Η ΑΕΚ επιλέγει τις πράξεις από τα λόγια

09.07.24 | 09:26

Έχουμε συνηθίσει τέτοιους καιρούς να διαβάζουμε για όλες τις ομάδες φαντεζί τίτλους, γοητευτικά ονόματα, μεγάλες δηλώσεις, υποσχέσεις, πλάνα, σχέδια.

Από την στιγμή που βγήκε ο Μάριος Ηλιόπουλος, παρουσίασε όλα όσα έχει βάλει στο μυαλό του για την ΑΕΚ και πέρασαν στα χέρια του οι μετοχές, σταμάτησαν τα λόγια και άρχισε η δουλειά.

Ο πρόεδρος της Ένωσης είπε όσα είχε (και έπρεπε) να πει.

Αμέσως μετά, τον λόγο πήρε -μέσω έργων- το προπονητικό τιμ της ομάδας.

Και κάπως έτσι, χωρίς τυμπανοκρουσίες, φανφάρες και κορδέλες γίνεται ένα άκρως επαγγελματικό χτίσιμο των «κιτρινόμαυρων» για την όσο το δυνατόν καλύτερη προετοιμασία τους, εν όψει της νέας σεζόν.

«Να ψωνίσουμε για να λέμε ότι ψωνίζουμε»

Δεν θυμάμαι άλλη χρονιά, τόση διακριτικότητα, τόσο χαμηλούς τόνους και ταυτόχρονα τόση αποτελεσματικότητα.

Όσες κινήσεις έχουν γίνει έως τώρα, είναι όλες άμεσης ανάγκης και χρησιμότητας, αφήνοντας πίσω τακτικές άλλων χρόνων «να ψωνίσουμε για να λέμε ότι ψωνίζουμε».

Η απόκτηση των Μπρινιόλι και Στρακόσια είναι για τους περισσότερους δύο προσθήκες σε μία θέση που «πονάει» πολύ τα τελευταία χρόνια.

Παρότι θεωρώ ότι οι Στάνκοβιτς και Αθανασιάδης υπήρξαν αμφότεροι πολύτιμες μονάδες για την ομάδα -απόδειξη ότι με εκείνους στο ρόστερ η ΑΕΚ πήρε το ντάμπλ- η περσινή χρονιά δεν ήταν ιδιαίτερα βοηθητική και καθόλου τυχερή για κανέναν από τους δύο.

Αυτή, λοιπόν, η διπλή κίνηση στον «άσο» της 11άδας με δύο διαφορετικής δυναμικής αλλά εξίσου σημαντικών ονομάτων, έφερε μια ανάσα ανακούφισης στους φίλους της ομάδας γι αυτήν την καίρια θέση. Όμως η κουβέντα δεν τελειώνει εδώ.

Περέιρα και Κοϊτά

Φέτος η ΑΕΚ δεν επέλεξε την τακτική των σίριαλ με τα πολλά επεισόδια (και συνήθως το όχι και τόσο happy end).

To γεγονός ότι κοιτάζει, συζητάει και διαπραγματεύεται σε δεύτερο και τρίτο επίπεδο χωρίς να αφήνει να «σέρνεται» για μέρες και εβδομάδες ένα όνομα σε σάιτ και εφημερίδες, την έχει κάνει στα μάτια των φιλάθλων της αν μη τι άλλο πιο σοβαρή και έγκυρη.

Η μεταγραφή του Περέιρα ήρθε λίγο να «ησυχάσει» την στεναχώρια για την φυγή του πάντα αγαπητού Σέρχιο Αραούχο και μιλάω φυσικά για το αγωνιστικό πλάνο.

Ο «Τσίνο» αλλωστε δεν είχε μπεί στις καρδιές των ΑΕΚτζήδων μόνο χάρη στο τεράστιο ταλέντο του αλλά και για την άψογη συμπεριφορά του εντός και εκτός γηπέδων.

Μιλώντας όμως καθαρά ποδοσφαιρικά, ο Περέιρα δεν χρειάζεται ιδιαίτερες συστάσεις, γι αυτό και έχει έρθει με τις καλύτερες περγαμηνές στο βιογραφικό του αν και -τουλάχιστον σε καθαρά θεωρητικό επίπεδο- η θέση του ορίζεται πίσω από τον επιθετικό, όπως ήταν μέχρι πρόσφατα και ο Αραούχο.

Αλλά και στην περίπτωση του Αμπουμπακαρί Κοϊτά, οι άνθρωποι της ΑΕΚ λειτούργησαν σαν άψογοι σκοπευτές: έβαλαν στόχο, πάτησαν σκανδάλη, βρήκαν κέντρο.

Ο 26χρονος Μαυριτανός έρχεται να καλύψει την αριστερή πλευρά του Δικεφάλου και να δώσει μια ακόμα λύση στα πλάνα του Ματίας Αλμέιδα. Και όλα αυτά χωρίς να έχει καν συμπληρωθεί το πρώτο δεκαήμερο του Ιουλίου.

Η περίπτωση Πινέδα

Όμως και στις περιπτώσεις που δεν υπάρχει ευτυχής κατάληξη, όπως για παράδειγμα του Σισέ, η στάση της ΑΕΚ είναι σταθερά η ίδια.

Χωρίς πολλά λόγια, χωρίς να αναλώνεται, να χαλάει χρόνο και φαιά ουσία, δίνει ένα Χ και πάει παρακάτω.

Θα μπορούσε να πει κάποιος πως υπάρχει ένα και μεγάλο σίριαλ στο οποίο ανακατεύεται αυτή την περίοδο το όνομα της ΑΕΚ και μιλάμε για την υπόθεση Πινέδα.

Ακόμα όμως και σε αυτή την περίπτωση, όπως προκύπτει από το ρεπορτάζ, όλη η σκόνη σηκώνεται από την απέναντι μεριά του Ατλαντικού, εκεί στο Μεξικό όπου τα εκατομμύρια «πηγαινοέρχονται» στα τοπικά δημοσιεύματα.

Εντός των συνόρων πάντως, η σιγή είναι ιδιαίτερα εκκωφαντική, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι αποκλείεται να φύγει τελικά ο παίκτης.

Είναι σημαντικό όμως, πως και εδώ οι κιτρινόμαυροι προτιμούν την διακριτικότητα και τον επαγγελματισμό από τις σαπουνόπερες.