Ένας τελικός ανέκδοτο και το φιάσκο της ΕΠΟ

14.05.24 | 18:49

Ο τελικός έχει γίνει ένα ανέκδοτο. Δεδομένο. Φρόντισε γι’ αυτό κυρίως η ΕΠΟ, καθώς είναι η διοργανώτρια αρχή και έχει όλα τα κομμάτια της ευθύνης. Οι ομάδες είχαν μια ξεκάθαρη στάση από την αρχή. Ο Άρης δεν κατέβαινε Αθήνα να αγωνιστεί, ακόμη και αν του έφερναν εδώ το…Σαντιάγο Μπερναμπέου.

Ο Παναθηναϊκός προτιμούσε το ΟΑΚΑ ως την πιο ασφαλή λύση και με την άρνηση της Αστυνομίας να εγγυηθεί πως στο Βόλο θα γίνει τελικός χωρίς έκτροπα, η θέση του είχε την πιο λογική βάση.

Η Αστυνομία ως συνήθως, κάθεται στο τραπέζι με αρνητική διάθεση και χωρίς ρεαλιστικές ιδέες. Και τελικά όλο αυτό το γαϊτανάκι, που περνάει και από τον Αχιλλέα Μπέο, χωρίς να έχει λογική η διαδικασία, καταλήγει σε φιάσκο και με ζημιωμένους όλους τους εμπλεκόμενους φορείς.

Η χώρα μας έχει γίνει λούμπεν σε αυτά τα θέματα. Θα διοργανώσει με αυστηρά μέτρα ευρωπαϊκό τελικό, αλλά δεν αναλαμβάνει κανένας να διοργανώσει ελληνικό τελικό. Κάθε άλλη προσπάθεια σοβαρής κουβέντας, χάνει την ουσία της.

Το απόλυτο φιάσκο. Ας μην ήταν γιορτή, όπως συμβαίνει στο εξωτερικό, αλλά από τη γιορτή να φτάνουμε με μαθηματική ακρίβεια στην ξεφτίλα, πραγματικά έχουμε διανύσει τεράστια απόσταση.

Μονόδρομος η παραίτηση Μπαλτάκου

Καταρχάς, θα έπρεπε, έστω και για τα μάτια του κόσμου, αν όχι για λόγους ευθιξίας, να έχει ήδη παραιτηθεί ο Τάκης Μπαλτάκος. Ένας σοβαρός νομικός με θητεία σε καίρια πόστα σε μπάσκετ και ποδόσφαιρο, με εμπειρία και μην έχοντας να χάσει τίποτα, καθώς δεν θα διεκδικήσει ανανέωση της θητείας του το καλοκαίρι, όφειλε να αναλάβει την κύρια ευθύνη του Βατερλό και να πάει σπίτι του.

Τελικός χωρίς κόσμο; Ξανά; Και δεν φταίει η ΕΠΟ; Ποιος φταίει δηλαδή; Η ΟΥΕΦΑ; Μα αυτή μία χαρά τελικό με πολύ κόσμο θα διοργανώσει στη χώρα μας. Στις 29 Μαΐου στην Νέα Φιλαδέλφεια. Ντροπή κύριοι.

Η Αστυνομία δεν είμαι βέβαιος πως κάνει σωστά τη δουλειά της, στο συγκεκριμένο θέμα. Αρνητική από την πρώτη μέρα, καμία πρόταση για παιχνίδι με θεατές, καμία ανάληψη ευθύνης σε όσα της αναλογούν. Ωστόσο ήταν ξεκάθαρη σε κάτι: Τελικός με ασφάλεια στο Βόλο δεν μπορεί να διεξαχθεί.

Η στενόμυαλη στάση του Καρυπίδη

Όλο αυτό θα είχε αποφευχθεί σε απόλυτο βαθμό, αν η διοίκηση του Άρη και προσωπικά ο Θόδωρος Καρυπίδης, έκανε το σωστό και δεν στεκόταν σε μικροπολιτική και λαϊκιστική προσέγγιση για να ικανοποιήσει μία (άγνωστο πόσο μεγάλη) μερίδα τω οπαδών της ομάδας του. Η απόλυτα αρνητική θέση για το ΟΑΚΑ, το μόνο γήπεδο που Αστυνομία και ΕΠΟ έλεγαν με βεβαιότητα πως θα μπορούσε να φιλοξενήσει με ασφάλεια το μεγάλο ματς. Αν φυσικά έμπαιναν οι κάμερες ασφαλείας. Κάτι που θα γινόταν σε χρόνο ρεκόρ.

Χάθηκε μία μεγάλη ευκαιρία να δούμε τελικό με φιλάθλους και των δύο ομάδων, αν και ακόμη η χώρα μας δεν έχει φτάσει στο αυτονόητο σημείο να μπορούμε να έχουμε διχρωμία στις εξέδρες.

Ο Άρης θα κατέβαζε 20 χιλιάδες τρελαμένους για το τρόπαιο φιλάθλους, ο Παναθηναϊκός θα είχε τον δικό του κόσμο στο ΟΑΚΑ, το γήπεδο θα ήταν μοιρασμένο σωστά, η Αστυνομία θα είχε κάνει τη δουλειά της με τον ιδανικότερο τρόπο και η ΕΠΟ θα πανηγύριζε που κατάφερε επιτέλους να δούμε ένα κανονικό παιχνίδι στην Ελλάδα.

Το ακούω το επιχείρημα των οπαδών του Άρη, με μεγάλη προσοχή. «Δηλαδή γιατί να κάνουμε 500 χιλιόμετρα να κατέβουμε στην Αθήνα και να παίξουμε στην…έδρα του Παναθηναϊκού»; Το ακούω ναι.

Τώρα που δεν θα πάνε πουθενά και θα το δουν από το σπίτι τους, είναι καλύτερα; Μάλλον όχι.

Ο μεγάλος χαμένος

Στο Πανθεσσαλικό δεν είναι μόνο οι κάμερες το πρόβλημα. Είναι και η πεζογέφυρα εντός του Σταδίου, με την προβληματική, κατά την Αστυνομία, φύλαξη της. Θυμίζω το 2017 εκεί έγιναν τα πιο θλιβερά επεισόδια εντός γηπέδου, που είδαμε τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα. ΑΕΚ-ΠΑΟΚ ο τελικός της ντροπής.

Μία αδύναμη ΕΠΟ και ένα κόλλημα του Άρη, έφερε την σημερινή κατάσταση. 30-40 προσκλήσεις ο καθένας, αγώνας χωρίς δυναμική και…ας νικήσει ο καλύτερος. Μόνο που ήδη υπάρχει χαμένος. Το ελληνικό ποδόσφαιρο.