Ολυμπιακός

Τακτική ανάλυση: Ο νόμος του Ελ Κααμπί έστειλε τον Ολυμπιακό στον τελικό του Conference League

10.05.24 | 13:00

Ο Ολυμπιακός ήταν ανώτερος και στη ρεβάνς του «Γ. Καραϊσκάκης», κέρδισε ξανά την Άστον Βίλα, αυτή τη φορά με το… καθαρό 2-0 και με μεγάλο πρωταγωνιστή τον Ελ Κααμπί που πέτυχε και τα δύο γκολ των Πειραιωτών, οι «ερυθρόλευκοι» προκρίθηκαν πανηγυρικά στον πρώτο ευρωπαϊκό τελικό της ιστορίας τους.

Powered by Opta.

Οι Άγγλοι λένε πως η πιο κυριαρχική νίκη στο ποδόσφαιρο, δεν είναι ένα σκορ όπως το 4-2 του πρώτου αγώνα στο Μπέρμιγχαμ μεταξύ των δύο ομάδων. Η πιο κυριαρχική και «καθαρή» νίκη είναι το 2-0, με ένα γκολ σε κάθε ημίχρονο. Με τον «μάγο» Μεντιλίμπαρ, τον «φονιά» Ελ Κααμπί, τον «κέρβερο» Τζολάκη και τους υπόλοιπους άξιους υποστηρικτές, ο Ολυμπιακός άφησε με αυτό τον… αγγλικό τρόπο εκτός συνέχειας την 4^η στην Πρέμιερ Λιγκ Άστον Βίλα του Ουνάι Έμερι των 5 τελικών Europa League και των 4^ων κατακτήσεων και προκρίθηκε στον τελικό του Conference League .

Διαφορετική διάταξη από τον Ουνάι Έμερι, ίδια όμως εικόνα με το πρώτο ματς

Ο Ουνάι Έμερι παρέταξε την ομάδα του με διαφορετικό τρόπο σε σχέση με το ματς της Αγγλίας. Οι τραυματισμοί κυρίως των Τίλεμανς και Ρότζερς ανάγκασαν τον Ισπανό να πάει σε μια διάταξη που έμοιαζε με 3-4-2-1 σε φάση επίθεσης και 5-4-1 σε φάση άμυνας. Ο Κόνσα έγινε δεξί στόπερ, ο Κας δεξιός wingback την ίδια στιγμή που Μπέιλι και Ντιαμπί δεν έπαιζαν στη γραμμή αλλά κινούνταν σε πιο κεντρικούς διαδρόμους.

Επίσης, είχαμε την επιστροφή των Τόρες και Κάρλος στην άμυνα των «villagers», με τον Λανγκλέ να μένει στον πάγκο και φυσικά τον Εμιλιάνο Μαρτίνες αντί του Όλσεν.

Από την άλλη, ο Χοσέ Λουίς Μεντιλίμπαρ προέβη σε μια μονάχα αναγκαστική αλλαγή. Ο Ορτέγκα δεν ξεπέρασε τον τραυματισμό του, ο Ρίτσαρντς αντιμετώπιζε επίσης θέμα τραυματισμού κι έτσι ο Κίνι πήρε τη θέση του αριστερού μπακ, όντας η μόνη αλλαγή σε σχέση με το πρώτο ματς.

Στην ουσία όμως, η εικόνα του αγώνα δεν είχε διαφορές. Η Άστον Βίλα ήταν αυτή που είχε αναλάβει την κατοχή της μπάλας, η οποία στο πρώτο ημίχρονο έφτασε μέχρι και το 83% υπέρ της και ο Ολυμπιακός με άμυνα που θύμιζε… μπασκετικό Ολυμπιακό του Μπαρτζώκα, προσπαθούσε να ρίξει το ματς για «ύπνο».

Η αλλαγή διάταξης, δήλωσε και τις προθέσεις του Έμερι να φορτώσει τον άξονα με παίκτες για να σπάσει πιο εύκολα το mid block των γηπεδούχων. Εν μέρει το κατάφερε, καθώς σε σχέση με το πρώτο ματς, η Βίλα διατηρούσε περισσότερη ώρα την κατοχή στο επιθετικό της τρίτο αντί για το μεσαίο. Όμως και σε low block, η ομάδα του Μεντιλίμπαρ ήταν αλάνθαστη. Για να είμαι ειλικρινής, δεν σημείωσα ούτε μια καλή ευκαιρία των Άγγλων που να δημιουργήθηκε από οργανωμένη επίθεση. Οι τοποθετήσεις, η προσήλωση και η σιγουριά των παικτών του Ολυμπιακού ήταν παροιμιώδης.

Το τρικ του τετράκις πρωταθλητή Ευρώπης με τις Σεβίλλη και Βιγιαρεάλ, ήταν να τοποθετήσει τους Μπέιλι και Ντιαμπί στα μεσοδιαστήματα του Ολυμπιακού. Δηλαδή στην πλάτη των κεντρικών μέσων και μπροστά από τους «ερυθρόλευκους» αμυντικούς.

Η μπάλα μέσω κάθετων πασών πήγε αρκετές φορές εκεί στο πρώτο ημίχρονο αλλά οι γραμμές των γηπεδούχων ήταν τόσο κοντά και τόσο προετοιμασμένες για αυτή τη συνθήκη που το μόνο που κατάφερνε η Βίλα, ήταν να ρίχνει ακόμα πιο πίσω το block του Ολυμπιακού κερδίζοντας κάποια μέτρα.

Η γρήγορη μετάβαση του Ολυμπιακού και η ακίνδυνη Άστον Βίλα

Όπως είχαμε πει και στην τελευταία ανάλυση, η Άστον Βίλα είναι μια ομάδα που σκοράρει φέτος αρκετά στις αρχές των ημιχρόνων της. Είτε μιλάμε για το πρώτο, είτε για το δεύτερο. Αυτό φοβόταν στη θεωρία και ο Ολυμπιακός χθες. Ήθελε να αποφύγει το «πάγωμα» του γηπέδου και των οπαδών.

Όχι όμως μόνο κατάφερε να βγει αλώβητος στο πρώτο τέταρτο αλλά μπόρεσε να βρει και το γκολ, σε μια φάση κομμένη και ραμμένη από το playbook του Μεντιλίμπαρ. Φορτούνης, Ποντένσε, Κίνι και Ελ Κααμπί ολοκλήρωσαν με επιτυχία μια γρήγορη και εξαιρετική επιθετική μετάβαση.

Αρχικά, κλειδί στο 1-0 ήταν η πάσα του αρχηγού των Πειραιωτών, που έψαξε τον Ποντένσε για να πάει στο 1vs1 με τον «βαρύ» Κόνσα και δεν έδωσε την εύκολη πάσα στον Ροντινέι. Δεύτερη κίνηση κλειδί σε αυτή τη φάση είναι ο τρόπος που ξεμαρκάρκεται ο Ελ Κααμπί από τον Πάου Τόρες για να βρει ο Κίνι τη γωνία της πάσας και για να πάρει ο Μαροκινός τα απαραίτητα μέτρα από τον αντίπαλό του.

Η τοποθέτηση τόσο ψηλά της τελευταίας γραμμής άμυνας (στα 56 μέτρα αντί των 44 μέτρων του Ολυμπιακού), πλήγωσε στην ουσία την ομάδα του Έμερι που δεν έχει συνηθίσει να παίζει με αυτό τον τρόπο και ο συγχρονισμός της ήταν πολύ κάτω του μετρίου.

Η Άστον Βίλα αφού δεν… είδε προκοπή με το σετ παιχνίδι, προσπάθησε να πιέσει έντονα τις φορές που ο Ολυμπιακός ξεκινούσε τη δική του μετάβαση μετά από κλέψιμο. Οι Άγγλοι έψαχναν εκ νέου κλέψιμο και να πάνε σε άμεση μετάβαση οι ίδιοι για να πετύχουν σε ανισορροπία τους Πειραιώτες και στην πραγματικότητα μόνο έτσι κατάφεραν να δημιουργήσουν τον οποιοδήποτε κίνδυνο. Ωστόσο, η Βίλα είχε μονάχα 10 ανακτήσεις μπάλας στο επιθετικό τρίτο. Ο Ολυμπιακός χωρίς ιδιαίτερη πίεση σε αυτό το κομμάτι τελείωσε το ματς με 6.

Αναμφίβολα, τεράστιο ρόλο σε αυτό, έπαιξε από τη μία ο Τζον ΜακΓκίν κι από την άλλη ο συγκλονιστικός Βιθέντε Ιμπόρα. Ο Ισπανός χαφ έπαιξε 73’ και τελείωσε το ματς με 19/20 πάσες (95%), κάνοντας τις περισσότερος από πλευράς Πειραιωτών. Συνολικά στα δύο ματς με τη Βίλα έκανε 38/40 πάσες ενώ απώλεσε την κατοχή μονάχα 5 φορές(!!!). Τρεις στην Αγγλία και δύο χθες. Είχε επίσης 9/10 μονομαχίες, 2 αναχαιτίσεις, 3 επιτυχημένα τάκλιν, 6 ανακτήσεις μπάλας με τις 2 να είναι στο επιθετικό τρίτο ενώ δημιούργησε και μία ευκαιρία.

Η άμυνα για σεμινάριο του Ολυμπιακού και η Άστον Βίλα σε σύγχυση

Όλοι πίστευαν πως στο δεύτερο ημίχρονο η Άστον Βίλα θα μπει με το… μαχαίρι στα δόντια, έκαναν όμως λάθος. Οι Άγγλοι ήταν ακόμα πιο νωχελικοί και παθητικοί σε ό,τι κι αν έκαναν στον αγωνιστικό χώρο στο δεύτερο μέρος. Ο Έμερι έχει σημαντικό μερίδιο ευθύνης και στην πνευματική ετοιμότητα των παικτών του, όχι μόνο στο τακτικό κομμάτι καθώς εκεί μην γελιόμαστε, ο Χοσέ Λουίς Μεντιλίμπαρ τον κέρδισε κατά κράτος.

Οι «villagers» προσπάθησαν με τα… ίδια κόλπα να δημιουργήσουν κάτι χωρίς όμως επιτυχία, την ίδια στιγμή που ο Ολυμπιακός άρχισε να πιέζει όλο και πιο ψηλά, να κερδίζει μέτρα και να αναγκάζει τους παίκτες της Βίλα να κάνουν πολλά λάθη στο build up.

Για ακόμα μια φορά, οι «ερυθρόλευκοι» έλεγχαν το ματς χωρίς την κατοχή, κατεβάζοντας κατά πολύ το ρυθμό του αγώνα και μην επιτρέποντας σε κανένα σημείο, τη Βίλα να τρέξει το γήπεδο. Σε 180 λεπτά παιχνιδιού, οι Άγγλοι επιχείρησαν μία μονάχα αντεπίθεση, την ώρα που ο Ολυμπιακός έκανε 8 με τις 5 εξ αυτών να καταλήγουν σε τελική. Μοναδικά νούμερα.

Ο Έμερι προσπάθησε να αλλάξει τα πράγματα κοντά στη μία ώρα αγώνα. Πέρασε τον Ντουράν αντί του Ντιαμπί για να δώσει ύψος στην περιοχή και τον Ιροεγκμπούναμ αντί του Κάρλος κι έτσι η διάταξη άλλαξε σε 4-4-2. Βέβαια σε φάση επίθεσης, η Βίλα διατηρούσε ένα σχηματισμό που έμοιαζε σε 3-2-5, με τους Ντιν και Κας να παίρνουν όλο το πλάτος και το βάθος του γηπέδου. Μάταια όμως. Ο Ολυμπιακός ακόμα κι έτσι κρατούσε τους κινδύνους μακριά. Χαρακτηριστικά, τελείωσε το ματς με το PPDA να γράφει 21.2, το χειρότερο φέτος για τους «ερυθρόλευκους» ενώ το 26% της κατοχής, αποτελεί επίσης φετινό ρεκόρ.

Έχει σημασία να σημειωθεί και κάτι ακόμα. Πριν τα ημιτελικά, η Βίλα ήταν μία από τις καλύτερες ομάδες όσον αφορά την αποτελεσματικότητα σε αναλογία σουτ/γκολ. Τουτέστιν, έφταναν σε επίτευξη τέρματος χωρίς να χρειαστούν πολλές τελικές, καθώς οι ευκαιρίες που έφτιαχναν ήταν πολύ ποιοτικές. Μετά από αυτά τα δύο ματς όμως, την εικόνα της αποτελεσματικής ομάδας την έδωσε ο Ολυμπιακός.

Όπως και στο πρώτο παιχνίδι που οι «ερυθρόλευκοι» μετέτρεψαν τις καλές στιγμές τους σε γκολ έτσι και χθες. Ο Ολυμπιακός τελείωσε το ματς με 1.2 xG αντί του 1.15 της Βίλα με τη διαφορά πως η ομάδα του Μεντιλίμπαρ έκανε 9 σουτ με τα 5 στην εστία, ενώ είχε 5 σουτ εντός περιοχής και 10 θετικές ενέργειες στο αντίπαλο «κουτί». Στον αντίποδα, οι Άγγλοι έφτασαν σε αυτό το νούμερο μετά από 15 σουτ, εκ των οποίων τα 4 στην εστία, 8 σουτ ήρθαν από την περιοχή ενώ είχαν και 25 θετικές ενέργειες στο αντίπαλο «κουτί». Η αναλογία σουτ/γκολ στο πρώτο ματς ήταν 17% για τη Βίλα και 57% για τον Ολυμπιακό ενώ χθες… κουλούρι για τους Άγγλους και 25% για τους «ερυθρόλευκους».

Ο νόμος του Ελ Κααμπί, ο υπέροχος Τζολάκης και το πανέμορφο 2-0

Ό,τι και να κάνει ο προπονητής, όσο καλή άμυνα κι αν παίξει μια ομάδα για να πάρει μια τέτοια πρόκριση, πρέπει κάποιος να μπορεί να βάζει την μπάλα στα δίχτυα. Ο Αγιούμπ Ελ Κααμπί ήταν ο «δήμιος» της Βίλα που υπέβαλε το δικό του νόμο και έστειλε τον Ολυμπιακό στον τελικό του Conference League.

Ο Μαροκινός ήταν και χθες τρομερός αλλά τα συνολικά του νούμερα στα δύο ματς με τους «villagers» σε κάνουν να τρίβεις τα μάτια σου. Συνολικά είχε 5 γκολ με 2.39 xG, τη στιγμή που επιχείρησε μόλις 6 σουτ ενώ και τα 5 που έκανε προς την εστία κατέληξαν στα δίχτυα. Όλα αυτά τα έκανε έχοντας μόλις 7 επαφές στην αντίπαλη περιοχή ενώ κέρδισε 16 μονομαχίες και είχε και μία ανάκτηση μπάλας στο επιθετικό τρίτο.

Μίλα μου για αποτελεσματικότητα και… φονικό ένστικτο. Ο Ελ Κααμπί μετουσίωσε σε γκολ, το παραμικρό λάθος των αντίπαλων αμυντικών.

Αφού υπάρχει κάποιος να τα βάζει μπροστά, πρέπει να υπάρχει και κάποιος που… να τα πιάνει πίσω. Ο Κώστας Τζολάκης ήταν εντυπωσιακός χθες αλλά και συνολικά στα ημιτελικά. Σε αυτά τα δύο ματς είχε 10/28 μακρινές μεταβιβάσεις, 3/13 στο επιθετικό τρίτο, δέχθηκε 13 σουτ δεχόμενος μόλις δύο γκολ (1.57 xCG) ενώ είχε και 3 επεμβάσεις με αντανακλαστικά. Χαρακτηριστικό της τακτικής προσέγγισης του Ολυμπιακού πως ο Κρητικός πορτιέρε εκτέλεσε συνολικά 19 ελεύθερα, κανένα όμως με κοντινή πάσα.

Οι δύο τους συνεργάστηκαν χθες για να «καθαρίσει» την πρόκριση ο Ολυμπιακός. Ο Τζολάκης είδε την κακή τοποθέτηση των αντίπαλων αμυντικών, έκανε την μπαλιά και ο Ελ Κααμπί με μαεστρικό τρόπο την έβαλε μπροστά του και… εκτέλεσε τον Μαρτίνες για το 2-0, μετατρέποντας την πάσα σε ασίστ.

Γενικά, όσοι αγωνιστήκαν σε αυτά τα δύο ματς του Ολυμπιακού με την Άστον Βίλα ήταν εκπληκτικοί. Ο Ρέτσος υπενθύμισε την ποιότητα που έχει, ο Κάρμο απέδειξε το λόγο για τον οποίο αξίζει τόσα χρήματα, οι Έσε και Τσικίνιο έκοψαν μπάλες και έφτιαξαν κάμποσες ευκαιρίες, οι Ποντένσε και Φορτούνης επιβεβαίωσαν τη φήμη τους ενώ Ροντινέι, Ορτέγκα, Ρίτσαρντς, Όρτα, Μασούρας και Αποστολόπουλος έδωσαν όλοι τον καλύτερό τους εαυτό. Γεγονός σπάνιο αλλά και απαραίτητο σε αυτό το επίπεδο.