Tactical Analysis

Tactical Analysis: Η διαφορά στην ένταση Παναθηναϊκού και Ολυμπιακού και ο κομβικός Ποντένσε

Το μενού της 4ης αγωνιστικής του πρωταθλήματος περιλάμβανε το ντέρμπι των αιωνίων που διεξήχθη στο Απόστολος Νικολαϊδης.

Ο Παναθηναϊκός ξεκίνησε το ματς με σχηματισμό 1-4-4-2 στην φάση της άμυνας με τους Μπακασετα και τον Ντεσερς πιο προωθημένους, με πολύ ένταση στο παιχνίδι του και πρέσινγκ πολύ ψηλά.

Με την ίδια τακτική προσέγγιση στην φάση της άμυνας, που άλλωστε τον χαρακτηρίζει σε όλα τα ματς, μπήκε και ο Ολυμπιακός. Πρέσινγκ ψηλά μέχρι τον τερματοφύλακα με δύο ποδοσφαιριστές και διατήρηση της ισαριθμίας στον κεντρικό άξονα όπως αρέσκεται να αμύνεται ο Μεντιλίμπαρ.

Το πρέσινγκ του Ολυμπιακού

Συγκεκριμένα, ο Ελ Κααμπί ασκούσε πίεση κυρίως στον Τουμπά αλλά και στον Ντραγκόφσκι όταν η μπάλα μεταφέρονταν στον τερματοφύλακα του Παναθηναϊκού, ενώ ο Καμπελά βρίσκονταν ανάμεσα σε Καλάμπρια και Πάλμερ Μπράουν, ώστε να μπορεί να ασκήσει άμεσα πίεση στον δεξιό κεντρικό αμυντικό των πρασίνων αν γίνονταν κάτοχος της μπάλας.

Μόλις η πάσα κατευθύνονταν στον Πάλμερ Μπράουν, ο Καμπελά κινούνταν να τον περιορίσει και ο Ορτέγκα ανέβαινε πολύ γρήγορα για να μαρκάρει τον Καλάμπρια. Παράλληλα υπήρχε μια συχρονισμένη μετατόπιση των υπολοίπων αμυντικών προς την δυνατή πλευρά. Αυτή η προσέγγιση δημιουργούσε κατάσταση 3 ν 3 στα μετόπισθεν του Ολυμπιακού αλλά οι πράσινοι δεν μπόρεσαν να το εκμεταλλευτούν σε καμιά στιγμή.

Από την αριστερή μεριά ο Στρεφέτσα είχε περισσότερο στο νου του να ακολουθεί τις προωθήσεις του Κυριακόπουλου.

Το παιχνίδι είχε από την αρχή πολύ ένταση, πολλές προσωπικές μονομαχίες αλλά και πολλά λάθη κάτι που δεν επέτρεψε σε καμία ομάδα να βρει ρυθμο. Μετά το 10λεπτο η πίεση του Παναθηναϊκού μετριάστηκε με τους παίκτες του Χρήστου Κόντη να αμύνονται σε μεσαίο κυρίως μπλοκ. Ο Ολυμπιακός στην φάση επίθεσης εμφάνισε την γνωστή του ευελιξία. Οι πλάγιοι μέσοι συνέκλιναν και οι μπακ διατηρούσαν το πλάτος ή το αντίθετο.

Μετά το 10λεπτο οι παίκτες του Μεντιλίμπαρ είχαν την ευκαιρία να κυκλοφορήσουν περισσότερο την μπάλα απ’ ότι στην αρχή του ματς, αλλά να μην μπορούν να περάσουν την μπάλα σε παίκτες ανάμεσα στις γραμμές (εκτός από την φάση του 47’ όπου ο Στρεφέτσα υποδέχτηκε, γύρισε και σούταρε προς την εστία). Έτσι περιορίστηκαν είτε σε άμεσο παιχνίδι με μεταβιβάσεις στην πλάτη της άμυνας είτε σε πρώιμες σέντρες.

Παρά την υπερφόρτωση του άξονα οι πράσινοι, όπως και οι παίκτες του Ολυμπιακού, αδυνατούσαν να περάσουν την μπάλα στον χώρο μεταξύ των μέσων και των αμυντικών. Από το 10’ και μετά κύρια επιδίωξη του Παναθηναϊκού ήταν να χτυπήσει στην μετάβαση. Χαρακτηριστικό του παιχνιδιού σε όλο το πρώτο ημίχρονο ήταν ότι η μπαλα στο 53% του χρόνου κυκλοφορούσε στο μεσαίο τρίτο του γηπέδου.

Στο πρώτο ημίχρονο η δημιουργία ήταν φτωχή και για τις δυο ομάδες, με τις επαφές των παικτών στην περιοχή να περιορίζονται στις 8 για τον ΠΑΟ και στις 4 για τον Ολυμπιακό. Παράλληλα οι τελικές έρχονταν με το σταγονόμετρο και τα XGs στο τέλος του ημιχρόνου ήταν 0.12 για τους γηπεδούχους και 0.05 για τους ερυθρόλευκους.

Οι αλλαγές του Μεντιλίμπαρ βοήθησαν την δημιουργία

Στο δεύτερο ημίχρονο χωρίς να φανούν ιδιαίτερες διαφοροποιήσεις στην τακτική προσέγγιση των δύο ομάδων, ο ΠΑΟ ευτύχησε να προηγηθεί γρήγορα μετά την κακή επιλογη του Ρέτσου να μεταβιβάσει στον Ορτέγκα και ενώ η απόσταση των κεντρικών αμυντικών των ερυθρόλευκων την χρονική στιγμή της απώλειας της κατοχής ήταν πολύ μεγάλη. Ο Τετε ανέκτησε την κατοχή, μεταβίβασε στον Μπακασετα, ενώ οι Ρετσος και Πιρολα ήταν αδύνατο να προλάβουν να συγκλίνουν και να περιορίσουν τον διαθέσιμο χώρο του Ντεσερς που είχε ήδη πάρει θέση μεταξύ των δύο. Ο φορ του ΠΑΟ υποδέχτηκε ελεύθερος από μαρκάρισμα και πλασαρε για το 1-0. Μετά την επίτευξη του τέρματος βασική επιδίωξη των παικτών του ΠΑΟ ήταν η διαφύλαξη του σκορ και η απειλή σε πιθανή αντεπίθεση, ενώ η δημιουργία πέρασε σε δεύτερη μοίρα. Ο Μεντιλιμπαρ από το 57’ θέλησε να τονώσει την δημιουργία περνώντας στο ματς παίκτες με τα ανάλογα χαρακτηριστικά. Πρώτα έφερε στον αγώνα τον Ποντένσε (57’) στην θέση του Νασιμέντο που είχε ως ρόλο να περιορίσει κυρίως τον Τσιριβέγια παρά να δημιουργήσει, και στην συνέχεια τους Τσικίνιο, Γιαζίτσι (68’) και Ταρέμι (80’). Ο Ποντένσε ήταν αυτός που αποδείχτηκε ο Χ factor για τους ερυθρόλευκους. Ο Πορτογάλος κινήθηκε στα πλάγια αλλά την διαφορά την έκανε όταν συνέκλινε σε κεντρικούς χώρους. Δεν είναι υπερβολή να αναφερθεί ότι είχε συμβολή σε κάθε καλή επιθετική προσπάθεια του Ολυμπιακού (58’, 61’, 90’) αλλά και στην επίτευξη του τέρματος στο 92’. Οι πράσινοι σύμφωνα και με τον προπονητή τους, παρουσίασαν έλειψη συγκέντρωσης στα τελευταία στάδια του αγώνα. Στην φάση του τέρματος του Ολυμπιακού έχασαν την ισορροπία τους, σε μια στιγμή που οι ερυθρόλευκοι είχαν πολλούς παίκτες στην επιθετική τους γραμμή. Ο Ποντένσε με ντρίπλα εξουδετέρωσε την δεύτερη γραμμή άμυνας του ΠΑΟ, ο Τουμπά με τον Κότσιρα ανέβηκαν να περιορίσουν τον Πορτογάλο αφήνοντας δύο μόνο παίκτες στα μετόπισθεν και πολλούς χώρους για τους ερυθρόλευκους. Ο Αλ Κααμπί το εκμεταλλεύτηκε, υποδέχτηκε την πάσα του Ταρέμι και έφερε το παιχνίδι στα ίσια.

Συμπέρασμα: Ο Μεντιλίμπαρ στο δεύτερο ημίχρονο δεν έκανε τακτικές διαφοροποιήσεις. Πέρασε απλώς στον αγώνα παίκτες πιο δημιουργικούς από αυτούς που αντικετέστησαν, (Ποντένσε – Μασιμέντο και Τσικίνιο – Σιπιόνι) ενώ φόρτωσε και την επίθεση του με δύο φορ (Ελ Κααμπί και Ταρέμι). Ο Ολυμπιακός έφτιαξε ευκαιρίες και εκμεταλλεύτηκε μια από αυτές. Ο ΠΑΟ έδωσε μέτρα στον Ολυμπιακό μετά το γκολ και προσπάθησε με αμυντική συνοχή να κρατήσει τους ερυθρόλευκους μακριά από την εστία του, αλλά η αδυναμία του να μείνει συγκεντρωμένος και να διατηρήσει την ένταση στο παιχνίδι του, του στοίχησαν μια νίκη που είχε μεγάλη ανάγκη.