Bloggers

Ας μην βάλουμε «λουκέτο» και στην ελευθερία του λόγου

17.04.24 | 08:18

Από την πρώτη στιγμή της εφαρμογής του νέου νόμου, είμασταν αυτοί που δεν διστάσαμε, κόντρα στο ρεύμα, να την επαινέσουμε , κυρίως επειδή έδειξε πως μπορεί να λειτουργήσει ως θεσμικό αντίβαρο, προκειμένου να μην ξαναδούμε περιστατικά τραυματισμού ποδοσφαιριστών όπως του Χουάνκαρ στο «Γ. Καραϊσκάκης», ή προσωρινής διακοπής αγώνα ωριαίας διάρκειας, λόγω εισβολής οπαδών, όπως στο Βόλος – Ολυμπιακός, με την υπαίτια ΠΑΕ να τιμωρείται μόνο με πρόστιμο, επειδή ο πειθαρχικός κώδικας της ΕΠΟ «κλείνει το μάτι» στην ατιμωρησία τους (των ΠΑΕ).

Η επιβολή προστίμου στον Παναθηναϊκό για το κορεό με τον Λευκό Πύργο στις φλόγες και το υβριστικό πανό για την «συμπρωτεύουσα» αλλά και το κλείσιμο των θυρών 13 και 14 του «Απόστολος Νικολαϊδης», λόγω εισβολής οπαδών χωρίς εισιτήριο -αμφότερα συνέβησαν στον αγώνα με τον ΠΑΟΚ – έγιναν δεκτά χωρίς αντιδράσεις.

Ωστόσο, η νέα κλήση του Παναθηναϊκού από τη ΔΕΑΒ διότι κρίθηκε ότι το πανό στη θύρα 13-14, στον αγώνα με τη Λαμία, που ανέγραφε «Λουκέτο βάλτε στη Βουλή, όχι στη 13» έχει «χαρακτήρα πολιτικό, επειδή αφορά κορυφαίο δημοκρατικό θεσμό της χώρας (Βουλή των Ελλήνων), είναι δε υβριστικό, καθόσον αναφέρεται απαξιωτικά για αυτόν ως πυλώνα της Ελληνικής Δημοκρατίας, εξισώνοντάς τον με τη Θύρα 13, των φιλάθλων της εγκαλούμενης ΠΑΕ ζητώντας παράλληλα το κλείσιμο της Βουλής, αφήνοντας να εννοηθεί ότι δεν επιτελεί σωστά το έργο της.», εγείρει άλλου είδους ζητήματα.

Η διάταξη που προστέθηκε στο νέο αθλητικό νόμο μετά από πρόταση του εισηγητή του ΠΑΣΟΚ αναφέρει ότι «απαγορεύεται η ανάρτηση στην αθλητική εγκατάσταση πανό ή άλλων επιγραφών πολιτικού, θρησκευτικού ή ιδεολογικού χαρακτήρα, με περιεχόμενο υβριστικό, ρατσιστικό ή σεξιστικό. (…)».

Εδώ, λοιπόν, η ΔΕΑΒ κρίνει ότι το πανό είναι υβριστικό όχι επειδή περιέχει βρισιές, αλλά επειδή με μια πιο ευρεία ερμηνεία της λέξης, είναι… «απαξιωτικό».

Στη συνέχεια η ΔΕΑΒ προβαίνει σε ερμηνείες σχετικά με το τί μπορεί να εννοεί το πανό συμπεραίνοντας ότι «αφήνει να εννοηθεί ότι η Βουλή δεν επιτελεί σωστά το έργο της».

Καλό θα είναι να θυμίσουμε και να θυμηθούμε ότι ένα από τα καθοριστικά γνωρίσματα της δημοκρατίας είναι οι πολιτικές ελευθερίες.

Και μια από αυτές είναι ελευθερία του λόγου, στην οποία δεν θα πρέπει να μπει «λουκέτο».

Οι οργανωμένοι οπαδοί των ομάδων, πέραν των όσων αρνητικών μπορεί να τους προσάψει κάποιος, μέσα από τις κερκίδες των γηπέδων συνηθίζουν να παίρνουν θέση για κοινωνικοπολιτικά γεγονότα που ξεφεύγουν από το στενό ποδοσφαιρικό πλαίσιο (από έναν βιασμό, έως ένα μεγάλο δυστύχημα και μια πολεμική σύρραξη) με τρόπο ενίοτε καυστικό και «απαξιωτικό» για όσους θεωρούν υπαίτιους και ενόχους.

Η απόπειρα να περιοριστεί η ελευθερία του λόγου μέσω προστίμων επειδή το περιεχόμενο των μηνυμάτων κρίνεται «απαξιωτικό για έναν θεσμό», δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι θα φέρει αποτελέσματα και είναι αμφίβολο ότι περνάει το σωστό μήνυμα.

Περισσότερο δείχνει διάθεση εξάντλησης των ορίων αυστηρότητας.

Ως επιμύθιο, ένα απόσπασμα από το άρθρο του καθηγητή πολιτικής επιστήμης, Σεραφείμ Σεφεριάδη, που δημοσιεύτηκε στην «Εφημερίδα των Συντακτών» στις 16/4/2024:

«Δημοκρατία -αστική δημοκρατία- υπάρχει όχι όταν υφίστανται ελευθερίες λόγου και ενημέρωσης, αλλά όταν κατισχύει ένα καθεστώς μη απαγόρευσης.

Οχι όταν οι πραγματικά εναλλακτικές φωνές έχουν ίση πρόσβαση στη δημόσια σφαίρα, αλλά όταν -απλώς- δεν απαγορεύεται η πρόσβασή τους σε αυτήν. Είναι πράγματι μικρή και λίγη η προσδοκία αυτή, ένα πραγματικά μινιμαλιστικό κριτήριο δημοκρατίας, αλλά είναι απόλυτα καταθλιπτικό ότι και αυτό στις μέρες μας απειλείται…».