Νόρντιν Άμραμπατ ΑΕΚ Φωτογραφία: Intime

Bloggers

Πότε θα χορτάσεις ρε Άμραμπατ;

22.04.24 | 19:31

Γράφει: Μαρία Ζαφειράτου

Αυτό που έδειξε χθες βράδυ (21/4) στο «Κλεάνθης Βικελίδης» -και για το οποίο πρέπει να θαυμάζεται και να αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση- ο Νορντίν Αμραμπατ, δεν είναι η ακόμα μια φορά εξωφρενική απόδοσή του.

Δεν είναι η άξια προς επιστημονική μελέτη αντοχή του. Δεν είναι τα ατελείωτα τρεξίματά του. Δεν είναι το απύθμενο πείσμα του να βρεθεί τρόπος, ώστε η μπάλα να καταλήξει στα δίχτυα του -Παναγία μου ένας – Χουτεσιώτη(ς).

Ή μάλλον, για να το θέσω πιο σωστά, ήταν όλα αυτά, ακόμα περισσότερα, αλλά κυρίως ένα και πιο σημαντικό.

Ότι στα 37 του παίζει σαν 20’αρης. Και δεν εννοώ τη φυσική, αλλά την πνευματική του κατάσταση. Ένας παίκτης που κουβαλάει ουκ ολίγα ποδοσφαιρικά γαλόνια στους ώμους του, έχοντας περάσει από τα αγγλικά και τα ισπανικά γήπεδα, θα έλεγε κανείς πως στη δύση (;) της καριέρας του δεν έχει να αποδείξει τίποτα και σε κανέναν για την επαγγελματική αξία του. Και τα μισά -που λέει ο λόγος- να έκανε, πάλι πολλά θα ήταν, πάλι τα λεφτά του θα τα είχε δικαιολογήσει και πάλι καταευχαριστημένοι θα ήταν στην ΑΕΚ.

Όμως, σε κάθε ματς της Ένωσης ο «Άμρα» μπαίνει στον αγωνιστικό χώρο κι έχουμε την αίσθηση ότι μάλλον τις προηγούμενες ημέρες τον είχαν στα Σπάτα κλειδωμένο σε ανήλιαγο κλουβί μόνο με μια χαραμάδα ανοιχτή να βλέπει τους συμπαίκτες του να κάνουν προπόνηση.

Γιατί αυτός ο τύπος φαίνεται ότι όχι μόνο χαίρεται να παίζει μπάλα, αλλά και ότι δεν ευχαριστιέται με τίποτα λιγότερο από το απόλυτο: «αν δεν κατακτήσουμε το πρωτάθλημα, η χρονιά θα είναι σκ@τ@», δήλωσε μετά την αναμέτρηση με τον Άρη.

Για τον Μαροκινό δηλαδή, μια χρονιά που μπήκε στα γήπεδα ως νταμπλούχος, σε ένα πρωτάθλημα άκρως ανταγωνιστικό -δεν είναι ότι παίζεις μόνος σου κι έρχεσαι δεύτερος -, όπου στα ντέρμπι με Παναθηναϊκό, Ολυμπιακό και ΠΑΟΚ ΟΛΑ τα αποτελέσματα είναι πιθανά, η δεύτερη θέση είναι αποτυχία.

Και σίγουρα δεν είναι μια δήλωση που την έκανε για «δημόσιες σχέσεις και υπηρεσίες», για να καλοπιάσει την διοίκηση ώστε να του ανανεώσει το συμβόλαιο, ή να το παίξει φουλ ΑΕΚάρα. Δεν έχει ανάγκη κάτι τέτοιο. Εδώ ο ίδιος δεν έχει αποφασίσει καλά καλά ακόμα τί θα κάνει την επόμενη χρονιά.

Απλώς η «πείνα» του δεν σβήνει με τίποτα. Όσα χιλιόμετρα και να τρώει στο χορτάρι.