Bloggers

Η Ελλάδα να κάνει το παιχνίδι της

26.03.24 | 08:19

Μπορεί μια ομάδα που έχασε μέσα στο γήπεδό της με 7-1 από την Ισπανία, να μας πετάξει έξω από τα τελικά του Euro, μόνο και μόνο επειδή μας υποδέχεται στη δική της έδρα; Θεωρητικά όχι, αλλά καλό είναι να μην αφήσουμε την τύχη του αγώνα στους αντιπάλους μας. Να την ορίσουμε εμείς.

Τρία χρόνια Βίλι Σανιόλ

Το ότι ένας πρώην παίκτης παγκόσμιας κλάσης και διεθνής με τη Γαλλία, ο Βίλι Σανιόλ, κλείνει μια τριετία στον πάγκο μιας ουσιαστικά ασήμαντης ποδοσφαιρικής δύναμης όπως η Γεωργία, είναι ένα από τα παράδοξα του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου.

Αλλά μετά την ποδοσφαιρική του καριέρα με Μονακό, Σεντ Ετιέν και Μπάγερν, ο νυν προπονητής των Γεωργιανών δούλεψε για έξι χρόνια ως κόουτς σε συλλογικό επίπεδο, άλλοτε μόνο ως βοηθός -του Αντσελόνι στην αγαπημένη του Μπάγερν κι αυτό για μικρό διάστημα- και άλλοτε ως πρώτος προπονητής στη Μπορντό όπου όμως δεν είχε μεγάλη διάρκεια στον πάγκο. Αυτό τον οδήγησε, τον Φεβρουάριο του 2021 να αποδεχθεί την πρόταση να αναλάβει την Εθνική Γεωργίας, που έχει ελάχιστες περγαμηνές στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο και να βάλει τις γνώσεις του σε μια νέα πρόκληση, με μια ομάδα που δεν φημίζεται για το τεχνικό της ποδόσφαιρο, αλλά κυρίως για το σκληροτράχηλο παιχνίδι της. Καθιέρωσε την τριάδα στην άμυνα, έχασε από την Εθνική μας με 2-0 μέσα στην Τιφλίδα στα προκριματικά του Μουντιάλ τον Οκτώβριο του 2022 και έφερε ισοπαλία στην Τούμπα με 1-1 απέναντι στους διεθνείς μας.

Τον περασμένο Σεπτέμβριο, η ομάδα του απέναντι στην επιβλητική Ισπανία είχε συνολικά μόλις 28% κατοχή στο ματς και δέχθηκε επτά γκολ από τους Ισπανούς σε ένα ματς που προσγείωσε απότομα την γεωργιανή ποδοσφαιρική κοινότητα, που τώρα λαχταράει να ζήσει μια πρόκριση σε μεγάλη ποδοσφαιρική διοργάνωση, μπροστά σε 54.000 θεατές. Τι έδειξε η ομάδα του Σανιόλ στο 2-0 απέναντι στο Λουξεμβούργο; Ελάχιστα πράγματα. Ίσως και με βαριά πόδια, οι Γεωργιανοί απελευθερώθηκαν μόνο όταν το Λουξεμβούργο έμεινε με δέκα παίκτες από το 56^ο λεπτό.

Διαφορά κλάσης με την Ελλάδα

Είναι «ύπουλος» ο τελικός για την πρόκριση απόψε στην Τιφλίδα; Είναι, ναι. Γιατί η Γεωργία έχει τη δίψα και την έδρα και θα είναι λάθος, η -καταφανώς καλύτερη- Εθνική μας να την υποτιμήσει. Η διαφορά κλάσης είναι εμφανής, όχι μόνο γιατί η Ελλάδα έβαλε 5 γκολ στο Καζακστάν και δεν έχει χάσει ποτέ σε εννιά ματς από τους Γεωργιανούς (επτά νίκες μας και δύο ισοπαλίες ο απολογισμός) αλλά και γιατί ζουν το όνειρο στη Γεωργία να κάνουν την υπέρβαση και γιατί τους έχει ανεβάσει τον ποδοσφαιρικό εγωισμό το ότι διαθέτουν το αστέρι της Νάπολι, Χβίτσα Κβαρατσκέλια. Αλλά φτάνουν αυτά; Η Ελλάδα με καλή ψυχολογία και 4-3-3, με καλύτερους παίκτες από τη Γεωργία, δεν πρέπει να πέσει στην παγίδα να αφήσει την πρωτοβουλία του παιχνιδιού στους γηπεδούχους.

Το παιχνίδι πρέπει να το κάνει η Ελλάδα και όχι οι αντίπαλοί της. Για έναν επιπλέον λόγο, που φάνηκε στο αγχώδες ματς των αντιπάλων μας με το Λουξεμβούργο, ότι η Γεωργία είναι μια άτεχνη, σκληρή ομάδα με παίκτες επιρρεπείς στις κάρτες -καθόλου απίθανο με τον τρόπο που μπορούμε να παίξουμε, η ομάδα του Σανιόλ να φορτωθεί με κάρτες και να έχει αποβολή. Με το ανυπόληπτο Λουξεμβούργο οι Γεωργιανοί έμπλεκαν συνέχεια σε καυγάδες, έπαιζαν σκληρά και εριστικά και διακινδύνευαν την αριθμητική τους ισορροπία. Θα είναι επιτυχία για την Εθνική μας να πετύχει γρήγορο γκολ ή να πάρει στη διάρκεια του ματς αποβολή από τους αντιπάλους μας. Αν εμείς παίξουμε το παιχνίδι μας και δεν δώσουμε την ικανοποίηση στους Γεωργιανούς να «υποδύονται» ψυχολογικά τους γηπεδούχους άρα και εξ ορισμού προνομιούχους, πολύ γρήγορα το «προνόμιο» αυτό της έδρας θα γίνει καπνός.

Η Ελλάδα έχει την ποιότητα και την τακτική να πάρει διπλό και να προκριθεί στο Euro. Δεν είμαστε Ισπανοί να ρίξουμε επτά, αλλά δεν είμαστε και παρακατιανοί της Ευρώπης, να την πατήσουμε σαν πρωτάρηδες με τους μέτριους παίκτες του Σανιόλ. Ένας Κβαρατσέλια δεν είναι μια ομάδα μόνος του. Έλεος.