Φωτογραφία: Intime

Bloggers

Παναθηναϊκός: Αναμένεται έντονη σεισμική δραστηριότητα στο Κορωπί

29.04.24 | 17:00

Γράφει: Κώστας Βαϊμάκης

Και πέρυσι ο Παναθηναϊκός έχασε το πρωτάθλημα, τότε στην προτελευταία αγωνιστική στο «Γ. Καραϊσκάκης» – αλλά σε ένα ματς «ειδικών συνθηκών», με παίκτες χτυπημένους από τον κορωνοϊό και με όλα αυτά που είχαν προηγηθεί.

Ο κόσμος όμως αναγνώρισε την προσπάθεια, χειροκρότησε την ομάδα και στήριξε ένα work-in-progress, ένα πρότζεκτ που έδειχνε μια σαφή και ξεκάθαρη πρόοδο από την πρώτη χρονιά του Ιβάν Γιοβάνοβιτς και την κατάκτηση του κυπέλλου, μέχρι τη δεύτερη όπου ο Παναθηναϊκός έκανε σοβαρό πρωταθλητισμό μέχρι το τέλος.

Φέτος, ο Παναθηναϊκός έχασε το πρωτάθλημα όχι δυο στροφές πριν το τέλος, αλλά τρεις. Όχι στο «Καραϊσκάκης» από τον Ολυμπιακό αλλά στη Λεωφόρο από τον Άρη. Όχι «χτυπημένος» από Covid αλλά «χτυπημένος» από τα δικά του λάθη και τις δικές του αδυναμίες. Έχασε ένα ματς το οποίο – σε συνδυασμό με τα όσα έγιναν στην Τούμπα – θα μπορούσε να τον κρατήσει στο κόλπο του πρωταθλήματος, για τουλάχιστον μια εβδομάδα ακόμα.

Δεν λέει κανείς φυσικά ότι αν κέρδιζε τον Άρη, θα πήγαινε μετά στην Τούμπα και θα κέρδιζε και στο φινάλε θα νικούσε και τον Ολυμπιακό στη Λεωφόρο και θα έπαιρνε το πρωτάθλημα, αλλά όσο δύσκολο κι αν ακουγόταν, μπάλα είναι και όλα γίνονται. Αλλά εκτός απ’ αυτά που γίνονται στη μπάλα, υπάρχουν κι αυτά που δεν γίνονται – και αυτά που δοκίμασε να κάνει ο Παναθηναϊκός στη Λεωφόρο, είναι από τα πράγματα που δεν γίνονται, αν θέλεις να κερδίσεις και να διεκδικήσεις πρωτάθλημα.

Πόσοι επιθετικοί χωράνε σε μια 11άδα;

Το ματς για τον Παναθηναϊκό, «στράβωσε» από το δεύτερο λεπτό, όταν ο Άρης σκόραρε. «Τι πιο σύνηθες να συμβεί», που θα έλεγε κι ο Νίκος Ευαγγελάτος, κάτι ανάλογο έχει συμβεί σχεδόν σε όλα τα φετινά play-offs για τον Παναθηναϊκό. Μόνο που στα παιχνίδια που έμεινε πίσω και κατάφερε να τα γυρίσει, με Ολυμπιακό έξω, με ΑΕΚ μέσα, ακόμα και με τη Λαμία εντός, έκανε κάποια πράγματα «λογικά» και «κανονικά», βασισμένα στην ποδοσφαιρική λογική για το πετύχει αυτό.

Με τον Άρη, που αμύνθηκε σωστά και έψαξε τις αντεπιθέσεις σε κάθε ευκαιρία που βρήκε, ο Παναθηναϊκός απλά έβαλε το κεφάλι κάτω και προσπάθησε να τρέξει «στα τυφλά» προς την αντίπαλη περιοχή. Χωρίς κάποιο ξεκάθαρο πλάνο, χωρίς ένα εναλλακτικό πλάνο για να ανοίξει την αντίπαλη άμυνα, χωρίς φαντασία, χωρίς ιδέες.

Ο Ιωαννίδης έγινε «σάντουιτς» ανάμεσα στους κεντρικούς αμυντικούς του Άρη, τα «φτερά» με Λημνιό και Βέρμπιτς δεν κατάφεραν σχεδόν καθόλου να γίνουν απειλητικοί, ο Μπακασέτας κλείστηκε καλά και το πρώτο ημίχρονο έφυγε χωρίς «πράσινη αντίδραση».

Μόνο που το δεύτερο ημίχρονο αποδείχθηκε ακόμα χειρότερο: έξω τα δυο εξτρέμ, μέσα ο Μαντσίνι και ο Σπόραρ. Και στη συνέχεια και ο Γερεμέγεφ. Αν ο Παναθηναϊκός είχε στο ρόστερ του και τέταρτο επιθετικό, να είστε σίγουροι ότι θα έμπαινε και εκείνος. Τρεις επιθετικοί μεν, αλλά χωρίς πλάνο τροφοδότησης ή αξιοποίησής τους, χωρίς τρόπο να φτάσει η μπάλα σε αυτούς, με μια κλασική ευκαιρία όλη κι όλη με τον Σπόραρ, με γεμίσματα, με σέντρες και με μπόλικη αγωνία μήπως ο Άρης σε κάποια «κόντρα» βάλει και δεύτερο γκολ – μια που ο Παναθηναϊκός, επί της ουσίας, κέντρο δεν είχε.

Απόλυτα δίκαιο το 0-1 όπως πήγε το παιχνίδι, διότι όταν πορεύεσαι με σύμμαχο την τύχη, με πατέντες, με σέντερ-μπακ που βαφτίζεις φορ και με δεξιά μπακ που τα μετατρέπεις σε οκταρο-δεκάρια, κάποια στιγμή το ίδιο το ποδόσφαιρο θα σε τιμωρήσει… Και κάπως έτσι ο καλύτερος αμυντικός ήταν ο… Σένκεφελντ, ο καλύτερος εξτρέμ ο Αϊτόρ, ο καλύτερος κεντρικός χαφ ο Ρούμπεν και ο καλύτερος προπονητής ο Ιβάν. Όλοι αυτοί δηλαδή που δεν ήταν εκεί…

Περιμένοντας τους μετασεισμούς

Πέρα από τη γκρίνια, τις αποδοκιμασίες και την αγανάκτηση του κόσμου, το «πικρό τούτο ποτήριον» έχει κι άλλες γουλιές: έχει Τούμπα και Ολυμπιακό εντός, κυρίως έχει έναν τελικό κυπέλλου, ο οποίος δεν είναι ούτε «εξιλέωση», ούτε ο τρόπος να σώσει ο Παναθηναϊκός την παρτίδα, ούτε καν «ο δεύτερος τη τάξει τίτλος»: μοιάζει πλέον μονόδρομος για να βγει ο Παναθηναϊκός στην Ευρώπη, καθώς δεν μοιάζει απίθανο πλέον να τερματίσει τέταρτος στο πρωτάθλημα, με το πρόγραμμα που έχει, την εικόνα που δείχνει και τη συννεφιά που έχει σκεπάσει όλο τον οργανισμό.

Συν τοις άλλοις, ο Παναθηναϊκός έδωσε δικαιώματα στον Άρη να πιστέψει ότι είναι σε καλύτερη κατάσταση κι ότι μπορεί να πάρει και όχι να «κλέψει» το κύπελλο. Με την απόδοσή της η ομάδα του Μάντζιου, νιώθει αυτή τη στιγμή «φαβορί», με την απόδοσή τους οι παίκτες του Παναθηναϊκού από την άλλη νιώθουν ευάλωτοι και στριμωγμένοι στα σκοινιά.

Και το μεγαλύτερο «πρέπει», αυτή τη στιγμή, ο Παναθηναϊκός το έχει για τον τελικό και όχι ο Άρης. Άρα, ο «σεισμός» που σημειώθηκε το βράδυ της Κυριακής στη Λεωφόρο, ήταν μεν μεγάλης έντασης αλλά δεν ξέρουμε αν ήταν προσεισμός ή ο κυρίως σεισμός. Οι επόμενες εβδομάδες θα δείξουν πόσα ρίχτερ μπορεί να αντέξει το Κορωπί και ολόκληρος ο οργανισμός του Παναθηναϊκού.

TAGS