Τα σοφά λόγια του Αλμέιδα και η ΑΕΚ που χάνει λάδια

04.04.24 | 18:19

Ο Αλμέιδα είπε κάτι πολύ σημαντικό μετά το ματς με τον Παναθηναϊκό. «Από την ημέρα που ήρθα στην Ελλάδα, βλέπω ότι υπάρχει πολύς κόσμος που προσπαθεί να μειώσει την αξία του ελληνικού ποδοσφαίρου. Εξαρτάται απ’ όλους μας να το ανεβάσουμε. Υπάρχουν μεγάλοι ποδοσφαιριστές, έχει μεγάλους προπονητές. Βλέπουμε παιχνίδια με καλό ποδόσφαιρο. Απολαμβάνεις τα ντέρμπι. Είναι μια βελτίωση. Το ελληνικό ποδόσφαιρο είναι όμορφο. Είναι καλό ποδόσφαιρο και πολλές φορές μειώνουν την αξία του κι αυτό με εκνευρίζει».

Ένας άνθρωπος με σπουδαία καριέρα ως παίκτης και με απίστευτες παραστάσεις, προσπαθεί να εξηγήσει… στους γηγενείς (και όχι ιθαγενείς), πως έχουμε καλό πρωτάθλημα, έχει συναρπαστικά ματς, φτάνει, μην το πυροβολείτε άλλο.

Είναι βαρετά τα ευχολόγια από τους δημοσιογράφους. Όταν όμως τέτοιες δηλώσεις γίνονται από προπονητή, που πέρυσι κατέκτησε το πρωτάθλημα, λίγες στιγμές αφού έχασε ένα ντέρμπι, που τον ρίχνει από την κορυφή, τότε αποκτούν ιδιαίτερη αξία. Και, αν με ρωτάτε, κακώς δεν αναδείχθηκαν όσο έπρεπε.

Προσέξτε. Είναι άλλο πράγμα η διαμαρτυρία για τη διαιτησία μετά από ένα παιχνίδι και άλλο η απαξίωση και η συνεχής προσπάθεια να παρουσιάσεις ένα πρωτάθλημα τόσο σάπιο, όσο… εσύ νομίζεις πως είναι. Γιατί στην πραγματικότητα, δεν είναι χάλια. Το αντίθετο. Τα τελευταία χρόνια ανεβαίνει επίπεδο, γίνεται πολύ ανταγωνιστικό και σε κάποιες αγωνιστικές και θεαματικό.

Όταν τα γράφουμε εμείς, δεν έχουν τόση αξία. Τα είπε όμως ο Ματίας Αλμέιδα και πρέπει όλοι να τα ακούσουμε, να τα κατανοήσουμε και να μην παρασυρόμαστε σε εύκολους λαϊκισμούς.

Ψυχή οι «πράσινοι», μπλεγμένοι οι «κιτρινόμαυροι»

Στο διά ταύτα τώρα, της αγωνιστικής. Γράφτηκαν σχεδόν τα πάντα στο monobala.gr. Η ανάλυση του Θάνου Κονταξή, μέσω της Opta, εξηγεί και όσα ίσως δεν είδατε κατά τη διάρκεια του αγώνα. Επιτρέψτε μου να σταθώ σε κάτι που δεν καταγράφει η στατιστική παγκοσμίως. Την ψυχή. Οι παίκτες του Τερίμ πήραν το ματς γιατί είχαν σωστή καθοδήγηση από τον πάγκο, πλάνο που ταίριαζε στα χαρακτηριστικά τους, αλληλοκαλύψεις, ένα Ιωαννίδη από άλλον πλανήτη και κάτι ακόμη. Τεράστια ψυχή.

Καμία διεκδίκηση, κανένα μαρκάρισμα, καμία ενέργεια, δεν έγιναν με το 70-80% της προσπάθειας που απαιτούνταν. Έγιναν με το 100% από όλους όσοι αγωνίστηκαν. Σπάνιο. Ανεκτίμητο. Πολύτιμο.

Η ΑΕΚ δεν έχει την ίδια ενέργεια που εμφάνιζε το Φεβρουάριο και σχεδόν όλο τον Μάρτιο, με τα λίγα ματς. Δείχνει να θέλει, αλλά να μην μπορεί. Να έχει το πλάνο και την ποιότητα, αλλά να μην διαθέτει τις απαιτούμενες δυνάμεις. Σίγουρα ο Αλμέιδα το βλέπει και θα επιληφθεί του θέματος. Όμως τα δύο τελευταία παιχνίδια, προδίδουν μία πιο soft ΑΕΚ, που στην τελική ευθεία της σεζόν, θα έπρεπε να ήταν στα… κόκκινα, όπως πέρυσι. Θα έχει ενδιαφέρον να δούμε πως θα εξελιχθεί η διαδικασία επαναφοράς της ΑΕΚ στις ρυθμίσεις της.

Το λάθος του Μουκουντί στο 2-1 του Ιωαννίδη, είναι ενδεικτικό αυτού που περιγράφουμε. Το μυαλό δεν μπορούσε να δώσει την οδηγία «κάνω την εύκολη πάσα πίσω στον Αθανασιάδη». Κόπωση, μπλέξιμο και ένας απειλητικός Ιωαννίδης που τον πήρε στο κατόπι έτοιμος να τον…φάει.

Επιστρέφουμε στην αρχή. Έχει δίκιο ο τεχνικός της ΑΕΚ. Έχουμε πολύ ωραίο πρωτάθλημα, εξαιρετικά playoffs και ουδείς μπορεί να προδικάσει τον πρωταθλητή. Άλλωστε όλοι κουβαλάνε μίνιμουμ μία ήττα, σε μόλις τρεις αγωνιστικές. Καθόλου συνηθισμένο.