Αποθεώθηκε και βούρκωσε ο Τάτσης μετά τη σωτηρία της Παναχαϊκής (vids)

Ξέσπασμα, ανακούφιση, συγκίνηση. Ένα βάρος έφυγε για την ιστορική Παναχαϊκή, που απέφυγε τα χειρότερα και κρατήθηκε στη Super League 2, με… νύχια και με δόντια, τη στιγμή που υποβιβάστηκαν Ολυμπιακός Β, Γιούχτας και Τηλυκράτης Λευκάδας, όπως όλα δείχνουν και ο Παναθηναϊκός Β.

Μετά το νικηφόρο ματς με το Διαγόρα Ρόδου (1-0) ήρθε η… αποσυμπίεση, με τον πρωτεργάτη της λύτρωσης για τους «κοκκινόμαυρους», τον Γιάννη Τάτση, με μεγάλη προσπάθεια μηνών, να γνωρίζει την αποθέωση και όχι άδικα.

Στο πρόσωπο του Γιαννιώτη τεχνικού ο κόσμος των Αχαιών αναγνωρίζει τις δυσκολίες που ξεπεράστηκαν ως την αίσια έκβαση.

Ο Τάτσης ανταπέδωσε το χειροκρότημα του πατρινού κοινού και βούρκωσε, μέσα από «δυνατές» στιγμές και εικόνες, φόρτιση και έντονα συναισθήματα που μόνο ο αθλητισμός μπορεί να προσφέρει.

«Πετυχημένη χρονιά, μετά από ένα Γολγοθά»

Ο Γιάννης Τάτσης μεταξύ άλλων τόνισε στις δηλώσεις του: «Μετά από ένα Γολγοθά, μια μεγάλη προσπάθεια καταφέραμε και σώσαμε αυτό το μεγάλο σύλλογο. Θεωρώ ότι είναι πετυχημένη χρονιά, καθώς εξαρχής από τότε που ήρθα στόχος ήταν να μπουν σε μια σειρά τα προβλήματα του παρελθόντος, όπως τα οικονομικά και δεύτερος στόχος να μπορέσει η Παναχαϊκή να μείνει στην κατηγορία. Τώρα είμαι ιδιαίτερα φορτισμένος, εξουθενωμένος, κουρασμένος αλλά και συγχρόνως χαρούμενος και ικανοποιημένος. Θέλω να ευχαριστήσω το Θεό, που με έστειλε τότε εδώ, την 1η Νοεμβρίου και μου έδωσε δύναμη στη συνέχεια. Πιστεύω πολύ στο Χριστό μας και δε θέλω να με λένε γραφικό. Εγώ περνάω από τη θεωρία στην πράξη.

Θέλω να ευχαριστήσω τον αδερφό μου τον Αλέξανδρο, που τότε με παρότρυνε να έρθω. Είναι παιδί που πέρασε από εδώ, μου είπε ότι είναι μεγάλη ομάδα και οι Πατρινοί είναι καλοί. Εγώ δε μπόρεσα να παίξω λόγω τραυματισμού, αλλά θα ζήσεις τη δυναμική μιας μεγάλης ομάδας. Ο λαός είναι αυτός που ήταν έξω και είναι και δεκαπλάσιος και παραπάνω σε όλη την Ελλάδα. Ερχόμενος στην Παναχαϊκή, κακά τα ψέματα, για να βγάλω το ταλέντο μου χρειάστηκε το μοντέλο διοίκησης των αμερικανών μετόχων. Το μοντέλο ηγεσίας του Πέτρου Σταθάκη, που δε παρενέβη ποτέ στη δουλειά μου. Δε μου είπε ποτέ ποιον να βγάλω και ποιον να βάλω κλπ. Με αγκάλιασαν οι φίλαθλοι στην αρχή και μετά μαζί με τον Πέτρο έκανα όλους τους ανθρώπους να αισθανθούν σημαντικοί, για να με βοηθήσουν και αυτοί. Ήρθα μόνος μου, ευχαριστώ όλους τους συνεργάτες μου εδώ. Σιγά σιγά προσπαθούσαμε να χτίσουμε συναίσθημα και όχι υποκρισία. Οι διαφωνίες ήταν πολλές αυτό το διάστημα αλλά τις λύναμε και αυτό είναι το σωστό. Όπου δεν υπάρχει διαφωνία, βασιλεύει η υποκρισία. Η Παναχαϊκή έχει από τα καλύτερα αποδυτήρια, είναι πταίσματα σε σχέση με άλλα τοξικά περιβάλλοντα, που δε μου αρέσουν και δε μπορώ να αντέξω. Οι παίκτες προσαρμόστηκαν, κατάλαβαν τι έπρεπε να κάνουμε».