Βόλος: Oι εναλλαγές προπονητών, η αναζήτηση σταθερότητας και η οριστικοποίηση των στόχων
26.12.24 | 15:00
Η σεζόν 2024-2025 για τον Βόλο δεν ήταν απλώς μια ποδοσφαιρική χρονιά γεμάτη ανατροπές και προκλήσεις, αλλά και μια περίοδος που αναδείκνυε τη σημασία της σταθερότητας σε ένα πρωτάθλημα που έχει αποδειχτεί γεμάτο αβεβαιότητες και εκπλήξεις.
Με τον Βόλο να περνά από τρεις προπονητές, η αναζήτηση ταυτότητας και αγωνιστικής συνέπειας φαινόταν πιο έντονη από ποτέ. Από την αλλαγή στον πάγκο και τη σύντομη παρουσία του Σάββα Πουρσαϊτίδη, μέχρι την επιστροφή του Κώστα Μπράτσου και την αίσθηση της ηρεμίας που έχει επιφέρει στην ομάδα, η πορεία της φετινής χρονιάς υπήρξε γεμάτη εντάσεις, προσδοκίες, αλλά και αναπάντεχες επιτυχίες.
Αύγουστος – Σεπτέμβριος: Από τον ενθουσιασμό στη… γείωση – Η αμφιβολία και οι πρώτες αλλαγές
Η ποδοσφαιρική χρονιά για τον Βόλο ξεκίνησε με υψηλές προσδοκίες και αισιοδοξία, καθώς οι «κυανέρυθροι» έδειχναν να έχουν χτίσει μια ισχυρή βάση μετά τη νίκη στην Τρίπολη. Η ομάδα φαινόταν ικανή να ξεκινήσει τη σεζόν με ενθουσιασμό και όραμα για το μέλλον, καθώς οι προοπτικές για καλές εμφανίσεις ήταν έντονες. Ωστόσο, η ήττα από τον ΟΦΗ στο Πανθεσσαλικό τον Σεπτέμβριο ήρθε σαν «ψυχρολουσία», βάζοντας την ομάδα σε σκέψεις και αμφιβολίες για την πορεία της.
Παρά την θετική εικόνα στο πρώτο ημίχρονο, ο Βόλος δεν κατάφερε να εκμεταλλευτεί τις ευκαιρίες που του παρουσιάστηκαν και να αναπτύξει το παιχνίδι του, με αποτέλεσμα το τελικό 2-1 να αφήσει απογοήτευση στις τάξεις της ομάδας. Η ήττα αυτή ήρθε να προστεθεί σε μια σειρά αρνητικών αποτελεσμάτων, με την ομάδα να έχει μόλις μία νίκη σε πέντε αγωνιστικές (εκτός έδρας με τον Αστέρα Τρίπολης), και τέσσερις ήττες από ισχυρούς αντιπάλους όπως Ολυμπιακό, ΟΦΗ, ΑΕΚ και ΠΑΟΚ.
Το γεγονός ότι ο Χοακίν Γκόμεζ πλήρωσε το κακό ξεκίνημα με την απομάκρυνσή του από την τεχνική ηγεσία έφερε αναστάτωση στο εσωτερικό της ομάδας. Η αδυναμία του Ισπανού τεχνικού να περάσει τη δική του φιλοσοφία και να βελτιώσει την απόδοση της ομάδας είχε ως αποτέλεσμα να δοθεί τέλος στη συνεργασία των δύο πλευρών. Η ομάδα βρέθηκε σε αναζήτηση νέου προπονητή, με το άμεσο διάστημα να φέρνει ως υπηρεσιακό προπονητή τον Λευτέρη Καλογήρου, ο οποίος ανέλαβε τα ηνία για το διάστημα που απαιτείτο μέχρι την οριστική απόφαση.
Οκτώβριος – Νοέμβριος: Νέες προσδοκίες και η σύντομη παρουσία του Πουρσαϊτίδη
Με την έλευση του Σάββα Πουρσαϊτίδη στον πάγκο του Βόλου, η ομάδα απέκτησε μια νέα ελπίδα και ενέργεια, καθώς έδειξε να ανακάμπτει μετά τις απογοητευτικές εμφανίσεις του ξεκινήματος της χρονιάς. Η πρώτη του επιτυχία, με τη σπουδαία εκτός έδρας νίκη στο Περιστέρι απέναντι στον Ατρόμητο, έφερε τον Βόλο να πιστεύει ξανά στις δυνατότητές του, προσφέροντας στις τάξεις της ομάδας την απαραίτητη ώθηση για να χτίσει πάνω σε αυτήν τη νίκη.
Η σταθερότητα που φαινόταν να βελτιώνεται και οι νίκες του Οκτωβρίου έδιναν την αίσθηση μιας ομάδας που ανέκαμπτε και είχε τη δυνατότητα να πετύχει μια θετική πορεία. Ωστόσο, οι αντιφάσεις δεν άργησαν να εμφανιστούν, με την ήττα από τον Παναθηναϊκό και τις ασταθείς εμφανίσεις να ρίχνουν σκιά στις προσδοκίες. Οι «κυανέρυθροι» αναζητούσαν την ταυτότητά τους, με την απόδοσή τους να κυμαίνεται, αφήνοντας αμφιβολίες για το μέλλον.
Τελικά, στο τέλος του Νοεμβρίου, η ομάδα του Βόλου βρέθηκε και πάλι χωρίς προπονητή, καθώς ο Σάββας Πουρσαϊτίδης, παρά τα θετικά αποτελέσματα και τη σταδιακή βελτίωση, αποχώρησε μετά από μόλις επτά αγώνες στο τιμόνι. Η τελευταία του εμφάνιση στον πάγκο ήταν το παιχνίδι με τον Λεβαδειακό, στο οποίο ο Βόλος αν και προηγήθηκε δύο φορές, ηττήθηκε με 3-2, επιβεβαιώνοντας την ασταθή πορεία που ακολούθησε η ομάδα κατά τη διάρκεια αυτής της σύντομης θητείας.
Νοέμβριος – Δεκέμβριος: Η φορτσάτη επιστροφή του Μπράτσου… η αλλαγή κλίματος και το ταβάνι
Στις 13 Νοεμβρίου, ο Κώστας Μπράτσος ανέλαβε εκ νέου την τεχνική ηγεσία του Βόλου και αυτή τη φορά η αλλαγή φάνηκε να έχει τον επιθυμητό αντίκτυπο. Ο νέος προπονητής, με την εμπειρία και την κατανόηση του ελληνικού ποδοσφαίρου, έφερε την απαραίτητη ηρεμία στην ομάδα και έβαλε τα θεμέλια για μια θετική συνέχεια.
Η επιστροφή του Μπράτσου συνδυάστηκε με μια ιστορική νίκη στο «Κλεάνθης Βικελίδης», επικρατώντας του Άρη με 1-0, σε έναν από τους πιο σημαντικούς θριάμβους της χρονιάς για την ομάδα του Βόλου. Αυτή η νίκη όχι μόνο ανανέωσε την αυτοπεποίθηση των παικτών, αλλά έδειξε και τις δυνατότητες της ομάδας να ανταγωνίζεται με τα μεγαθήρια του πρωταθλήματος, ακόμα και εκτός έδρας. Το αμέσως επόμενο παιχνίδι, ήρθε με την ισοπαλία 0-0 με τον ΠΑΣ Λαμία στο Πανθεσσαλικό, μια αναμέτρηση που δεν προσέφερε την πολυπόθητη νίκη, αν και η ομάδα προσπάθησε να βρει το δρόμο προς τα δίχτυα.
Η εκτός έδρας αναμέτρηση με τον Ολυμπιακό, όπου η ομάδα ηττήθηκε με σκορ 3-0, ήρθε να υπενθυμίσει τις δυσκολίες που ενδέχεται να αντιμετωπίσει η ομάδα απέναντι στους μεγάλους του ελληνικού ποδοσφαίρου. Η επιστροφή της ομάδας στο δρόμο των νικών ήρθε στις 14 Δεκεμβρίου, με το σφιχτό 2-1 επί του Αστέρα Τρίπολης στο Πανθεσσαλικό. Το παιχνίδι αυτό «έσπασε το ρόδι» για τον Βόλο, δίνοντας του μια ακόμα σημαντική νίκη και αναζωπυρώνοντας τις ελπίδες για μια ισχυρή συνέχεια στην πορεία του πρωταθλήματος.
Στο κυνήγι για την διεκδίκηση των θέσεων 5-8
Αναμφισβήτητα, η πορεία του Βόλου έως τον Δεκέμβριο υπήρξε γεμάτη ανατροπές και αβεβαιότητες, κυρίως λόγω των συνεχών αλλαγών στην τεχνική ηγεσία. Ο Χοακίν Γκόμεζ και ο Σάββας Πουρσαϊτίδης δεν κατάφεραν να προσφέρουν τη σταθερότητα που απαιτούνταν.
Από τη νέα χρονιά, ο Βόλος θα επιδιώξει να βελτιώσει την πορεία του και να διεκδικήσει να πλασαριστεί στις θέσεις 5-8 της βαθμολογίας, με στόχο την Ευρώπη. Με την επιστροφή του Κώστα Μπράτσου, η ομάδα φαίνεται να έχει βρει σταθερότητα και να ανακτά την αυτοπεποίθησή της.
Αν καταφέρει να διατηρήσει την καλή της πορεία και να δείξει συνέπεια απέναντι σε ισχυρούς αντιπάλους, τότε οι στόχοι για έξοδο στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις παραμένουν ρεαλιστικοί και εφικτοί.