Ξεγράψτε τον λίγο ακόμα, να δω κάτι…

11.03.24 | 12:45

Για να μην μπερδευόμαστε, δεν έχασε το ματς ο Μεντιλίμπαρ. Το κέρδισε ο Τερίμ.

Δεν ξέρω αν είχε δημιουργηθεί μια άκρατη υπερ-αισιοδοξία γύρω από τον Μεντιλίμπαρ και το σερί που έτρεξε ο Ολυμπιακός σε Ελλάδα και Ευρώπη, πριν από το ματς με τη Μακάμπι. Η περιρρέουσα ατμόσφαιρα έλεγε στο περίπου ότι ο Ολυμπιακός θα πάρει το πρωτάθλημα κάνοντας μόνο νίκες στο υπόλοιπο της σεζόν και το Conference μέσα στην «Opap Arena». Από την άλλη μεριά, ο Φατίχ Τερίμ, μετά τα όσα κατάφερε ο Παναθηναϊκός όταν ανέλαβε σε πρωτάθλημα και κύπελλο και τις νίκες στα ντέρμπι, μετατράπηκε σε «μάγειρα», «μυρωδιά» και «παλαίμαχο της προπονητικής» μετά τις τρεις ισοπαλίες στα τελευταία τέσσερα παιχνίδια της κανονικής περιόδου.

Με αυτήν ακριβώς τη λογική, το 4-4-2 του Βάσκου τεχνικού, χαιρετίστηκε πριν τη σέντρα ως μια προπονητική καινοτομία που θα βάλει τον Παναθηναϊκό στην περιοχή του και τη μπάλα στα δίχτυα του αντιπάλου πολλές φορές. Και από την άλλη, η παρουσία του Ακαϊντίν στα στόπερ, δίπλα στον Αράο, ως εγγύηση του προηγούμενου – ακόμα κι από φίλους του Παναθηναϊκού. Με έναν σημαντικό αστερίσκο: ότι άλλο πράγμα οι ασκήσεις επί χάρτου και άλλου οι ασκήσεις επί χόρτου: το δίδυμο Αράο – Ακαϊντίν προφανώς το δούλεψε ο Τερίμ, ώστε να είναι λειτουργικό. Αντίθετα το 4-4-2, με Ελ Κααμπί και Ναβάρο, φάνηκε αδούλευτο και ασύμβατο, με τους δυο επιθετικούς να κινούνται πάνω – κάτω στους ίδιους χώρους και μερικές φορές να «κουτουλάνε» ο ένας με τον άλλον.

Η ευκολία της απλοϊκής προσέγγισης

Άρα; Άρα «το έχασε ο Μεντιλίμπαρ», σωστά; Λάθος. Το ματς το κέρδισε ο Φατίχ Τερίμ. Όχι διότι ανακάλυψε τον τροχό ή επανεφηύρε το ποδόσφαιρο, αλλά διότι είχε ένα πλάνο και ένα σχέδιο, το οποίο εκείνος σχεδίασε και οι παίκτες του εκτέλεσαν, χωρίς να αλλάξει ρότα επειδή ο αντίπαλος έπαιξε με δυο φορ. Ποιο ήταν αυτό; Να ελέγξει το κέντρο, μια που είχε παίκτη παραπάνω. Να χτυπήσει από τα άκρα, μια που εκεί είχε εντοπίσει την αδυναμία της αντίπαλης άμυνας. Να τραβάει έναν ή δυο παίκτες ο Ιωαννίδης από την καρδιά της περιοχής του Ολυμπιακού, ώστε να βρίσκουν χώρο για να δράσουν ο Μπερνάρ, ο Παλάσιος και ο Μπακασέτας. Και να δίνουν βοήθεια στην άμυνα, όταν χρειαζόταν, ο Ρούμπεν και ο Τσέριν, ώστε να μην δημιουργούν υπεραριθμία οι μεσοεπιθετικοί και τα δυο φορ του Ολυμπιακού.

Η αντίδραση, η διόρθωση και η επικράτηση

Όταν ο Ολυμπιακός προηγήθηκε με τη ζωγραφιά του Ποντένσε, όλα θα μπορούσαν να πάνε στραβά για τον Παναθηναϊκό. Να εκνευριστεί, να χάσει την ψυχραιμία του, να καταφύγει σε 30άρες μπαλιές και να φάει και δεύτερο. Αντίθετα, οι παίκτες του Τερίμ, έμειναν πιστοί στο πλάνο – πολύ απλά διότι το πλάνο λειτουργούσε, παρά το γκολ που δέχτηκαν: καλύτερος ήταν ο Παναθηναϊκός από το ξεκίνημα του ματς, χωρίς να έχει κάνει κάποια σοβαρή ευκαιρία. Αλλά όταν πατάς καλά, νιώθεις ότι ένα γκολ κόντρα στη ροή του αγώνα, δεν μπορεί να σε εκτροχιάσει. Όπως ακριβώς και έγινε.

Ο Παναθηναϊκός ισοφάρισε με ένα «γκολ – Τερίμ»: ο Ιωαννίδης τράβηξε πάνω του αμυντικό, ο Μπερνάρ «έκοψε σαν τρέιλερ» και πήρε τη μπάλα, ο Μπακασέτας μάζεψε την ασθενή απόκρουση και το γκολ ήρθε. Στάθηκε ικανός στην ισοφάριση, τυχερός στη φάση όπου ο Ναβάρο δεν μπόρεσε να κάνει το 2-1 και ξανά ικανός, λίγο πριν φύγει το ημίχρονο, με μια φάση όπου η μπάλα «κρύφτηκε», καθώς πέρασε από πολλά πόδια και ο Ιωαννίδης αυτή τη φορά μάζεψε την απόκρουση και σκόραρε.

Στο δεύτερο ημίχρονο, ο Τερίμ είχε πλέον συγκεκριμένα πράγματα να κάνει: να φροντίσει ώστε να απορροφήσει η ομάδα του την επιθετικότητα του Ολυμπιακού στο ξεκίνημα της επανάληψης, να περιορίσει την μοναδική σοβαρή πηγή κινδύνου, που ήταν ο Ποντένσε από την αριστερή πλευρά του Ολυμπιακού και να ψάξει μια καλά δομημένη αντεπίθεση για να τελειώσει το ματς. Οι παίκτες του τα έκαναν και τα τρία απόλυτα σωστά: ο Ολυμπιακός είχε μια φλύαρη υπεροχή χωρίς σοβαρές ευκαιρίες (η μοναδική του καλή ευκαιρία προήλθε από χέρι και λογικά θα ακυρωνόταν αν η μπάλα κατέληγε στα δίχτυα), ο Ποντένσε απενεργοποιήθηκε διότι ο Παλάσιος έδωσε ουσιαστική βοήθεια στον Κώτσιρα και η αντεπίθεση ήρθε και τέλειωσε το ματς με την ασίστ του Μπερνάρ στον Ιωαννίδη.

Και κάπως έτσι, ο «ξεγραμμένος» Παναθηναϊκός του «μάγειρα» Τερίμ πέρασε τρίτος και τα play-offs απέκτησαν ξανά νόημα γι’ αυτόν. Προφανώς και δεν κατάφερε τίποτα παραπάνω από το να μείνει ζωντανός και να φτιάξει τη διάθεση και την ψυχολογία σε ολόκληρο τον Παναθηναϊκό οργανισμό. Αλλά αλήθεια τώρα, πιστεύει ακόμα κανείς ότι το ματς το έχασε ο Μεντιλίμπαρ; Ή τελικά μήπως το κέρδισε ο Τερίμ;