Βλέπεις Euro; Ναι, περιμένοντας το Wimbledon
26.06.24 | 16:02
«Αγαπώ τα πάντα στο τένις. Νομίζω πλέον πολύ περισσότερο από το ποδόσφαιρο. Είναι απίστευτο. Δεν μπορώ να καθίσω να δω έναν ολόκληρο αγώνα ποδοσφαίρου. Αλλά τένις; Μπορώ να δώ και πέντε συνεχόμενες ώρες. Είναι τρελό».
Δεν είναι δικά μου τα λόγια, αλλά ειλικρινά δεν έχω ταυτιστεί περισσότερο τον τελευταίο καιρό με άλλη δήλωση από αυτή. Και τα παραπάνω, δεν βγήκαν από το στόμα κανενός άμπαλου, αλλά του ανθρώπου που -μαζί με τον Μαραντόνα- αποτελεί ό,τι πιο κοντινό σε ποδοσφαιρική θεότητα: Του Ρονάλντο. Φυσικά μιλάμε για τον αυθεντινό Ρονάλντο, τον Βραζιλιάνο, το «Φαινόμενο».
Εφόσον λοιπόν, εκείνος μιλάει έτσι για την μπάλα, ποιοι είμαστε εμείς να του φέρουμε αντίρρηση και να του πούμε ότι λέει ασυναρτησίες; Ειδικά δε, μετά το υπερθέαμα #noooooot που έχουμε απολαύσει έως τώρα στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα. Πού είναι το ποδόσφαιρο που μας έταξαν; Πού είναι οι υπερομάδες;
Διαβάζω το γεμάτο ενθουσιασμό και προσδοκίες κείμενο που έγραψα λίγο πριν την έναρξη της διοργάνωσης και σκέφτομαι: «Μικρό και ανόητο ελάφι που πραγματικά πίστεψες στην ποδοσφαιρική πανδαισία που σου υποσχέθηκαν. Κάτσε τώρα να παρακαλάς για μία φάση της προκοπής και ένα ματς να έχεις να συζητάς».
Πού είναι η Γαλλία που θα μας εντυπωσίαζε με τον αέρα του φαβορί; Οκ, τραυματίστηκε ο Εμπαπέ και ήταν λες και τράβηξε όλη η ομάδα ένα ψυχολογικό χειρόφρενο τύπου «Ώπα, παιδιά, είπαμε να παίξουμε, αλλά δεν θα σκοτωθούμε κιόλας για ένα Euro». Ευτυχώς που υπάρχει ένας Γκριεζμάν να μας γλυκαίνει λίγο και να μας κρατάει κάπως ζωντανό το ενδιαφέρον.
Θα μου πείτε, η Γαλλία σε ενόχλησε; Εδώ μας έχει βγάλει τα ματάκια η Αγγλία της οποίας οι πιστοί φαν της με όσα έχουν δει, ντρέπονται να ξεστομίσουν ότι έχει περάσει πρώτη στον όμιλό της με αυτή την εικόνα που της έφερε μία νίκη και δύο ισοπαλίες.
Η Ολλανδία από χαρούμενη έγινε χαζοχαρούμενη, ασταθής, ανάξια εμπιστοσύνης ομάδα και παρότι πέρασε στην επόμενη φάση, θα πρέπει να δώσει μεγάλη μάχη για να βελτιώσει την εικόνα της και να συνεχίσει.
Η Ιταλία, μετά το «ξύλο» που έφαγε από την Ισπανία, προσπάθησε να ξανασιδερώσει το κομψό ποδοσφαιρικό της κοστούμι, αλλά η Κροατία την έκανε και πάλι να αναρωτηθεί ποια είναι και πού πάει, απαντήσεις που βρέθηκαν στο 98ο λεπτό, μαζί με το εισιτήριο για τους «16». Όμως οι Ιταλοί το έχουν σχεδόν ως παράδοση, να περνούν δια πυρός και σιδήρου από την φάση των ομίλων. Στα νοκ άουτ έχουν το απόλυτο know how για να φτάνουν έως τον τελικό.
Η Γερμανία είναι ό,τι πιο σταθερό και τίμιο έχει εμφανιστεί έως τώρα στο Euro. Αλλά αν περιμένουμε από τους Γερμανούς να δούμε φαντεζί ποδόσφαιρο, μάλλον είναι μεγάλη η απελπισία μας.
Ευτυχώς να λέμε που υπάρχει και η Ισπανία με τους Γιαμάλ και τους Ουίλιαμς που είναι πραγματικά λυτρωτικό σαπουνάκι για τα μάτια και σώζεται κάπως η κατάσταση.
Να πούμε κι ένα μπράβο στην Σλοβενία που έπαθε λίγο αντιπρόεδρο Εδεσσσαϊκού «ναι, μας είπαν ότι είμαστε δεύτεροι, αλλά μετά γίναμε τρίτοι, μετά τους είπαμε ότι θέλουμε να είμαστε δεύτεροι και μετά μας είπαν είστε τρίτοι, αλλά περνάτε και είπαμε, αυτό, ναι. Τίποτε άλλο».
Τι έχουμε να περιμένουμε ακόμα; Να περάσει η Γεωργία, μόνο και μόνο για να πω στον Βόγλη «σου τα λεγα!».
Πάντως αν συνεχίσουν έτσι τα πράγματα, μην ανησυχείτε, ξεκινούν σε λίγες ημέρες οι σοβαρές αναμετρήσεις στο Wimbledon. Θα το δούμε παρέα με τον Ρονάλντο.