Η περίπτωση του Κωνσταντέλια δεν πρέπει να αντιμετωπιστεί ως ένα μεμονωμένο γεγονός το φετινό καλοκαίρι στον ΠΑΟΚ.
Ως μία ξεχωριστή, ιδιαίτερη υπόθεση που είχε τα πάνω και τα κάτω της, τις ανατροπές της και τελικά… αίσιο φινάλε. Έρχεται ως «κερασάκι σε μία άνοστη τούρτα» που φτιάχνεται από τις αρχές του Ιουνίου, με το σίριαλ παραμονής ή όχι του Λουτσέσκου, τους καβγάδες με τον Ιβάν Σαββίδη, τα δημοσιεύματα για προτάσεις από Ελλάδα και εξωτερικό.
Και φυσικά με κορυφαίο «υλικό» σε αυτήν την τούρτα, το άγαρμπο μεν, δυναμικό δε, μπάσιμο του Τέλη Μυστακίδη για την κατασκευή του νέου γηπέδου της Τούμπας. Και με σαφείς ενδείξεις πως δεν θέλει να πάρει μόνο το γήπεδο, αλλά και τον…υπόλοιπο ΠΑΟΚ.
Επίδειξη δύναμης του Ιβάν με κίνηση ματ να φάνε τον τότε Πρόεδρο του Ερασιτέχνη και κάποιες κινήσεις μετά από καιρό, ότι «δήθεν» προχωράει το γηπεδικό.
Αποχώρηση μετά το πρωτάθλημα του 2024 του Μάκη Γκαγκάτση, έφυγε προ ημερών και ο Κυριάκος Κυριάκος.
Όλα αυτά αν συνέβαιναν σε 4-5 χρόνια θα λέγαμε «πολλά είναι ρε παιδιά, ηρεμήστε». Και όμως έχουν συμβεί μέσα σε μισό καλοκαίρι (με εξαίρεση την αποχώρηση Γκαγκάτση).
Το σόου, το φιάσκο, ο θρίαμβος, οι παλλινωδίες, στο θέμα Κωνσταντέλια (βάλτε όποια λέξη θέλετε, ανάλογα πως βλέπετε τα πράγματα) φανερώνει ξεκάθαρα ένα πράγμα. Στον ΠΑΟΚ έχει χαθεί ο έλεγχος.
Ή τον πουλάς τον παίκτη ή δεν τον πουλάς. Συμφώνησε η Στουτγκάρδη με τον Ντέλια, συμφώνησε η Στουτγκάρδη με τον ΠΑΟΚ και τελικά, λόγω των έντονων αντιδράσεων (ο Ιβάν άλλαξε γνώμη και κρατάει τον παίκτη στη Θεσσαλονίκη με νέο συμβόλαιο.)
Και το έκανε με όρους σόου, όπως έτσι σκέφτηκε να πάει στην Τούμπα, να μιλήσει στην ομάδα. Με ελικόπτερο. Ο Ιβάν Σαββίδης είναι ένα πρόσωπο μύθος για τον ΠΑΟΚ. Πρέπει να του κάνουν, εν ζωή, άγαλμα έξω από τη θύρα των επισήμων στο γήπεδο, έστω στο νέο γήπεδο αν κατασκευαστεί.
Πήρε τον ΠΑΟΚ από δύσκολη περίοδο, και τον οδήγησε σε τίτλους, καταξίωση και όλα όσα γνωρίζουμε. Σήμερα όμως αν δεν βλέπει ο ίδιος τι μπάχαλο έχει δημιουργηθεί στην ομάδα που αγαπάει και χρηματοδοτεί, καλό θα ήταν να του το πει κάποιος.
Προσωπικά ποτέ δεν στεκόμαστε σε επιτυχίες ή αποτυχίες για να κρίνουμε μία διοίκηση. Πιο πολύ μας ενδιαφέρει ο τρόπος που λειτουργεί, που δουλεύει την καθημερινότητα. Γιατί από εκεί, από το day to day, ξεκινάνε όλα.
Ο ΠΑΟΚ χρειάζεται στελέχη και περισσότερο έχει ανάγκη από στελέχη που θα λένε στον Σαββίδη τι ακριβώς σημαίνει η κάθε απόφαση, για να μην φτάνει συνεχώς τελευταίος και καταϊδρωμένος, σε δικά του θέματα.
Στο καυτό θέμα του Κωνσταντέλια τώρα. Υπάρχουν πολλοί που πιστεύουν πως αν δεν ήταν τόσο θερμό το φετινό καλοκαίρι με την δυναμική εμφάνιση του Μυστακίδη, ο Ιβάν θα το σκεφτόταν τόσο πολύ;
Νομίζω θα είχε πουληθεί ήδη ο χαρισματικός 22χρονος παίκτης ή έστω θα ήταν πιο νορμάλ όλα τα βήματα αυτής της υπόθεσης. Ακόμη και σήμερα, δεν παίρνει κανείς όρκο πως αυτό ήταν το τελευταίο επεισόδιο στο σίριαλ Στουτγκάρδης-Ντέλια. Προφανώς γιατί δεν σε πείθει ο ΠΑΟΚ ότι λειτουργεί σωστά, με αρχή-μέση-τέλος.
Και αν εμείς είμαστε μακριά, στην Αθήνα και δεν αντιλαμβανόμαστε με ακρίβεια το τι γίνεται στη Θεσσαλονίκη, ας δουν οι ιθύνοντες τις αντιδράσεις του κόσμου του ΠΑΟΚ. Παντού.
Και ίσως αντιληφθούν τι συμβαίνει. Γιατί μπορεί ο Μυστακίδης να είναι η «απειλή», όμως το πραγματικό πρόβλημα είναι εντός των τειχών.
