Γ' Εθνική

Ρότσα στο monobala: «Μένω στον Θεσπρωτό από άλλο πόστο – Όταν ήρθα δεν υπήρχε ούτε ένα δελτίο»

04.05.24 | 10:00

Τον απολογισμό της δύσκολης χρονιάς για τον Θεσπρωτό, που με νεανικό ρόστερ, ομάδα από το μηδέν το καλοκαίρι και χαμηλό μπάτζετ απέφυγε την τελευταία αγωνιστική τον δεύτερο σερί υποβιβασμό, έκανε στο monobala.gr ο Χουάν Ραμόν Ρότσα.

Ο καταξιωμένος τεχνικός της ομάδας της Ηγουμενίτσας, που πρόσφερε πολλά στο ελληνικό ποδόσφαιρο, ειδικά ως προπονητής και παίκτης στον Παναθηναϊκό, με τον οποίο συνδέθηκε διαχρονικά, αλλά και σε άλλες ομάδες, αναφέρθηκε στις συνθήκες που βίωσε στους Ηπειρώτες, τον ανταγωνισμό στο Β΄ όμιλο, την επόμενη μέρα, αλλά και την πρόθεση του ίδιου.

Ναι μεν να μείνει στους «κιτρινόμαυρους» ο Αργεντινός, που πλέον νιώθει Έλληνας από αρκετά χρόνια, αλλά εκτός απροόπτου ως τεχνικός διευθυντής, φέρνοντας μάλιστα ο ίδιος τον επόμενο προπονητή, που τον… χαρακτήρισε έκπληξη. Βεβαίως, δεν γινόταν να μην αναφερθεί και στο αγαπημένο του «τριφύλλι». Αναλυτικά οι τοποθετήσεις Ρότσα:

«Δεν υπήρχε ούτε δελτίο στις 20 Αυγούστου, όταν ήρθα Ηγουμενίτσα»

Για τη φετινή αγχωτική χρονιά στο Θεσπρωτό και τις δυσκολίες μέσα από τις οποίες πέρασε και «σμιλεύτηκε» ένα νεανικό ρόστερ, ειδικά στην εκκίνηση και το πρώτο μισό της σεζόν σε δυσμενείς συνθήκες: «Προερχόμασταν από μια χρονιά με μεγάλη πίκρα. Πέσαμε από τη Super League 2, χωρίς να ευθυνόμαστε τόσο εμείς για τον υποβιβασμό. Ήταν η μη τήρηση οικονομικών δεδομένων στην κατηγορία, παρότι υπήρξε συμφωνία της Super League 2 με τον κ. Αυγενάκη για χρηματοδότηση, από κέρδη και Betsson. Πήγαν περισσότερα χρήματα στη Super League 1 και δυστυχώς κάποιες ομάδες δε μπόρεσαν να ανταπεξέλθουν σε αυτά τα δεδομένα. Ήταν… ανάποδος σχεδιασμός εντέλει και χάσαμε την κατηγορία, κάτι που προκάλεσε μεγάλη στεναχώρια. Ο κ. Αραμπατζάκης, μπροστάρης στη διοίκηση και εμπνευστής της ιδέας στο Θεσπρωτό, είναι φίλος μου από την Ολλανδία.

Ήμουν στην Αργεντινή το καλοκαίρι και δε ξέραμε αν κατεβούμε ή όχι. Αποφασίσαμε ότι θα κατέβουμε στη Γ΄ Εθνική. Ήρθα στις 20 Αυγούστου στην Ηγουμενίτσα και δεν υπήρχε ούτε ένα δελτίο. Είχαν φύγει όλοι, ξεκίνησε η ομάδα κυριολεκτικά από το μηδέν. Μόνο ένα νεαρό παιδί ήρθε, τερματοφύλακας από τα Γιάννενα, ο Λαδιάς, που ήταν και πρόπερσι, αλλά σε δυο εβδομάδες έφυγε και αυτός. Είπα στους παίκτες οτι θα είναι δύσκολη χρονιά. Δεν είχαμε χρόνο προετοιμασίας. Από πλευράς ετοιμότητας και φυσικής κατάστασης αναγκαστικά αυτά θα ερχόταν στα επίσημα ματς.

Πληρώσαμε ακριβά τον πρώτο γύρο και ήμασταν πολύ χαμηλά. Έπρεπε να έχουμε πέντε παιδιά κάτω από 20 ετών στην 20άδα. Εμείς είχαμε διψήφιο νούμερο και τους περισσότερους στην ενδεκάδα σταθερά και μάλιστα αρκετά μικρότερους και από το όριο. Ήταν χρονιά που οι νέοι δούλεψαν και βελτιώθηκαν, ανέπτυξαν το ταλέντο τους και κάποιοι θα προχωρήσουν περισσότερο. Έχουμε τουλάχιστον έξι πολύ μικρούς αλλά πολύ καλούς παίκτες. Το μέτρο με το όριο ηλικίας μπορώ να πω ότι μας ωφέλησε. Ο μεγαλύτερος του ρόστερ ήταν ο Ζελέκου, στα 28».

Μπορεί να είναι εικόνα 7 άτομα, άτομα που παίζουν ποδόσφαιρο, άτομα που παίζουν αμερικανικό ποδόσφαιρο και κείμενο

«Πρωταθλητισμό στο β΄ γύρο – Θα ήταν καταστροφή το τοπικό»

Για τη μεταστροφή και τη μεγάλη αλλαγή στην ομάδα της Ηγουμενίτσας στο δεύτερο γύρο, που εντέλει έφερε την πολυπόθητη σωτηρία στο φινάλε: «Μετά, το χειμώνα, αποφάσισα να φρεσκάρω το ρόστερ, έφυγαν κάποιοι και ήρθαν άλλοι, σε θέσεις που θέλαμε και με βάση τις δυνατότητές μας. Ουσιαστικά κάναμε πρωταθλητισμό στο β΄ γύρο». Είναι πολύ ευχάριστη κατάσταση, σε πολύ δύσκολη χρονιά. Αν δεν έμενε η ομάδα δεν θα υπήρχε συνέχεια. Θα έπαιζε τοπικό, θα έφευγαν όλοι, εγώ, ο Αραμπατζάκης. Το τοπικό Θεσπρωτίας είναι το πιο… ανύπαρκτο στην Ελλάδα, λίγες ομάδες και κακό επίπεδο. Θα ήταν καταστροφή το τοπικό για τον Θεσπρωτό. Ωστόσο, σωθήκαμε και βλέπουμε αισιόδοξα το μέλλον.

Βλέποντας τις ομάδες, νομίζω ότι στο δεύτερο γύρο ήμασταν σε παρόμοιο αγωνιστικό επίπεδο με τον Εθνικό Νέου Κεραμιδίου και τη Νέα Αρτάκη, το γκρουπ της κορυφής. Δεν είχαμε διαφορές και παίζαμε με παίκτες γεννηθέντες από 2005 ως 2008, με αρκετά λιγότερη εμπειρία εμείς δηλαδή. Πήραμε ισοπαλία με το Κεραμίδι (σ.σ. 1-1 εντός τον Δεκέμβριο) και κάναμε καλά παιχνίδια. Όταν έχεις υπομονή και δε παίρνεις αποφάσεις εν θερμώ, στη συνέχεια μπορείς να δικαιωθείς. Αυτό έγινε με εμάς φέτος».

Δεν υπάρχει διαθέσιμη περιγραφή.

«Έκανε διαφορά ο Βιγιάλμπα, τον θέλουν ομάδες – Προσπαθούμε να ανανεώσουμε»

Για το ρόλο του Έντγκαρ Βιγιάλμπα, που πέτυχε 15 κρίσιμα γκολ, εκ των οποίων τα 8 με το κεφάλι, κάτι που έχρισε τον Παραγουανό κορυφαίο… κεφαλοσφαιριστή σε όλη τη Γ΄ Εθνική: «Ναι μας βοήθησε ο Έντγκαρ, έπαιξε πρώτη φορά στην Ελλάδα. Είχαμε και άλλους ξένους, τους Κλεμέντ, Βαρέλα, Ματέο και Κουέβας. Ο Βιγιάλμπα έκανε διαφορά, είναι περιζήτητος με τόσα γκολ, τον θέλουν ομάδες. Προσπαθούμε να ανανεώσουμε μαζί του, τον θέλουμε πολύ, ποντάροντας και ότι του αρέσει εδώ, έχει αναπτύξει δεσμούς με την πόλη. Νομίζω είναι θετικός για να μείνει».

«Έχουμε τις βάσεις – Πιο ανταγωνιστικοί και να μη κινδυνέψουμε του χρόνου»

Για την επόμενη μέρα του «πλατανόφυλλου»: «Έχουμε τις βάσεις, 12 πιο έτοιμους παίκτες και 4-5 καλά ταλέντα, σύνολο 16-17 άτομα. Δεν ξεκινάμε τώρα από το μηδέν, υπάρχει πιο υψηλή βάση. Θα κάνουμε προσθήκες, ήδη εντοπίσαμε παίκτες και μιλήσαμε μαζί τους. Τους είδαμε και σε παιχνίδια που ήμασταν αντίπαλοι. Από την αρχή του χρόνου ευελπιστούμε ότι θα είμαστε πιο ανταγωνιστικοί, για να μη περάσουμε τα ίδια. Προέχει να μη κινδυνέψουμε. Ήταν πολύ δύσκολη χρονιά φέτος και εννοείται ότι το ταμείο είναι πολύ θετικό. Μπαίνει μόνο θετικό πρόσημο, με τόσους νεαρούς».

Δεν υπάρχει διαθέσιμη περιγραφή.

«Σκέφτομαι να φέρω προπονητή-έκπληξη»

Για το δικό του μέλλον του στην ομάδα της Θεσπρωτίας, δίνοντας την είδηση: «Είμαι πέντε χρόνια στο Θεσπρωτό. Θα είμαι και έκτο όπως φαίνεται στην ομάδα, αλλά μάλλον ως τεχνικός διευθυντής. Σκέφτομαι να φέρω στην ομάδα προπονητή-έκπληξη. Θα είναι ξένος πιθανότατα. Αλλά μιλά ελληνικά σε υψηλό επίπεδο. Στην καρδιά του… Έλληνας, έπαιξε έξι χρόνια εδώ».

«Δίκαια ανεβαίνει ο Εθνικός Νέου Κεραμιδίου»

Για τη γενική εικόνα φέτος στο Β΄ όμιλο: «Απρόβλεπτο άθλημα το ποδόσφαιρο. Στον όμιλό μας την τελευταία αγωνιστική έπαιζε ο Εορδαϊκός με τον Αστέρα Πετριτή. Θεωρούσαμε ως ομάδα, ως γήπεδο και διοίκηση ότι θα μείνει στην κατηγορία, αλλά σώθηκε ο Πετριτής. Δε ξέρεις τι ξημερώνει. Εγώ δεν ασχολούμαι με άλλες ομάδες και άλλους προπονητές. Και όταν προσπαθούμε να ρίξουμε αλλού ευθύνες είναι πολύ κακό.

Ειδικά προπονητές που είναι χρόνια στο χώρο, όπως ο κ. Μαγκαφίνης, που είχε στα χέρια του την ευκαιρία να πάρει το πρωτάθλημα εκείνη τη μέρα με τη Νέα Αρτάκη κόντρα στο Νέο Κεραμίδι. Δεν κέρδισαν και φταίμε… εμείς. Ο Μόρας κράτησε στάση υψηλού επιπέδου. Επίσης, είναι λάθος αυτά που ακούστηκαν στην κάμερα από κάποιους του Εορδαϊκού. Ίσως πρέπει να μας φωνάξει ο αθλητικός εισαγγελέας. Εμένα, τον κ. Μαγκαφίνη και τον παίκτη του Εορδαϊκού.

Δίκαια ανεβαίνει κατηγορία ο Εθνικός Νέου Κεραμιδίου. Μαζί με τη Νέα Αρτάκη και τον Σβορώνο ήταν οι τρεις καλύτεροι. Και η Ζάκυνθος έπαιξε καλό ποδόσφαιρο. Κάναμε από τα καλύτερα παιχνίδια μας εκεί, φανταστικό ματς, χάσαμε 4-3».

Θεσπρωτός-Ζάκυνθος 2-0: Βήμα σωτηρίας με τρίτο σερί τρίποντο

«Χρειαζόμουν κάτι πιο ήρεμο, βρήκα την υγειά μου εδώ»

Για τη ζωή του στην Ηγουμενίτσα τα τελευταία χρόνια και τις συνθήκες που συνάντησε γενικότερα: «Βρήκα την υγειά μου εδώ. Είμαι 70 πια, άσχετα αν αισθάνομαι λιγότερο (σ.σ. γέλια). Ήθελαν να φύγω από τις μεγάλες πόλεις, μια αλλαγή, ένα όμορφο μέρος να με αγαπούν. Τους τελευταίους 8 μήνες ζω στο Ασπροκκλήσι. Ένα όμορφο χωριό με 200 κατοίκους. Είναι η πατρίδα του Καπουράνη και της Βάνας Μπάρμπα. Με είχαν κουράσει τα πρωτοσέλιδα και η δημοσιότητα. Χρειαζόμουν μια παύση προς το τέλος της καριέρας μου σε αυτό το χώρο, κάτι πιο ήρεμο.

Έτσι και η ομάδα, έχει δυο πανέμορφα γήπεδα στο αθλητικό κέντρο. Διαθέτει εστιατόριο για να τρώνε οι παίκτες, μαγείρισσα, τους πλένουν τα ρούχα, υπάρχει φυσιοθεραπευτής, καλή οργάνωση. Υπάρχει τρίτο γήπεδο στο Ασπροκκλήσι για όταν βρέχει, με συνθετικό τάπητα, συν το κεντρικό γήπεδο. Η πόλη έχει νέο Δήμαρχο, ελπίζω να το δουλέψει λίγο το γηπεδικό, γιατί φαίνεται οτι ήδη κάνει αρκετά έργα. Μακάρι να το βάλει μπρος και να βάλει τα δυνατά του. Δυο φορές κάηκε ο τάπητας λόγω απροσεξίας. Είναι πράσινο αλλά με τριφύλλι. Με το πρώτο κρύο το Νοέμβριο κιτρινίζει, γίνεται χάλια. Ο αντιδήμαρχος ήταν συνεργάτης μας στο Θεσπρωτό ως πέρυσι.

Βέβαια, αν είχαμε έστω το 1% ομάδων όπως οι Β΄ ομάδες στη Β΄ Εθνική, όπως Παναθηναϊκός και Ολυμπιακός θα ήμασταν πολύ καλύτερα. Δε ξέρω γιατί αυτά τα σωματεία παλεύουν για να μην υποβιβαστούν, είναι κρίμα. Δυο χρόνια δεν υπήρχε υποβιβασμός στο πρόγραμμα και τώρα κινδυνεύουν. Τρεις χρονιές φιλοξενήσαμε Ολυμπιακό, Παναθηναϊκό και ΠΑΟΚ, τις Β΄ ομάδες στην Ηγουμενίτσα και ήταν ωραία, σα φιέστα, να έρχονται οι μεγάλες ομάδες στην επαρχία. Αλλά να φροντίζουν βέβαια να μη φτάνουν και σε τέτοιο σημείο».

«Στον Παναθηναϊκό δεν αρμόζει κάτι λιγότερο από το να παίζει Champions League»

Για τον… αγαπημένο του Παναθηναϊκό, τη φετινή σεζόν και την τελική ευθεία της: «Ακούγονται πολλά για τον Παναθηναϊκό. Ευτυχώς έρχεται Πάσχα, δεν έχει παιχνίδι και ο Χριστός μας σώζει! Αν υπήρχε παιχνίδι δε ξέρουμε τι θα γινόταν, λειτουργεί θετικά το Πάσχα για την ομάδα. Υπάρχει λίγο δυσπιστία και δεν υπάρχει ηρεμία. Πρέπει να τελειώσει η χρονιά και να κάνουμε ταμείο στο τέλος. Υπήρξε μεγάλη αντίδραση του κόσμου εναντίον του προπονητή, ξέρουμε ότι αυτά συμβαίνουν στο ποδόσφαιρο. Είσαι… Θεός όταν κερδίζεις στην αρχή των playoffs τον Ολυμπιακό στο Καραϊσκάκη και μετά… κυνηγημένος, όταν χάνεις από τον Άρη στη Λεωφόρο. Ο νόμος του ποδοσφαίρου στην Ελλάδα.

Ξαφνιάστηκα όταν έφυγε ο Γιοβάνοβιτς, είχε αλλάξει τον τρόπο παιχνιδιού, άρεσε στον κόσμο η ομάδα του. Δε ξέρω τους λόγους που έφυγε, αλλά ήταν έξυπνη κίνηση η έλευση Τερίμ. Ήρθε μεγάλο όνομα στη θέση του Ιβάν, για να κερδίσει το πρωτάθλημα, όπως διαβάζαμε. Δεν ήρθε κάποιο περίεργο όνομα από Ισπανία για να κάτσει ένα μήνα.

Υπάρχει και το Κύπελλο τώρα, αλλά δυο χρόνια ο Παναθηναϊκός είχε ευκαιρία να πάρει τον τίτλο. Είναι πολλά 14 χρόνια χωρίς πρωτάθλημα. Στα playoffs η ομάδα ξεκίνησε εντυπωσιακά με τον Ολυμπιακό, αλλά μετά… ξεφούσκωσε λίγο και μπήκε σε περιπέτειες.

Στον Παναθηναϊκό δεν αρμόζει κάτι λιγότερο από το να παίζει στο Champions League. Έχει συνηθίσει τις διακρίσεις σε αυτή τη διοργάνωση, εκεί είναι τα λεφτά, η δημοσιότητα, άλλη αίγλη και επίπεδο. Αυτό πονά παραπάνω τον κόσμο πιστεύω. Να βγει απλά Ευρώπη δε λέει και κάτι, βγήκε και πέρυσι. Η Μπράγκα ας πούμε ήταν αντίπαλος σχετικά στα μέτρα του, αλλά δε πέρασε και αυτό ήταν πλήγμα. Ίσως από εκεί να ξεκινούν οι πρώτες ρίζες και σκέψεις στο θέμα Γιοβάνοβιτς».