακό την Κυριακή, πιθανώς να διεκδικήσει και το πρωτάθλημα μέχρι τέλους. Θα μπορούσε να χάσει 3-1 την Τετάρτη και όχι 6-0. Και;

Η λογική είναι μία, αλλά χρειάζεται γνώση και τα κατάλληλα εργαλεία. Πάρτε αθλητικούς παίκτες, δυνατούς, με τρεξίματα, με τις βασικές αρχές του αθλήματος, με 1-2 αστέρια δίπλα τους και θα δείτε αποτελέσματα σε βάθος χρόνου και με διάρκεια. Και ενίοτε ωραίο ποδόσφαιρο, κάποιες γκέλες, μερικές εβδομάδες γκρίνιας.

Έτσι είναι η ζωή όμως. Έτσι την πάτησε φέτος ο Πεπ και θα συνεχίσει να την πατάει, αν δεν αλλάξει κάπως τον τρόπο σκέψης του. Έτσι θέλει να παίξει ο Αμορίμ στην Γιουνάιτεντ, αλλά δεν έχει τα κατάλληλα εργαλεία. Είναι πολύ αργή ομάδα.

Έτσι έπαιξε πέρυσι η σαρωτική Μπάγερ Λεβερκούζεν, είχε όμως και λύσεις όταν έβρισκε κλειστές άμυνες.