Διεθνή

Γεωργία: Σκληροί, γρήγοροι, τακτικά συνεπείς αλλά όχι «ομάδα»

22.03.24 | 17:10

Η Γεωργία κέρδισε με… χιτσκοκικό τρόπο το Λουξεμβούργο με 2-0 κι έτσι θα είναι η αντίπαλος της Ελλάδας για τον τελικό των play-offs του Nations League.

Μια φάση στο 52^ο λεπτό του αγώνα, έκρινε στην ουσία ολόκληρο το παιχνίδι. Με το σκορ στο 1-0, το Λουξεμβούργο ισοφάρισε, ωστόσο ο διαιτητής γύρισε το ματς πίσω, έδωσε κόκκινη κάρτα στους φιλοξενούμενους, ακυρώνοντας το γκολ τους και λίγο αργότερα διαμορφώθηκε το τελικό 2-0.

Έτσι, η Γεωργία προκρίθηκε πανηγυρικά και την Τρίτη θα υποδεχθεί την Ελλάδα στην Τιφλίδα για έναν αγώνα do or die. Ο νικητής πάει στη Γερμανία, ο ηττημένος σπίτι του.

Με σκληράδα και ταχύτητα, λύγισαν την άπειρη ομάδα του Λουξεμβούργου

Οι Γεωργιανοί δεν είχαν ετοιμάσει κάτι… σπέσιαλ για το Λουξεμβούργο.  Μπορεί οι φιλοξενούμενοι να προέρχονταν από περίοδο καλής φόρμας (5 νίκες σε 8 ματς) αλλά οι γηπεδούχοι έμοιαζαν πιο έτοιμοι διανοητικά και σίγουρα καλύτεροι ποιοτικά.

Το πλάνο της ομάδας του Γουίλι Σανιόλ ήταν απλό. Σκληράδα στις μονομαχίες για να κερδίζονται όλα οι λεπτομέρειες και ταχύτητα. Η Γεωργία δεν πέρασε πολύ χρόνο στην κατοχή της μπάλας, τουλάχιστον όχι σε σημείο που να απειλεί. Αντιθέτως, με κάθε κλέψιμο ή με κάθε αμυντική ολιγωρία των αντιπάλων τους, οι γηπεδούχοι έτρεχαν γρήγορα το γήπεδο.

Έτσι έφτασαν, σε ένα δοκάρι, ένα ακυρωθέν γκολ κι ένα γκολ στο 40’ με τον Ζιβζιβάτζε.

Στο δεύτερο ημίχρονο, η ομάδα του Λουκ Χολτζ μπήκε με άλλο αέρα. Άρχισε να πιέζει πιο αποτελεσματικά και να επιτίθεται είτε από τα πλάγια, είτε χτυπώντας στην πλάτη της άμυνας των Γεωργιανών με τους ταχύτατους Ροντρίγκες και Μπόρζες. Απείλησαν στο 51’ και σκόραραν στο 53’ σε φάση καρμπόν. Πλαγιοκόπηση και cutback.

Σε αυτό το κομμάτι του παιχνιδιού και λόγω 3-5-2, οι Γεωργιανοί παρουσιάζουν μια αδυναμία, κάτι που σίγουρα θα κινήσει το ενδιαφέρον του Πογέτ.

Ωστόσο, η διαιτητική ομάδα είχε άλλη άποψη κι έτσι το 1-1, έγινε 1-0 και κόκκινη για το Λουξεμβούργο. Εκεί, όλοι περίμεναν πως ο Χολτζ θα προχωρήσει σε κάποια αλλαγή, αλλά αυτό δεν έγινε αφήνοντας για κάμποση ώρα εκτεθειμένη την άμυνά του (έκανε την πρώτη μη αναγκαστική αλλαγή του, 20 λεπτά μετά!). Οι γηπεδούχοι το εκμεταλλεύτηκαν και στην πρώτη επιθετική τους μετάβαση βρήκαν το 2-0 και πάλι με τον Ζιβζιβάτζε.

Από εκεί και μετά το ματς έσβησε, οι γηπεδούχοι έκαναν διαχείριση και ο Κβαρατσχέλια από τις εξέδρες (λόγω τιμωρίας), απολάμβανε την πρόκριση της ομάδας του.

Το 3-5-2 του Σανιόλ και το… κάστρο της Τιφλίδας

Ο Γουίλι Σανιόλ βρίσκεται στο τιμόνι της ομάδας από τον Φεβρουάριο του 2021 και με εξαίρεση τα πρώτα 4-5 παιχνίδια, η διάταξη που προτιμά είναι αυτή με την τριάδα των κεντρικών αμυντικών. Το 3-4-3, έχει γίνει 3-5-2 το τελευταίο διάστημα, ο Κβαρατσχέλια έχει μετατοπιστεί από έξω αριστερά, μπροστά κι ίσως έτσι αγωνιστεί και εναντίον της Ελλάδας.

Στο σύστημα φυσικά ξεχωρίζουν οι δύο βασικοί επιθετικοί. Ο Κβίτσα Κβαρατσχέλια που δεν χρειάζεται συστάσεις και ο Τζορτζ Μικαουτάτζε. Παίκτης με εννιά διεθνή γκολ και μεταγραφή 16 εκατομμυρίων ευρώ το καλοκαίρι από τη Μετζ στον Άγιαξ. Μπορεί στον «Αίαντα» να μην στέριωσε, η επιστροφή του όμως στη Μετζ με δανεισμό είναι αναζωογονητική, έχοντας πετύχει 5 γκολ σε 12 ματς.

Μαζί με τον «Κβαραντόντα» έχουν 24 γκολ με την Εθνική Γεωργίας και σίγουρα θα είναι αυτοί που θα βάλουν δύσκολα στην ελληνική άμυνα.

Από εκεί και μετά ξεχωρίζει ο Γκιόργκι Μαμαρντασβίλι. Ο 23χρονος πορτιέρε είναι ήδη βασικός κίπερ της Βαλένθια και αποτελεί το δεύτερο ακριβότερο παίκτη του ρόστερ με 35 εκατομμύρια ευρώ. Στη Λα Λίγκα, είναι 5^ος όσον αφορά τις επιτυχημένες εξόδους, 9^ος στις αποκρούσεις (μεταξύ τερματοφυλάκων που έχουν τουλάχιστον 20 ματς) ενώ τα 1.02 γκολ που δέχεται ανά ματς, τον τοποθετούν 5^ο στη σχετική λίστα.

Κατά τα άλλα, οι υπόλοιποι ποδοσφαιριστές δεν ξεχειλίζουν ποιότητας αλλά όλοι είναι τακτικά συνεπείς, γρήγοροι και πάνω από όλα σκληροί. Αν η Ελλάδα καταφέρει και βγει κερδισμένη στις περισσότερες μονομαχίες με τους Γεωργιανούς, τότε θα έχει αρκετές ελπίδες.

Κάτι που αξίζει να σημειωθεί, είναι το θετικό εντός έδρας σερί που διατηρούν οι Γεωργιανοί. Στα τελευταία εννιά ματς στην Τιφλίδα, μετρούν μόλις μία ήττα κι αυτή από την Ισπανία με το εντυπωσιακό 7-1. Πέραν αυτής της ήττας, η τελευταία φορά που έχασαν στην έδρα τους ήταν τον Οκτώβριο του 2021 από την Ελλάδα για τα προκριματικά του Μουντιάλ. Τότε, με γκολ πέναλτι του Μπακασέτα στο 90’ κι ακόμα ένα τέρμα του Πέλκα στο 90+5’, η Εθνική μας ομάδα πέρασε νικηφόρα με 2-0 από την έδρα των Γεωργιανών. Νίκη που μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως οδηγός ενόψει του ματς της Τρίτης αν κι από τότε έχουν αλλάξει πολλά.

Καλή αλλά όχι «ομάδα» ελέω Κβαρατσχέλια

Έχοντας στην ομάδα σου έναν παίκτη με τόσο σημαντική οικονομική και ποιοτική διαφορά σε σχέση με τους υπόλοιπους, μπορεί να σου προσφέρει πολλά θετικά αλλά και κάμποσα αρνητικά. Ο Κβαρατσχέλια είναι αναμφίβολα ο αστέρας της Γεωργίας κι ο παίκτης που έχει γίνει θεός μετά το… θεό στη Νάπολι ύστερα από την κατάκτηση του Σκουντέτο 33 χρόνια μετά την τελευταία φορά.

Όπως με τη Νάπολι έτσι και με την Εθνική του ομάδα, ο «Κβαραντόνα» ξεχωρίζει. Με 15 γκολ είναι ήδη τρίτος σκόρερ στην ιστορία της χώρας και θέλει τρία για να περάσει το δεύτερο Τιμούρ Κετσμπάια και δέκα για να πατήσει κορυφή, η οποία τώρα ανήκει στον Σότα Αρβελάτζε.

Η επίδραση του 23χρονου εξτρέμ φαίνεται από το γεγονός πως έχει σκοράρει 4 τέρματα στα 3 τελευταία επίσημα ματς της ομάδας του (που μεταφέρθηκε στη θέση του φορ) και συνολικά, όλοι οι συμπαίκτες του ψάχνουν εκείνον. Αυτό είναι κάτι που αρχικά μπορεί να προβλεφθεί αλλά καθόλου εύκολο να αποτραπεί, καθώς ο Κβαρατσχέλια είναι πράγματι ένας πολύ προικισμένος ποδοσφαιρικά παίκτης.

Το συμπέρασμα είναι πως μια ομάδα όπως η Γεωργία, με έναν τέτοιο παίκτη δεν μπορεί ποτέ να αποτελέσει… ομάδα. Ναι μεν παίζουν για τη χώρα τους, ναι μεν παίζουν για την πιο ιστορική στιγμή τους και την παρθενική τους πρόκριση σε μεγάλη διοργάνωση, αλλά στα δύσκολα ο Κβαρατσχέλια θα κληθεί να σηκώσει το βάρος κι αν δεν το κάνει, δεν θα μπορέσει κανένας τους να το κάνει.

Στον αντίποδα, η Ελλάδα είναι ακριβώς το αντίθετο. Είναι μια ομάδα με όλη τη σημασία της λέξης. Ένα σύνολο ενωμένο που έχει ένα κοινό στόχο. Την πρόκριση στα τελικά του Euro 2024 κι όχι την ατομική διαφορά. Αν οι διεθνείς δείξουν το πρόσωπο που είδαμε το βράδυ της Πέμπτης, τότε η Γερμανία, θα βρεθεί ακόμα πιο κοντά.